Test: Mitsubishi ASX (2019)

Hoewel de Mitsubishi ASX nou niet bepaald een baken van automobiele vooruitstrevendheid genoemd kan worden, kabbelen de verkopen al jaren gestaag voort zonder in te storten. Dus de wat ongewone stap om het model, dat toch echt al negen jaar in de showrooms staat, opnieuw te faceliften is misschien niet eens zo gek. Waarom zou je, als er kennelijk nog voldoende interesse bestaat? En die interesse kon met de nieuwe facelift weleens toenemen, want op veler verzoek levert Mitsubishi de compacte cross-over nu ook eindelijk met een automatische transmissie. Die wordt gekoppeld aan een voor ons land nieuwe 2,0-liter viercilinder benzinemotor, die de 1.6 van voorheen vervangt. De diesel komt te vervallen, hetzelfde geldt voor de handbak. En waar elders ter wereld ook vierwielaandrijving op het menu staat, levert de importeur de ASX bij ons alleen met voorwielaandrijving. Echt veel valt er dus niet te kiezen.

Voor ons land mag de tweeliter dan nieuw zijn, elders was de auto al met deze motor leverbaar. Het is dus geen nieuwe krachtbron en dat zie je ook duidelijk terug in de specificaties. Een atmosferisch blok met indirecte inspuiting en een enkele, bovenliggende nokkenas is niet bepaald rakettechnologie. Met 150 pk en 195 Nm levert de viercilinder wel merkbaar meer kracht dan de 1.6. Dat is maar goed ook, want de automatische transmissie is een cvt en als er vol gepresteerd moet worden, laat die de motor behoorlijk brullen. Voor maximale prestaties moet het blok nu eenmaal toeren draaien. Hoewel de transmissie versnellingen simuleert, wordt het bij vol gas toch alsof de motor via elastiek aan de wielen vastzit. Hou je je echter een beetje in, dan blijft het rumoer van de tamelijk rauwe tweeliter op de achtergrond. Je moet dan wel wat geduld hebben, maar uiteindelijk bereik je naadloos de gewenste snelheid. Een positieve vernieuwing dus, al tekenen we aan dat de concurrentie hier echt een generatie voorloopt.

Daadkracht en verfijning houden niet bepaald over in de ASX. Hoewel officiële verbruikscijfers van Mitsubishi nog ontbreken, zien we op de boordcomputer dat er op dit gebied geen spectaculaire waarden zijn te verwachten.

RUMOERIG

Net als de aandrijflijn doet het onderstel wat er moet gebeuren, zonder daarbij op enige wijze indruk te maken. De grip ligt beduidend lager dan bij modernere auto’s in dit segment en wanneer het onderstel grotere oneffenheden moet opvangen, komt er behoorlijk wat rumoer uit. Daarbij zit er een vreemd dood punt rond de middenstand van de gevoelloze besturing, waardoor die niet heel veel vertrouwen wekt. Supercomfortabel rijdt de ASX door de weinig doortastende demping ook niet. Het geheel is doelmatig, brengt zijn inzittenden van A naar B en dat is het wel zo’n beetje.

Ook het interieur ademt pragmatisme. Veel zwart, veel simpele materialen, grove knoppen die aan duidelijkheid niets overlaten, een simpele klokkenwinkel voor de bestuurder en een nieuw touchscreen dat uitblinkt in overzichtelijkheid, mede door grote tegels in het hoofdmenu. De TomTom-navigatie trekt de lijn naadloos door: het functioneert en daarmee houdt het op. Tegelijkertijd: meer heb je niet nodig als de auto puur een vervoermiddel voor je is. Hooguit zijn de zittingen zowel voor- als achterin wat kort, waardoor lange ritten onnodig vermoeien.

Het ruimteaanbod valt mee, achterin blijft er met twee volwassenen voorin genoeg beenruimte over en ook de hoofdruimte voldoet net aan de eisen. In de bagageruimte blijft dan 408 liter over. Daarmee blijft de Dacia Duster buiten bereik, maar de ASX zit op dit vlak aan de bovenkant van het segment. Bovendien komen er wat nieuwe opties, zoals ledverlichting en een systeem dat parkeerschades voorkomt door vier meter voor de auto op obstakels te scannen. Tot 10 km/h kan het ingrijpen als de bestuurder accelereert terwijl er een object wordt gedetecteerd.

PRIJS WORDT BEPALEND

Al met al brengt de jongste facelift de ASX weer in het zicht van de concurrentie, maar hij blijft daarbij op respectabele achterstand. Dat maakt het geen uitgesproken slechte auto, maar wel één die op elk vlak andere auto’s voor zich moet dulden. Veel zal daarom afhangen van hoe de auto prijstechnisch in de markt wordt gezet; dat is op dit moment nog onduidelijk. Weet de importeur de prijs bij gelijke uitrusting onder die van de concurrentie te houden, dan kan dat een pluspunt opleveren. Verder spreekt eigenlijk alleen in zijn voordeel dat je weet wat je koopt. De technologie is wel zo’n beetje uitontwikkeld, dus de tweeliter gaat het ongetwijfeld lang volhouden. Met een beetje beleid en goed onderhoud misschien zelfs wel tot er een nieuwe generatie ASX in de showroom staat.