Eerste rijtest: Mini modeljaar 2011

Bij de onthulling van de eerste 'new Mini' in 2001 had menigeen de indruk dat 't karretje uiterst modegevoelig was en een kort leven beschoren zou zijn. Inmiddels weten we beter. Het publiek loopt nog steeds weg met de looks van het kekke Britse karretje. Geen wonder dus dat de designers ook ditmaal weer uiterst omzichtig zijn omgesprongen met het ontwerp van de oorspronkelijke Mini-modellen – de hatchback, Cabrio en Club­man. Alleen de diehard autospotter zal de Mini modeljaar 2011 van zijn voorganger kunnen onderscheiden. Zo werd het rooster in de grille heel behoedzaam veranderd, net als de voorbumper met een wat dikker aangezet luchtrooster. Bij de Cooper S zitten daarnaast nu extra luchtinlaten, naar wens met chromen omlijsting. Ook aan de achterzijde werd de bumper een beetje bijgepunt, terwijl de achterlichten ledtechniek hebben.

Binnenin is het van hetzelfde laken een pak. Het stuur kreeg een chromen randje, in de grote centrale snelheidsmeter zit 'n nieuwe display voor de radiobediening en ook de optionele airconditioning is voortaan tebedienen met nostalgisch ogende tuimelschakelaars. Voortaan is verder het audiosysteem voorzien van een aux-aansluiting, terwijl optioneel een usb-aansluiting leverbaar is. Een nieuwe optie is Mini Connected, waarbij je via het centrale display diverse diensten kunt oproepen via een iPhone. Zo heb je diverse Google-informatiediensten tot je beschikking, kun je RSS-feeds ontvangen en zelfs twitteren is mogelijk. Tevens biedt Mini als eerste fabrikant de mogelijkheid om gebruik te maken van webradio. Erg leuk natuurlijk om overal naar Nederlandse zenders te kunnen luisteren, maar deze service vergt een reguliere mobiele internetverbinding en dat kan in het buitenland een prijzige grap worden.

Gemiste kans

Afgezien van deze nieuwe opties bleef het interieur ongewijzigd en dat is een gemiste kans. Hier en daar doen de gebruikte materialen namelijk iets te goedkoop aan om van 'premium' te kunnen spreken, terwijl Mini met het binnenste van de Country­­man laat zien hoe 't ook kan. Details als de goedkoop aanvoelende deurgrepen en plastic­achtig aluminiumkleurige sierstrips bederven de boel 'n beetje. En ook de ergonomie kan beter. De tuimelschakelaars op de middenconsole voor onder meer de raambediening ogen leuk, maar handig zijn ze niet. En hoewel de centrale snelheids­meter het formaat van een pizza heeft, is-ie matig afleesbaar. En door de rechtopstaande voorruit kan een langere bestuurder vooraan bij het verkeerslicht daar niets van zien. Logischerwijs stelt ook de interieurruimte niet veel voor, de achterbank heeft een alibikarakter en de kofferbak is naast krap bemeten ook nog eens lastig te beladen door de forse tildrempel.

Nieuwe generatie diesels

Maar zodra je gaat rijden, ben je al dezeongemakken snel vergeten. Wát een genot blijft dit karretje toch. De besturing ismesscherp en geeft uitstekende informatie over de wegtoestand en het onderstel is werkelijk uit de kunst. Druk de sportknop in en de besturing voelt nog vleziger aan en reageert nog sneller, hoewel hij dan een haartje kunstmatiger aandoet dan in de gewone setting. Met zijn wegligging en sportiviteit laat hij concurrenten als de Alfa Mito en Audi A1 genadeloos in het stof bijten. Terwijl hij niet eens overdreven hard geveerd is. Het nerveuze karakter van de oorspronkelijke versie uit 2006 lijkt een beetje te zijn verdwenen. Belangrijk nieuws bij deze Mini-facelift is de komst van een nieuwe generatie dieselmotoren. Voorheen werd die betrokken bij PSA (Peugeot/Citroën), maar de nieuwe 1,6-liter is door BMW zelf ontwikkeld. Dit is met name een gevolg van een capaciteitsprobleem bij PSA, dat de 1.6 HDi in steeds meer eigen producten toepast. BMW nam het heft dus zelf in handen en construeerde een eigen 1,6-liter, die met 1.598 cc fractioneel meer inhoud heeft dan zijn voorganger. Als basis voor deze motor diende de tweeliter diesel die in de 1- en 3-serie is te vinden. De One D heeft net als voorheen 90 pk, terwijl de prestaties licht verbeterden en de CO2-uitstoot voortaan 99 gram per kilometer bedraagt. In de Cooper-uitvoering levert de nieuwe 1.6 112 pk, twee meer dan zijn voorganger. Belangrijker is echter het koppel, dat met 30 Nm toenam. En dat voel je inde praktijk wel degelijk. Op de PSA-diesel viel al erg weinig af te dingen, maar de nieuweling is helemaal een heerlijkheid. De loopmanieren zijn nog beter dan voorheen, hij draait praktisch trillingvrij. Zelfs bij iets meer dan 1.000 tpm pakt de motor al zonder morren op. Alleen de overstap van de tweede naar de derde versnelling is net iets te groot, dan valt hij wat stil. Met name in het middelste toerengebied doet hij gretig en enthousiast aan, bij hogere toeren wordt hij een tikje rauw. In andere gevallen hoor je de motor nauwelijks, hoewel hij bij stationair toerental voor omstanders redelijk aanwezig is.

Beschaafd

Tijdens het rijden legt de nieuwe diesel echter bijzonder beschaafde manieren aan de dag, zodat Mini het nu ook aandurft om hem in de Cabrio te leveren. En dat is een uitstekende combinatie. Zelfs met open kap moet je de oren spitsen om 't ontbrandingsprincipe van deze motor te achterhalen.Het beschaafde donkerbruine geluid bij accelereren doet zelfs sportief aan. Het riante koppel past goed bij relaxed open cruisen, je hoeft niet gek veel te schakelen. Hoewel dat met de heerlijk mechanisch aanvoelende zesbak geen straf is; de pook laat zich snel en nauwkeurig door de bak loodsen. In de Mini Cabrio zit je echt met je haren in de wind, door het ontbreken van achterramen en de ver naar voren staande voorruit hebben de elementen vrij spel. En zo hoort het eigenlijk in een echte cabriolet. De torsiestijfheid is goed, al zie je de binnenspiegel af en toe wat trillen. En door het deels op de carrosserie liggende dak is het zicht naar achteren bij een geopende kap niet geweldig. Desondanks is het een fijne combinatie, al moet de dieselmotor redelijk werken om de slordige 1.200 kilo echt lekker in beweging te krijgen. Maar deze combinatie zal in Nederland een nicherol spelen, aangezien diesels bij ons immers fors aan de prijs zijn. En bij intensief zakelijk gebruik is deze auto niet in zijn element, daarvoor is het comfort op lange afstanden toch wat te beperkt. Dan is de tweede nieuwe combinatie, de Clubman One met 90 pk-diesel, interessanter.