Mercedes-Benz SLK 200 Kompressor (2007)

De nieuwe SLK heeft door de scherpere lijnen iets van de SLR. Geen verkeerde keuze van Mercedes, want hij oogt daardoor wat agressiever en sportiever dan de vorige. De dakconstructie is ongewijzigd, maar of dat slim is... De SLK gaat in 25 seconden open; een tijd die zelfs voor een driedelig dak (dat van de SLK is tweedelig) aan de lange kant is. Het dak van de SLK verdwijnt in de kofferruimte, met als voordeel dat die kofferruimte met het dak gesloten groter is. Er zitten echter ook minpunten aan. Wanneer de kap open is, is de bagageruimte moeilijk bereikbaar. En minder voor de hand liggend: op een vrieskoude, maar zonnige ochtend openden wij de kap. Op de bestemming aangekomen bleek de hele bagageruimte plus inhoud kletsnat te zijn van het smeltwater van het dak...

Comfort
Als we het trage dak vergeten en ons nestelen in de SLK, merken we dat hij een heerlijke habitat biedt. Hij heeft een sportieve zit, met een hang naar comfort. Dat begint al met het rijke assortiment knopjes, metertjes, schuiven en schakelaars. Overzichtelijk is het niet, maar de SLK heeft wel heel wat functies te herbergen.
Doordat je zo ver naar achter zit, geeft de SLK je het gevoel dat je bijna op de achteras zit. Dat geeft een speciale rij-ervaring, maar dat is een kwestie van smaak. Het stuur van de SLK is niet alleen in hoogte, maar ook in diepte te verstellen. Je kunt het wiel een heel eind naar je toe trekken en dat maakt de zit nog relaxter. Je zou er bijna van in slaap vallen, maar daar behoedt de Mercedes-motor je gelukkig voor. Zodra de contactsleutel is omgedraaid, komt de 1,8-liter vierpitter met een erg mooie brom tot leven. Het diepe geluid doet een ogenblik aan BMW denken en zwelt flink aan wanneer de auto zich in beweging zet.

Zeulen
Is de SLK eenmaal op temperatuur en spreek je het volle vermogen aan, dan is gauw duidelijk dat je in de lichtst gemotoriseerde versie zit. Vooral op hogere snelheden voel je dat de motor moeite heeft om de auto op gang te houden. Traag is hij niet, maar een scheurijzer evenmin. Met 163 pk lijkt hij voldoende vermogen te hebben, maar hij moet aardig wat gewicht meezeulen en dat is goed te merken door de hoge toerentallen die de 1,8-liter draait.

Slaperige automaat
De respons op het gaspedaal valt ons wat tegen. De automaat lijkt even wakker te moeten worden wanneer je het pedaal intrapt. Trap je hem volledig in, dan kan de SLK de sprint van 0-100 in 8,3 secon-den voltooien.
Heel knap is de afstelling van het onderstel. Die is comfortabel én enorm communicatief. Je voelt de weg wel, maar dat stoort geen moment. Ongetwijfeld komt dit doordat je zo dicht bij de achteras zit. Dat gegeven zorgt er ook voor dat je in de SLK aanvankelijk het gevoel hebt in een heftig overstuurde auto te zijn gestapt.
De bescheiden kracht van de 200 Kompressor, die ook nog eens wordt gedempt door de automaat, maakt dat deze SLK echter een prima in de hand te houden roadster is.