Mercedes-Benz S 600 (1998) - Op de Rollenbank

‘Mijn collega Frits heeft een Mercedes S600 die hij dagelijks gebruikt en waarmee hij het hele land door crosst”, vertelt Marvin Stirrus in zijn e-mail. “ Is het niet leuk om die auto eens op de rollenbank te zetten? Hij is er helemaal gek mee.” Het komt wel vaker voor dat rollenbankkandidaten door hun collega’s worden aangemeld. Wat er zo interessant is aan een V12? Daarover denkt Frits exact hetzelfde als wij: “Het is de automobiele koningsklasse. Er is geen motor die zo mooi loopt en stil is als een twaalfcilinder.” En om zoiets op vol vermogen voor je neus op de rollenbank te zien stampen, dat is een belevenis op zich.

Vandaar dus, dat Frits met zijn W 140 van harte is uitgenodigd. Het is overigens niet Frits’ eerste V12. Eerder had hij een BMW 750i. “Daar kreeg ik schade mee. Toen ik deze Mercedes te koop zag staan, heb ik die dus gauw ingepakt.” Na de bewonderende blikken, betrappen we ons er op toch dat typisch Nederlandse onderwerp weer aan te snijden. “Wat verbruikt dat eigenlijk?” Het is er uit voordat we er erg in hebben. “Gemiddeld zo’n 1 op 8 en in de trajectcontrole haal ik 1 op 10. Maar 1 op 4 is ook mogelijk hoor.” Eerlijk gezegd valt ons dat nog mee. Frits: “Mensen maken je altijd bang met verhalen over de kosten van een V12. Natuurlijk is hij flink duurder dan een gemiddelde auto maar de bougies, waarover wilde verhalen de ronde doen, kosten bijvoorbeeld gewoon € 5 per stuk. En in de tijd dat ik hem heb, is er op motorisch gebied nog nooit iets mee aan de hand geweest.”

Ook Ghisbert is enthousiast over de 600. “Die V12 zie je niet vaak en het is inderdaad een juweel van een motor. Wij krijgen hier wel eens mensen van de BMW-club over de vloer voor vermogensmetingen. Daar zit ook regelmatig een V12 tussen en die presteert altijd prima. Maar met de Mercedes V12 heb ik eigenlijk geen ervaring.” Ongewild zet Ghisbert hiermee toch de boel een beetje op scherp. Want als de aartsrivaal goed presteert, dan kan Mercedes natuurlijk niet achterblijven.

Als de auto stevig in de span banden staat, start de meting. Op zijn dooie gemak klimt de motor in de toeren en geeft hij zonder morren bij 5.500 toeren per minuut zijn vermogen vrij. Ondertussen wordt het aardig warm in de ruimte, want het is niet bepaald een efficiënte verbrander. Uiteindelijk blijkt dat hij slechts 2 pk onder de fabrieksopgave scoort. Ach, met een totaal van bijna vierhonderd gaan we daar niet over mauwen. Daar merk je helemaal niets van. Het geeft in elk geval aan dat de V12 netjes onderhouden en foutloos is. En zeker ook niet onbelangrijk: de reputatie is gered.