Test: Mercedes-Benz EQA 250

Onder het submerk EQ is Mercedes-Benz driftig aan het elektrificeren. Behalve met een waaier aan hybrides, al dan niet met stekker, maakten we twee jaar geleden kennis met de eerste puur elektrische auto van het label: de EQC. Daarna bleef het stil. Tot vorige maand, toen trok Mercedes het doek van de EQA.

Dit is de meest compacte, maar zeker niet de laatste in een snel groeiend elektrisch gamma. Later dit jaar volgt de iets grotere EQB. Alle drie zijn het elektrische varianten van bekende SUV’s en cross-overs: respectievelijk de GLC, de GLA en de GLB. Mercedes haast zich te melden dat al vanaf de eerste schetsen rekening is gehouden met zowel conventionele als puur elektrische aandrijflijnen. Het voordeel van SUV’s en cross-overs is dat ze door hun hoogte centimeters over hebben voor een accupakket onder de vloer.

Voordat we kennismaken met de EQB laat Mercedes binnenkort eerst zien dat het ook anders kan, en wel met de EQS, een grote, lage, elektrische tegenhanger van de S-klasse. Hij staat op een specifiek op elektrische aandrijving toegespitst platform, dat intern wordt aangeduid als de EVA (Electric Vehicle Architecture). Hierop worden uiteindelijk nog drie elektrische auto’s gebouwd, onder andere een in het segment van de E-klasse. In 2024 komt Mercedes met een tweede puur elektrisch platform voor de compacte en middenklasse EV’s, de MMA (Mercedes-Benz Modular Architecture). Verder komt ook AMG met een reeks elektrische modellen. Maar goed, zover is het nog niet, eerst de EQA.

BILLEN OP DE BANK

Het interieur van de EQA is in grote lijnen gelijk gebleven aan dat van de GLA, het zit ergonomisch prima in elkaar. Het onderscheid zit in kleuraccenten. Gebleven is het dashboard met het grote glazen scherm met daarin recht voor je het instrumentarium en boven de middenconsole het infotainmentgedeelte. De gebruikte materialen zijn dik in orde; dat zijn ze bij Mercedes aan hun stand verplicht. Alles wat je ziet of aanraakt maakt een hoogwaardige indruk. Dit is beduidend beter dan in bijvoorbeeld de elektrische Volkswagens ID.3 en ID.4.

Opmerkelijk is dat de EQA als nieuw type toch nog het ‘oude’ Mercedes-stuur heeft. Het is hetzelfde als in de GLA, gelukkig maar, want de bediening op dit oude type stuurwiel werkt net iets prettiger dan op het nieuwe dat we kennen uit de jongste S-klasse en de gefacelifte E.

Op de ruimte voorin valt weinig aan te merken, de stoelen zitten prettig en bieden prima steun. Achterin kom je ook weinig ruimte tekort, al valt wel de lage zitting van de achterbank op. Of eigenlijk de hoge vloer, het is maar net hoe je het bekijkt. Om het accupakket te kunnen huisvesten is de vloer voor de achterpassagiers bijna tien centimeter hoger dan in de GLA, waardoor je amper met je benen op de bank zit, alleen met je billen. Ook de vloer van de kofferbak is hoger dan bij de GLA, waardoor de laadruimte met 95 liter is afgenomen tot 340 liter. Maar er is uitkomst voor wie dit niet genoeg vindt: de EQA mag een aanhanger trekken van 750 kg. Dat dan weer wel.

De afstemming van veren en dempers is keurig aangepast aan het extra gewicht dat de elektrificatie met zich meebrengt, al kan het comfortabele onderstel niet helemaal verhullen dat de EQA een zwaargewicht is. Met instelbare schokdempers wordt de demping in de comfort-modus nog comfortabeler. In de sport-modus wordt het iets straffer, maar comfort blijft ook dan de overhand houden. Omdat het accupakket aan de goede kant van het zwaartepunt ligt, maakt de Mercedes in elk geval een lekker stabiele indruk.

Net als de GLA is de EQA in beginsel een voorwielaandrijver. Wij zijn op pad met de EQA 250, de eerste versie van een hele reeks varianten. Deze uitvoering heeft een bij 190 pk en 375 Nm piekende asynchroonmotor onder de kap waarmee hij prima vooruitkomt. Met de flippers achter het stuur kun je de mate van recuperatie regelen wanneer je het gaspedaal loslaat. In de felste stand kun je het rempedaal laten voor wat het is en wordt het one pedal driving, zoals we dat ook al van andere fabrikanten kennen. Het voordeel van een elektromotor voorin en voorwiel aandrijving is dat er veel meer energie gerecupereerd kan worden dan bij een achterwielaandrijver, om de simpele reden dat bij het remmen de voorwielen veel meer voor hun kiezen krijgen dan de achterwielen.

GOEDKOPER DAN BENZINE

De EQA deelt geen accucellen met de EQC, want in de tussenliggende twee jaar is de accutechniek alweer een stuk verder doorontwikkeld. Het EQA-accupakket heeft een capaciteit van 66,5 kWh en biedt volgens WLTP een bereik van 426 kilometer. In de praktijk blijft daarvan een alleszins acceptabele 365 kilometer over. Laden kan aan de snellader met 100 kW gelijkstroom of met maximaal 11 kW 3-fasen wisselstroom aan de laadpaal of wallbox.

Naast de EQA 250 die wij gereden hebben komt er ook een zuiniger versie die met nog weer verder verbeterde accutechnologie meer dan 500 kilometer WLTP moet kunnen rijden. En niet te vergeten, er komt een uitvoering met vierwielaandrijving met ook een motor achterin en in totaal een vermogen van 270 pk. Aardig te vermelden is dat die vierwielaandrijver bij deellast alleen aan de achterkant aangedreven wordt; de motor aan de voorkant draait dan voor spek en bonen mee. Die voorste motor is namelijk een asynchroonmotor en die levert, wanneer hij onbelast meedraait, minder weerstand dan een synchroonmotor zoals die achter wordt gebruikt. Een wilde performance-versie van de EQA staat niet gepland, wel heeft Mercedes een AMG-line met sportief ogende accenten in de prijslijst gezet.

Het uitgebreide pakket aan veiligheidsvoorzieningen en assistentiesystemen dat we als optie of als standaardvoorziening kennen van de de GLA, is ook beschikbaar in de EQA. Het navigatiesysteem in de EQA is aangepast aan het gegeven dat het een elektrische auto is. Zo berekent de navi de snelste route met indien nodig laadstops. Het kan daardoor gebeuren dat je niet de kortste route rijdt omdat de navigatie actief kijkt naar bijvoorbeeld laadsnelheden van de snelladers die je onderweg tegenkomt. Het gaat dus niet om de kortste, maar de uiteindelijk snelste route.

Je kunt de EQA met dezelfde koets zowel met een verbrandingsmotor krijgen als met een puur elektrische aandrijflijn. Toch komt hij minder als een compromis over dan de EQC, het is zeer zeker een geslaagde EV. Dat een elektrische auto per definitie een stuk duurder is dan een vergelijkbaar model met verbrandingsmotor lijkt met deze EQA een achterhaald idee.

Als de EQA 250 binnenkort in de showroom staat, hangt er een prijskaartje aan van € 49.995. Dat is € 107 minder dan de GLA 250 plug-in en bijna € 3.000 minder dan er voor de stekkerloze GLA 250 wordt gevraagd.

Zo snel kan het gaan ...