Mercedes-Benz C-klasse Coupé

Over de CLK hebben ze het bij Mercedes niet meer. Net als bij de vorige generatie van de C-klasse is de tweedeursversie een C Coupé. Alleen waar de vorige C Coupé qua design nog duidelijk zichtbaar een exponent van de C-klasse was, vaart Das Haus bij de nieuwe een iets andere koers. Was die vorige oneerbiedig gezegd nog een afgeschuinde sedan, voor de verse editie heeft het ontwerpteam iets meer afstand genomen van de basislijnen van de vierdeurs. De achterkant is ditmaal zichtbaar geïnspireerd op die van de S-klasse Coupé, voorwaar geen schande. Van de acht extra centimeters waarmee de wielbasis is gegroeid, zitten er zes tussen het schutbord en de vooras, wat de auto een langere neus geeft en maakt dat deze coupé mooi in proportie is.

Het interieurontwerp met de ronde ventilatieopeningen en het tabletachtige multimediascherm is overduidelijk Mercedes anno nu. De familielijn wordt duidelijk vastgehouden. En dan niet het povere deel van de familie, want alle gebruikte materialen maken een hoogwaardige indruk; ze zien er mooi uit en voelen goed aan. Of de vormgeving je aanspreekt of juist niet is een kwestie van smaak, maar op de afwerking en de ergonomie is weinig aan te merken. De juiste zitpositie vinden is geen enkel probleem. Zelfs met een lang postuur heb je geen last van de lagere daklijn. Althans, zolang je niet op de achterbank gaat zitten, maar goed, dat is inherent aan een coupé.

Als een zescilinder

De lichtere motoren uit de C-klasse zul je in de coupé niet aantreffen, desalniettemin levert Mercedes-Benz in de C Coupé voorlopig toch een keur aan viercilinders, zowel diesel als benzine. De basis wordt gevormd door de 156 pk sterke C 180 en voor de dieselaars de C 220 d met 170 pk. En de dikste viercilinder is de 245 pk sterke tweeliter in de C 300. Zescilinders staan ook op de rol, maar laten nog even op zich wachten. Wel al leverbaar is het imponerende AMG-speelgoed met serieus V8-geweld. Wij reden de Coupé als C 300 en dat is standaard een automaat. De auto waarmee we op pad zijn geweest, kent verschillende rijmodi: Eco, Comfort, Sport, Sport+ en Individual. Al naar gelang de gekozen modus wordt de setting van het adaptieve onderstel, de besturing, de aandrijflijn en de airco aangepast. Ongeacht het geselecteerde programma doet de tweeliter viercilinder keurig wat hij moet doen. Met z'n 245 pk en 370 Nm kunnen we prima uit de voeten. De motor reageert lekker op het gas en geeft eigenlijk altijd thuis, alsof we met een stevige zescilinder op pad zijn. Het enige wat ontbreekt, is het mooie volle geluid van zo'n zespitter. Maar goed, we zullen er niet over treuren. Als we al een minpunt van de aandrijflijn zouden moeten verzinnen, dan is het Mercedes' eigen zeventrapsautomaat. Niet dat we daar ontevreden over zijn, integendeel zelfs. Maar wanneer je ervaring hebt met de wel heel erg verfijnde achttrapstransmissie van ZF die we bij bijvoorbeeld BMW en Jaguar zien, blijkt het nog beter te kunnen. Ze hebben bij Mercedes overigens ook een negentrapsautomaat in huis, maar die is in de C Coupé in eerste instantie voorbehouden aan de 250 d.

Groots toeren

Vergeleken met de sedan is het onderstel van de coupé met 20 millimeter verlaagd. Dat is uiteraard gunstig voor de ligging van het zwaartepunt. Daarnaast is het adaptieve veersysteem ook net iets dynamischer afgestemd dan bij de sedan, die meer gericht is op comfort. Het is geheel in lijn met het net iets sportievere voorkomen van de coupé. Een met anabolen opgepompte sportwagen is de C 300 Coupé overigens niet. Hij is veel meer bedacht om lekker vlot, maar vooral ook ontspannen lange afstanden af te leggen. Net als het onderstel voelt ook de stuurinrichting een slag dynamischer aan, lekker direct met goede feedback. Zeker in Sport+ dirigeer je de auto zonder tegenstribbelen of onnodige vertraging precies zo door de bocht zoals jij dat wilt. Het is allemaal onderdeel van het grootse toeren met deze machine. Hoogstens dat je leven aan boord enigszins wordt verstoord door het rolgeluid van de banden dat doordringt tot het interieur, en daarnaast op snelwegtempo ook nog de wind die langs de stijlloze ramen suist. Niet dat het ondraaglijk is, maar wanneer een autofabrikant de lat zo hoog legt als bij deze auto is gedaan, wil je natuurlijk wel dat álles goed is. Wellicht brengt een optioneel isolatiepakket soelaas. Er moet wat te wensen overblijven.