Mazda Xedos 9 2.5i V6 (1999)

Met het wegvallen van de kleinere Xedos 6 is de Mazda Xedos 9 nog slechts het enige model van dit submerk van Mazda. De Xedos 9 is verkrijgbaar met drie V6-en; 'n 2.0, een 2.5 of een heel speciale 2,3-liter 'Miller'-motor. Met die krachtbron, standaard gekoppeld aan een viertrapsautomaat, komt de Xedos 9 op het lieve sommetje van zo'n f 102.000. En dan is de prijs kort geleden nog wel verlaagd. De versie met 2,5-liter V6 onder de kap vraagt een investering van circa 78 mille, zonder automaat. Met automaat betaal je f 7.000 meer. Een zonnedak krijg je dan op de koop toe. Al is de 2,5-liter V6-motor dan niet zo'n technisch hoogstandje als de Miller, hij heeft wel twee bovenliggende nokkenassen per cilinderrij en vier kleppen per cilinder. Uit z'n 2497 cc haalt hij een vermogen van 167 pk en 212 newtonmeter koppel. Daarmee is hij goed voor representatieve prestaties. Want als je voor een 0-100 sprint 10,6 s, en voor de inhaaloefening 80-120 een tijd van 7,7 seconden kunt laten noteren hoef je je niet te schamen. De kleine vijf tellen die de Xedos nodig heeft om van 50 naar 80 op te trekken geven net zo min reden tot klagen. Bovendien is de V-vormige zespitter van de Xedos niet van het luidruchtige soort; ook niet als hij er stevig aan moet trekken. Bij 100 constant scoort hij de keurige waarde van 64 decibel. Rijd je 120, dan loopt het geluidsniveau in het interieur op naar een nog steeds verdienstelijke 68 dB(A).
De Xedos is natuurlijk aangepast aan de verlangens van de automobilist in Europa, maar hij heeft meer een luxe dan een sportieve inslag. De forse Japanner stuurt makkelijk en vanzelfsprekend, niet zwaar, niet licht. Zonder ook maar de minste weekheid te vertonen zijn vering en demping afgestemd op comfort. Zelfs over een slechte weg vervoert de gedistingeerde automobiel uit het huis Mazda z'n inzittenden gerieflijk. Op de snelweg beweegt hij zich vlot en beschaafd voort.

Ingetogen
De Xedos kan pittig wegaccelereren en heeft geen enkele moeite met een snel genomen bocht, maar hij is te ingetogen om z'n bestuurder tot actie uit te dagen. Natuurlijk schakelt z'n automatische bak snel en schokvrij. Daarnaast heeft hij nog een apart sportief schakelprogramma. Bij de nieuwste automaten kom je dat niet meer tegen. Hun bakken worden gestuurd door elektronica die 'voelt' wat voor rijstijl de bestuurder in de zin heeft.

Niet opzichtig
De Xedos 9 is een beschaafde, beslist niet opzichtige auto. Dat geldt voor z'n uiterlijk net zo goed als voor z'n interieur. Van de vormgeving van het dashboard is wel wat werk gemaakt, maar het ziet er toch heel rustig uit. Zoals zoveel Japanners heeft de Xedos een grijzig interieur. Een bescheiden hoeveelheid sierhout, aangebracht op de middenconsole en de deurpanelen voegt aan de beschaving een beetje luxe toe. Ruime zetels, standaard bekleed met suède, hebben geen sportief karakter maar ondersteunen het lichaam toch goed van opzij. Losse spullen laat je in kaartenvakken - onder een klepje, een muntenvakje, ruimte onder de radio en in de middenarmsteun. Naast de handrem vinden we een bekerhouder.
Achterin vinden we twee driepuntsgordels en twee - in hoogte verstelbare - hoofdsteunen.
De kofferruimte is flink van inhoud en gunstig gevormd, daardoor konden we veel testkoffers kwijt. Overigens kan de bagageruimte niet worden uitgebreid. Wel heeft hij een skiluik. Overigens scharniert het kofferdeksel met beugels die de bagage kunnen beschadigen.
Al met al kunnen we constateren dat de Mazda Xedos 9 een beschaafde, maar weinig opvallende auto is. Vooral dat laatste zal hem parten spelen. Bovendien blijven veel kopers in dit segment hangen aan vertrouwde Europese merken, onder meer vanwege chauvinisme en een verwachte hogere inruilprijs later. Daar staat tegenover dat zijn meeste concurrenten echter duurder zijn.