Occasion Test: Mazda MX-5 vs. Fiat Barchetta

Anno 2022 is Mazda nog het enige merk dat voor een enigszins betaalbare prijs (vanaf € 38.490) een roadster in de aanbieding heeft. In een iets hoger segment treffen we de Audi TT, BMW Z4 en Porsche Boxster. Verder is het segment compleet uitgestorven. De huidige MX-5 schopt het tijdens de Auto van het Jaar-verkiezing van 2016 (hij is dan net nieuw) zelfs tot een derde positie, met de Volvo XC90 op twee en de Opel Astra als winnaar. De zes Britse juryleden kennen de Mazda maar liefst 41 punten toe, de zes Duitse juryleden zijn goed voor vier punten en drie van hen geven de Japanse roadster zelfs helemaal geen punten. Over cultuurverschillen gesproken. Welke roadsters hebben we door de jaren heen allemaal zien verdwijnen? De Mercedes-Benz SLK bijvoorbeeld, en de Alfa Romeo Spider, die zelfs met een dieselmotor zijn geleverd, net als de Audi TT. Wat langer geleden had je de sublieme Honda S2000 en niet te vergeten de Nissan 350 Z Roadster.

KLASSIEKE ELEMENTEN

Niet alleen de roadster is een stille dood gestorven, ook de vriendelijk geprijsde cabriolet is weg. Ooit was er behoorlijk wat aanbod in het C-segment: de Renault Mégane, Volkswagen Golf, Opel Astra en de iets kleinere, maar zeer populaire Peugeot 206 CC. Volkswagen heeft voor de klant met een beetje geld en een stram gestel nu de T-Roc Cabrio, en dat is het. Zelfs de Rover Evoque Convertible is exit.

Het verhaal van de MX-5 begint in 1989, als de eerste generatie het levenslicht ziet. Dat is de NA, met de klapkoplampen en de ­ uiterlijke kenmerken van de Lotus Elan. Een schot in de roos, dankzij het lage gewicht, het aansprekende ontwerp en natuurlijk de in lengterichting geplaatste motor die de achterwielen aandrijft. Via een vijfversnellingsbak die zich met een ultrakort pookje laat schakelen. Die motor ziet eruit alsof hij uit een klassieke Lotus of Alfa Romeo stamt, met zijn aluminium kleppendeksel dat de twee bovenliggende nokkenassen afdekt. Een roadster die de purist en liefhebber recht in het hart treft, dat is wel duidelijk. Een prettige bijkomstigheid is de feilloze techniek, zoals decennia later blijkt. De kwaliteit van het plaatwerk is wat minder en dan met name de dorpels en achterste wielkasten. In deze tijd zie je de prijzen van goede exemplaren langzaam maar zeker stijgen en is zijn opvolger, de NB (vanaf 1997) soms zelfs goedkoper. In 2005 neemt de iets grotere en 100 kg zwaardere NC het stokje over. Die is er ook met een stalen kap. De huidige MX-5 is er sinds 2015 en ook die is leverbaar met een neerklapbaar stalen dak en heeft in dat geval een meer fastbackachtige koetsvorm. Je hebt dan een coupé en een roadster in één.

DE ESSENTIE VAN HET AUTORIJDEN

Waar de liefhebber vooral op wordt getrakteerd, is een overdosis aan stuurplezier. Helaas is de zitpositie voor mensen die langer zijn dan 1,80 meter verre van optimaal, dat doet afbreuk aan het geheel. Maar verder: wat een feest om in te rijden! Dat begint al met het inleggen van de eerste versnelling, na het starten. Het pookje staat direct in de bak en heeft slechts een kort klikje nodig. Zo gaat dat vervolgens met alle versnellingen. Heerlijk. Met zijn 110 pk sterke 1,6-liter motor is de MX-5 vlot genoeg, hij is immers licht. Oké, misschien is de 1.8 met 140 pk (of 146 pk) net even wat leuker. En dan het bochtenwerk. Mogen we alstublieft een slingerweg rond een Italiaans meer? De gretigheid waarmee deze Mazda uitdagende weggetjes verorbert, is ongekend. De besturing is messcherp en direct, je voelt je na een half uurtje al ­ versmolten met de techniek. Opeens weet je weer hoe leuk autorijden kan zijn en dat je daarvoor geen schreeuwend duur monster met 500 pk nodig hebt. Dit is de essentie en daarom is het de perfecte auto om naast je dagelijkse, misschien wat saaie kilometervreter te hebben. Dat komt ­ natuurlijk ook doordat je open rijdt en alles veel intenser beleeft. In een handomdraai heb je de kap omlaag en voeg je een extra dimensie aan de rijbeleving toe. En dat ­ allemaal voor de prijs van een luxe e-bike.

MEER MALHEUR

Als het om roadsters gaat, kan Fiat op een rijkere historie bogen dan Mazda. Bekende modellen zijn de Fiat Dino Spider, de 850 Spider en de 124 Spider. Die laatste maakt een soort wedergeboorte mee in 2016, als zustermodel van de Mazda MX-5 en is inmiddels alweer een stille dood gestorven. De Barchetta is van 1995 tot 2005 gebouwd en is minstens zo bijzonder als de in 1993 geïntroduceerde Fiat Coupé. De styling is heel gedurfd, maar heeft niet het buitensporig excentrieke van de Multipla, om maar eens een beruchte Fiat te noemen. De koets heeft mooie, zachte welvingen en de neus heeft zelfs een snufje Ferrari. De achterkant is minstens zo markant, met de vier achterlichten en het kleine kofferdeksel. Met name dat laatste onderdeel doet op de een of andere manier aan een bootje denken, waarschijnlijk een bewuste keuze omdat Barchetta Italiaans is voor ‘bootje’.

Als we door de reviews op onze site spitten, komen we al snel tot de conclusie dat de Fiat niet zo probleemloos is als de Mazda. Uitvallende meters in het dashboard (de testauto heeft er ook last van), lekke koppakkingen, kapotte motoren (in onze gele hangt ook al een ander blokje) en een ­ ratelende nokkenasversteller zijn bekende euvels. Controleer de onderhoudshistorie zo goed mogelijk voordat je tot de aanschaf van een Barchetta overgaat.

TEMPERAMENT

Een ander opmerkelijk detail is de portiergreep aan de buitenkant. Je drukt eerst op een rond knopje en daarna komt een slank, aluminium greepje naar buiten. Wonderwel is er voor het langere lijf meer ruimte in de Fiat dan in de Mazda en de stoel is ook een maatje groter. Het felle geel van de buitenkant komt rijkelijk terug in het interieur en dat misstaat niet, net zo min als de witte wijzerplaten en de feloranje naalden van de klokjes. De Barchetta heeft van meet af aan een 1,8-liter motor met 130 pk. Die drijft de voorwielen aan, dat is alvast een groot verschil met de Mazda. Het schakelen gaat vrij stroef en hakerig. De viercilinder klinkt lekker en doet in dat opzicht sterk denken aan een oudere Alfa Romeo. In combinatie met het flinke vermogen kunnen we spreken van Italiaans temperament. Geldt dat ook voor de rijeigenschappen? Ja, want hij stuurt verrassend direct en het onderstel reageert daar enthousiast op. Hij is niet zo lichtvoetig en speels als de MX-5, maar ook zeker niet saai of doods. Ook hier zit je met een bovengemiddeld veel lol achter het stuur en daar gaat het allemaal om bij dit soort auto’s. Daarbij is het veercomfort iets beter dan dat van de Japanner, maar die is op zijn beurt weer aanmerkelijk sportiever.

Wonderwel is er voor het langere lijf meer ruimte in de Fiat dan in de Mazda Dit zijn perfecte auto’s voor een vakantie in Oostenrijk, Zwitserland of Italië. Je ziet het al helemaal voor je, heerlijk door de bergen met het kapje omlaag en van de ene bocht naar de andere. Het meenemen van bagage is wel een uitdaging, de kofferbakjes zijn van het formaat Aygo & Co. Misschien zie je deze auto’s daarom regelmatig met zo’n rekje op het kofferdeksel, daarop kan dan nog wat extra bepakking.

WEINIG LUXE

Kijken we naar de standaarduitrusting, dan gaan we terug naar het essentiële en zijn we al blij met stuurbekrachtiging, ABS, centrale vergrendeling en elektrisch bedienbare ramen en spiegels. De Mazda heeft twee airbags, de Fiat alleen in het stuur. Maar die stelt daar airconditioning tegenover, een zeldzame optie in een oudere roadster en vooral fijn als je in de hitte een lange snelwegrit maakt met de kap dicht. In de Mazda valt de schakelaar voor de achterruitverwarming op, terwijl dat ruitje van plastic is. Het is dan ook niet de originele kap, die heeft namelijk wél een glazen ruit.

Per definitie is de kap een belangrijk ­ onderdeel om op te letten bij de aanschaf van een cabriolet of roadster en er is veel verschil in kwaliteit. Een carport of garage is eveneens een vereiste want eigenlijk is dit soort auto’s niet gemaakt om een leven lang buiten te staan in weer en wind.