Mazda MPV 2.5 TD GLX (1997)

De ruimtewagen die Mazda nu in Nederland introduceert heeft al een hele geschiedenis achter zich. De auto werd al in 1988 voor de Amerikaanse markt gelanceerd. Het ontwerp heeft in visueel opzicht zijn beste tijd gehad, maar moet desondanks nog zeker twee jaar mee. Apart is-ie beslist, maar er zijn weinig mensen die het hoog op zijn poten staande model mooi vinden. De MPV heeft standaard vier portieren en een grote achterklep. De enorme openingshoek van de achterportieren is opvallend, waardoor de instap enorm ruim is.
Voorin biedt de Mazda twee luxueuze stoelen met armleuningen. Op de rij daarachter moeten drie personen zitten. Op de (standaard) derde zitrij vervoert de Mazda twee inzittenden.
Wie voorin deze auto mag zitten, heeft over ruimte niets te klagen. De stoelen zitten prima, ook op lange afstanden. Ze zijn bekleed met een vrij simpel stofje. Op de tweede zitrij is de beenruimte naar wens in te stellen. Met het meubilair op de achterste stand biedt de Mazda 15 centimeter vrije ruimte tussen de knieën en de rugleuning van de voorstoel; op de derde zitrij worden je benen dan geplet. Met wat schipperen heb je op de tweede rij acht centimeter knieruimte en zitten je benen op de derde rij net klem tegen de rugleuning. De passagiers op de tweede rij hebben een royale speling met het dak, maar helemaal achterin is het voor een volwassene toch zaak om het hoofd in te trekken bij flinke wegoneffenheden.
Ga je met zeven man op stap, dan blijft er niet veel bagageruimte over. Om te beginnen heeft de Japanse MPV een hoge wagenvloer waardoor je zware voorwerpen extra ver moet optillen. Arme rug. De bagagecapaciteit met volle bezetting is ook niet om over naar huis te schrijven. Ga je uitbreiden, dan wachten nog een paar verrassingen. Ten eerste gaat het neerklappen en verwijderen van het meubilair niet echt handig. Voor een verhuizinkje is de Mazda ook minder geschikt, want er ontstaat een laadvloer die voor de achterwielen zo'n twee decimeter lager ligt. Bijzonder onhandig.
Het onderstel van de Mazda weet duidelijk minder goed raad met bijvoorbeeld reparatieplekken in het asfalt. Die zijn goed voelbaar voor de inzittenden. Ook rolt de Mazda MPV behoorlijk om zijn lengte-as onder het rijden.

Aardig stil
Voor de test beschikten we over de dieselversie die van nature iets luidruchtiger is dan het benzinemodel. Door een goede isolatie tussen motorcompartiment en interieur is de diesel toch aardig stil gekregen. De viercilinder turbodiesel levert zijn vermogen van 115 pk al bij een opmerkelijk laag toerental van 3400. De moderne cilinderkop heeft 3 kleppen per verbrandingskamer. Het starten of afzetten van de Mazda-motor brengt een forse schok op het koetswerk teweeg.
Met wat moeite haal je de 1:10. De forse afmetingen zorgen ook voor niet zo flitsende prestaties: je komt prima mee in het verkeer, maar daar houdt het ook mee op. De top ligt rond de 165 km/h en door het enorme gewicht ben je toch wel dik vijftien tellen onderweg van stilstand naar de 100 km/h.
De Mazda MPV is voorzien van ouderwetse achterwielaandrijving. Dat heeft met name op nat wegdek verstrekkende gevolgen. Even een dot gas geven in een snel genomen bocht en de achterkant maakt een machtige zwaai naar buiten. Ook op droog wegdek is zo'n reactie - zij het in veel mindere mate - nog op te roepen. Wie het spelletje goed beheerst, kan met de Mazda hard de hoek om zonder noemenswaardige overhelneiging.
Schakelen doe je met een enorme pook die zich ook nog eens zwaar laat bedienen. De hohouders van de Mazda deden onopvallend hun werk.
Wie in de Mazda klimt, lijkt een stap terug te doen in de tijd. Er wordt maar één saaie, grijze bekleding geleverd en het dashboard ziet er bepaald niet modern uit. De uitrusting van de Japanner is compleet, met centrale vergrendeling, extra grote buitenspiegels, elektrisch bediende zijruiten vóór en achter en dito spiegels, lade onder de passagiersstoel, twee airbags, ABS, elektrische antenne, dakreling, hoogteverstelling voor het stuur en een derde zitrij.
Een ding moge duidelijk zijn: Mazda zal het niet gemakkelijk krijgen met zijn MPV. De bejaarde auto kan niet echt verweer bieden aan moderne concurrenten.