Test: Mazda 6 (2005)

"Hij is wel stil!", zegt mijn collega. Samen zijn we op pad met een Mazda6 – modeljaar 2005 – met 2.0 CiTD high power dieselmotor. Zo bijzonder lijkt dat niet. We zijn gewend geraakt aan dieselmotoren met zulke goede manieren dat het je – als je in de auto zit – nauwelijks nog opvalt dat je met een zelfontbrander te maken hebt. Later letten we nog eens extra op, wanneer we op een parkeerplaats staan en een Mazda6 met dezelfde motor als de onze langsrijdt. Inderdaad, we horen echt geen dieselgenagel, zelfs niet zachtjes. Mazda heeft dan ook duidelijk maatregelen genomen om het ontstaan van dit geluid tegen te gaan. Om te beginnen kan de dieselolie per verbrandingscyclus in niet minder dan negen nauwkeurig gedoseerde porties worden ingespoten. Daardoor verloopt de verbranding gelijkmatiger; èn stiller. Ook de relatief lage compressieverhouding – 16,7:1 – draagt bij aan de reductie van (geluids-)trillingen. Als speciale maatregel om dieselgeklop bij een stationair draaiende motor tegen te gaan, beperkt de luchtregelklep de luchttoevoer met een kwart. Het resultaat is dat je niet hoort dat je met een dieselmotor te maken hebt. In principe is de 2.0 CiTD nog dezelfde 1.998 cc-machine die hij was. En hij is ook nog steeds in twee uitvoeringen leverbaar. Maar ze zijn er allebei op vooruit gegaan. De 'gewone' versie kreeg er één pk'tje bij en heeft nu een vermogen van 121 paardenkrachten. Het koppel steeg van 310 naar 320 newtonmeter. Het effect van dit beetje extra op de prestaties is miniem. De 'high power'-uitvoering van de 2,0-liter diesel ging er méér op vooruit. Het vermogen steeg van 136 naar 143 pk en het koppel nam met maar liefst 50 Nm toe, tot 360 newtonmeter. Als resultaat hiervan valt de topsnelheid van de Mazda6 met de 'high power'-diesel nu iets hoger uit en wordt de magische grens van 200 km/h nèt overschreden. Voor de sprint van nul naar honderd heb je nu zo'n seconde minder nodig. De fabriek geeft op dat de Mazda6 2.0 CiTD high power als Sedan en als Sport (hatchback) in 9,5 seconden vanuit stilstand naar honderd kilometer per uur kan optrekken en als SportBreak (stationwagon) in 9,8 tellen. Ondanks de hogere prestaties is het brandstofverbruik niet toegenomen. Het gecombineerd verbruik voor allebei de versies van de 2.0 CiTD-motor zakte zelfs van 6,5 naar 6,0 liter per honderd kilometer. Dat is onder meer te danken aan de lagere compressieverhouding; eerst 18,3:1 en nu dus 16,7:1. Ook een nieuwe turbocompressor met schoepen waarvan de stand gewijzigd kan worden, draagt z'n steentje aan het lagere verbruik en de betere prestaties bij.

Nieuwe versnellingsbakken

Met de 2.0 CiTD 'high power'-motor onder de kap kom je met de Mazda6 beslist vlot vooruit. De machine reageert enthousiast op het gas en hij pakt makkelijk vanuit lagere toerentallen op, zoals we dat van diesels gewend zijn. Daardoor hoef je niet veel te schakelen. Niet dat er reden is om van de pook af te blijven. Alle versies van de Mazda6 krijgen standaard een nieuwe zesversnellingsbak mee, behalve de wagens met 1,8-liter benzinemotor die een vijfbak houden. Die zesbak doet z'n werk prima. De pook gaat soepel, strak en trefzeker door het schakelpatroon. Het onderstel van de Mazda's middenklasser is volkomen berekend op snelheden die alleen op Duitse snelwegen zijn toegestaan. De wagen ligt solide op de weg en vervoert z'n inzittenden comfortabel en in alle rust. De voorwielen volgen heel vanzelfsprekend de bevelen op die ze via het stuurwiel krijgen. Met het betere bochtenwerk heeft de 6 niet het minste probleem.

Wat we niet mogen vergeten als we het over zelfontbranders hebben: de twee vernieuwde dieselmotoren zijn standaard voorzien van een roetfilter. Zo'n filter houdt roetdeeltjes vast en zou daardoor op de duur verstopt kunnen raken. Maar voor het zover is gaat de temperatuur van de uitlaatgassen voor een korte tijd omhoog. Daardoor verbranden de roetdeeltjes, waarna het filter weer 'als nieuw' is.
Wat gebeurde er met de andere motoren waarmee de Mazda6 leverbaar is? De basiskrachtbron, de 1,8-liter benzinemotor, kreeg een elektronisch gestuurde gasklep. Hij levert nog steeds 120 pk vermogen en ontwikkelt 165 Nm koppel. Vermogen en koppel van de 2,0-liter benzinemotor gingen omhoog. Het vermogen steeg van 141 naar 147 pk; het koppel nam toe van 181 naar 184 newtonmeter. Verantwoordelijk daarvoor zijn onder meer het variabele inlaatsysteem, de elektronisch gestuurde gasklep en de dubbele uitlaten. De sterkste machine uit het gamma – de 2,3-liter benzinemotor – is nog steeds goed voor een vermogen van 166 paardenkrachten en een koppel van 207 Nm. Hij geeft de 6 een top van rond de 210 km/h en maakt een acceleratie van 0-100 km/h in zo'n 9 seconden mogelijk. Voor alle benzinemotoren geldt dat het gecombineerd verbruik omlaag ging. De 2,0- en 2,3-liter benzinemotoren kunnen gekoppeld worden aan een nieuwe automatische vijfversnellingsbak. Die komt in de plaats van de viertrapsautomaat die tot nu toe in gebruik was.

Aantrekkelijk uiterlijk

In 2004 hield Mazda in de vijf grootste Europese landen een enquête onder bezitters van een Mazda6. Daaruit bleek dat ze de auto vooral gekocht hadden omdat ze z'n uiterlijk aantrekkelijk vonden. Dat was voor de Japanse fabrikant reden om bij de voor dit jaar geplande facelift heel voorzichtig te werk te gaan. Hoe herken je de nieuwe 6? Hier volgen de aanwijzingen voor de autospotter. De smalle, met heldere lenzen uitgevoerde koplampen zijn nu voorzien van chroomkleurige sierranden in een donkerder tint. De vijfhoekige grille ligt wat meer verzonken en is vlakker dan die van het vorige model. Het Mazda-embleem is groter en vestigt daardoor meer de aandacht op zich. De luchtinlaat in de voorbumper heeft ruimere afmetingen en in de hoeken zien we zilverkleurige sierranden. Het ruitmotief dat we tot nu toe in de grille en de luchtinlaat in de voorbumper vonden, is vervangen door honingraatmotief.

Aan de achterkant komen we een enigszins gewijzigde bumper tegen, met reflectoren die door een horizontale inkeping met elkaar verbonden zijn. De achterlichten – met donkerkleurige lenzen – lopen iets rond de hoeken in de zijkanten van de carrosserie door.

In het interieur valt vooral op dat de middenconsole niet langer in zilvergrijs maar in een donkere tint is uitgevoerd. De tunnelconsole, de sierlijst rond het dashboard, de armsteunen van de portieren en de portiergrepen hebben dezelfde kleur.

Het zijn kleine wijzigingen, maar Mazda zag dan ook geen reden tot drastische maatregelen. In 2003 werden er in Europa bijna 100.000 exemplaren van de Mazda6 verkocht en in 2004 was het model nog steeds in trek. We mogen ervan uitgaan dat de bescheiden facelift de verkopen een nieuwe impuls zal geven, zodat ook 2005 weer een goed Mazda6 jaar wordt.