Mazda 121 1.25i GLX (1998)

Sinds enige tijd levert Mazda zijn huidige editie van de 121. Wie mocht denken dat we een Ford Fiesta met wat overmaatse rubberstrips hebben gefotografeerd, kunnen we geen ongelijk geven. Tenslotte is de 121 niet meer dan een (vol-strekt fantasieloze) kloon van de compacte Ford. Het is net of de Japanners zich er een beetje voor schamen, want er staat bijna nergens leesbaar Mazda 121 op de auto. De geschiedenis herhaalt zich overigens: de eerste 121 werd ook gebouwd als Ford Festiva, een model dat alleen op de Amerikaanse markt werd verkocht en ook nauwelijks was te onderscheiden van de Mazda-variant. Mazda doet goed zijn best om de 121 aan de man te brengen en dat lukt bovengemiddeld goed. Hoewel hij enorm verschilt van de karakteristieke bolhoed-121 vormt dat blijkbaar geen beletsel.
De Mazda 121 is met z'n lengte van 3828 mm een van de kortere modellen in deze klasse, maar heeft met 2446 mm wel een relatief lange wielbasis.
Vier kleppen per cilinder zijn zo'n beetje de norm tegenwoordig en de 121 stelt - tenminste in deze uitvoering - wat dat betreft niet teleur. De Zetec-motor van de Mazda meet 1242 cc en levert een indrukwekkende 75 pk bij een relatief laag toerental van 5200. Ook het koppel van 110 Nm is imponerend, maar dan moeten er wel 4000 toeren per minuut op de klok komen.
Daarmee haalt hij 170 km/h en kan hij volgens onze stopwatch de acceleratie van 0-100 in 12,2 seconden afleggen. Optrekken van 80 naar 120 in 'vier' leverde 11,9 s op en in '5' 20,2 tellen. Reden we in de hoogste versnelling 100 km/h constant, dan registreerden we 69 dB.
Bij 120 constant ging de wijzer van de geluidsmeter naar 72,5 decibel. Niet echt stil, maar voor een auto van dit formaat wel heel redelijk.

Fraai interieur

In de Mazda 121 vinden we zo'n modern dashboard met cockpit rond de bestuurder. Door een slimme combinatie van kleuren ziet het geheel er smakelijker uit dan we gewend zijn. Het rechter dashboarddeel wijkt sterk terug. Een in hoogte verstelbaar stuur ontbreekt en airbags zijn afwezig. Die kunnen overigens tegen het schappelijke bedrag van zo'n f 400 per stuk worden geleverd. Om ieder misverstand te vermijden: een airbag voor de bijrijder is alleen verkrijgbaar in combinatie met een airbagstuur.

Handwerk

Het bedienen van de portier-ruiten vergt handwerk en ook het verstellen van de buitenspiegels geschiedt geheel mechanisch. Diverse kleinig-heden kun je kwijt onderaan de middenconsole, in een vak links onder het stuur en in bescheiden portiervakken. Beide voorstoelen van de driedeurs Mazda 121 zijn met een walk-in systeem uitgerust. De bestuurdersstoel heeft trouwens ook nog zithoekversteling. Na voorover geklapt te zijn, komen de rugleuningen van de stoelen keurig in de eerder ingestelde stand terug.
Aangeland op de achterbank hebben mensen van doorsnee formaat redelijk wat plaats voor de onderdanen. De hoofdruimte houdt zeker niet over. Open je de 'achterdeur' van de 121, dan vind je daar een achteronder met een inhoud van 250 liter. De regelmatige vorm ervan levert de Mazda veel praktisch bruikbare ruimte op. De achterbankleuning kan in ongelijke delen worden neergeklapt als er méér mee moet.
Op de Mazda 121 1.25 GLX is stuurbekrachtiging standaard. Hij werkt fijn direct en exact en je hebt via het stuurwiel een prima contact met de weg. De 121 voelt prettig, stevig, sportief en stabiel aan. Hij gaat als een streep rechtuit en neemt bochten als op rails. Vering en demping zijn stevig afgestemd, maar laten toch voldoende ruimte voor comfort. Het schakelen verloopt geheel probleemloos.

Conclusie

Ten opzichte van gelijkgestemde concurrenten onderscheidt de 121 zich door zijn uitstekende rijeigenschappen en zijn smakelijke interieur. Alleen jammer dat een bestuurdersairbag nog niet standaard is, maar dat is niet ongewoon in deze klasse.