Land Rover Discovery 2.5 TD5 – 2003 – 692.268 km - Klokje Rond

Toen zijn vorige Land Rover Discovery niet meer door de apk kwam, ging Pierpaolo gauw op zoek naar een andere. Dat werd er één die al meer dan 450.000 kilometer achter de kiezen had. Je moet maar durven. Zeker met een Land Rover, die niet bekendstaat als goedkoopste gast die je in huis kunt halen. “Maar hij leek me prima in orde en de verkoper, van een goed adres, gaf mij voldoende vertrouwen.” Terecht, zo is gebleken. De Discovery toonde zich een trouwe kompaan en inmiddels nadert de kilometerstand de 700.000. “Ik gebruik hem voor mijn werk en trek er soms zware karren met een hoogwerker of compressor mee. Verder ga ik er wel eens het terrein mee in. Zo ben ik eens naar Fürstenau geweest, een bekende plek voor 4x4-hobbyisten.” Kortom, deze Land Rover heeft bepaald geen luizenleven.

“Ik houd hem niet overdreven goed bij. Wat er kapot is, wordt vervangen en dat is het wel. Ik rijd met het idee dat er € 1.200 per jaar aan onderhoud in mag gaan. Vaak red ik dat wel, maar soms moet ik eroverheen, omdat er grote dingen aan vervanging toe zijn. Nu ben ik benieuwd wat de stand van zaken is en hoe lang ik nog verder kan met deze auto. Ik moet zeggen dat ik wel aan hem gehecht ben. Ik rijd al Land Rover sinds de jaren 80. Het is de zweem van onafhankelijkheid en vrijheid die om het merk hangt die mij zo aantrekt. Hij past niet in het plaatje van wat algemeen geaccepteerd is. Dat past mij wel.”

ECHT GEVAARLIJK

Als Joep Schuurman terugkeert van zijn proefrit duikt hij meteen onder de motorkap. “Ik ruik koelvloeistof, maar de oorzaak kan ik zo gauw niet vinden”, bromt hij. Als hij even verder kijkt, komen er genoeg andere gebreken tevoorschijn. Zo is de pakking van de EGR-klep kapot. Dat zorgt voor een snerpend geluid onderweg, alsof je een ballon uit elkaar trekt. “En hier zit er ook een bout los die de waterpijp en het hitteschild op hun plek houden. Er zijn wel een paar slordigheidjes.”

Naar goede gewoonte checkt Joep de staat van de remvloeistof. Als hij het vaatje openmaakt, ontstaat er hilariteit. “Moet je eens kijken, zoiets heb ik nog nooit gezien! Het lijkt wel of het een vaste vorm aan het aannemen is. Er drijft van alles in.” Pierpaolo schrikt ervan. “Ik kan me inderdaad niet herinneren dat ik de remvloeistof ooit vervangen heb.” Joep waarschuwt: “Dit is één van de oorzaken waardoor de auto erg slecht remt. Dat is echt gevaarlijk aan het worden.”

Het bericht over de remmen is de opmaat naar een slechtnieuwskeuring. Er is zelfs maar weinig meer aan de Discovery te vinden wat de goedkeuring van Joep kan wegdragen. Alleen als hij onder de auto staat, is er een klein beetje goed nieuws. “De motor is onverwacht droog, maar ik kan toch vijf plekken aanwijzen waar hij olie lekt. De versnellingsbak is een ander verhaal: die lekt flink olie en schakelt ook helemaal niet meer zo lekker.” Dat zaken als de ophanging van de treeplanken en dorpels van de carrosserie verroest zijn, maakt in dit geval niet uit. “Deze auto heeft een ladderchassis en dus zijn die dorpels geen dragende delen. De carrosserie mag desnoods helemaal verkruimelen, dan nog maakt het niets uit voor de apk.” Maar ook op het chassis komen we roest tegen. Er is op diverse plekken aan gelast, maar Joep kwalificeert het geleverde laswerk als verschrikkelijk. “Alsof iemand heeft staan oefenen!”

Bovendien vindt hij een vuistdik roestgat. "Precies achter de balg van de luchtvering, waardoor hij bijna niet is te zien. Er moet dringend iets aan gebeuren als je nog verder wilt met deze auto.” Pierpaolo ziet het probleem met het roestgat nog zonnig in. “Ik weet dat je voor dit model een nieuwe achterbrug kunt bestellen. Dat is namelijk een zwak punt.” Als we daarna de ophanging bekijken, wordt het nieuws alleen maar slechter. Het begint met een stuurhuishoes die niet alleen volledig is ingescheurd, maar waar ook nog eens de olie én het water uit gutst. “Die moet vlug worden vernieuwd.”

IJZER OP IJZER

De vraag is of het herstellen van de genoemde gebreken de moeite nog waard is, want de remschijven zijn krom en aan de achterzijde zitten ze vol groeven. Pierpaolo: “Ik houd de remmen zelf bij, maar onlangs ben ik iets te lang doorgereden met versleten blokken. Daardoor was ik ijzerop-ijzer aan het remmen. Ik heb toen de blokken vervangen, maar de schijven laten zitten.”

Tel daarbij op dat de auto nieuwe banden kan gebruiken en de conclusie is simpel: er moet zó veel worden versleuteld en vervangen dat het economisch niet meer verantwoord is. Joep: “Je kunt wel zeggen dat hij rijp is voor de sloop. Sterker, door die slechte remmen is hij niet meer geschikt voor de openbare weg. Maar dat is ook meteen het leuke aan een Land Rover: hoeveel er ook kapot en versleten is, hij blijft altijd rijden.” Het valt Pierpaolo niet eens heel erg koud op zijn dak. “Ik heb er jarenlang plezier van gehad en de kosten zijn altijd binnen de perken gebleven.

Ik denk dat mijn vrouw blij is met deze uitslag, maar ik ga mijn Land Rover wel missen. Ik ben toe aan een auto waar het hele gezin in kan en een Land Rover met een dieselmotor op geel kenteken is voor mij financieel niet haalbaar. Ik denk daarom dat het een Mercedes Benz Vito met een dubbele cabine wordt. Misschien is het een optie om de Land Rover van het kenteken af te halen en hem af en toe te gebruiken voor 4x4-evenementen.”

DE MENING VAN CARREC TECHNOCENTER

“Deze Land Rover is echt een minder mooi verhaal. Er zijn wel heel veel zaken versleten en dus toe aan vervanging. Als we deze auto nog kritischer zouden bekijken, komen we vast nog veel meer ellende tegen. Zoals hij er nu bijstaat, is hij niet meer geschikt voor gebruik op de openbare weg. En de kosten om hem op te knappen, gaan ver over de dagwaarde heen. ”