Kia e-Niro - Eerste Rijtest

Yes, eindelijk kunnen we het gaspedaal (het is in dit geval een vreemd woord, laten we het op ‘stroompedaal’ houden) op de bodem trappen en de EV in 7,8 seconden van 0 naar 100 km/h jagen. Dat is geen enkel probleem met deze Kia, maar als je dat vaak doet, snap je niet waar het bij deze auto om draait. Dan kun je die enorme actieradius wel op je buik schrijven. Met de grote accu kan de Kia volgens zijn makers in principe 485 kilometer ver komen. Dan moet je het rechterpedaal wel bedienen alsof er een ei onder ligt. Ook moet je de airconditioning uit laten, waardoor het bij hoge buitentemperaturen al snel binnen onaangenaam warm wordt. Dat maakt de geclaimde actieradius echter niet minder indrukwekkend. Na een rit van 100 kilometer en een resterende actieradius van 320 kilometer moeten we concluderen dat deze auto zelfs de meest verstokte petrolhead de wind uit de zeilen neemt: de actieradius is niet echt een probleem meer. Na zijn debuut tijdens de autosalon van Parijs staat de Kia Niro EV begin 2019 in de showroom. Dan draagt Kia een flinke steen bij aan het toegankelijker maken van elektromobiliteit. De vanafprijs bedraagt 42.510 euro. Daarmee krijg je voor relatief weinig geld een grote actieradius. Ter vergelijking: de premium cross-overs Audi E-tron en Mercedes EQC halen volgens de realistische WLTP-meetmethode ook een afstand van circa 500 kilometer, maar zijn wel ongeveer twee keer zo duur.

KUNSTMATIG

En dat terwijl je aan boord van de Kia bepaald niet het gevoel krijgt dat je concessies moet doen. De Niro is eerder een SUV dan een eenvoudige eco-auto. Je vraagt je dan ook af waarom sommige andere elektrische auto’s net zo sexy zijn als sandalen met tennissokken. Binnenin kijken we tegen het vertrouwde Niro-dashboard aan. In het midden prijkt bovenaan een touchscreen, daaronder hebben de selectieknoppen en het bedieningspaneel van de klimaatregeling een plekje gekregen. De automaat bedien je met een draaiknop. Alles steekt qua ergonomie goed in elkaar, de bediening roept geen vragen op. Met een druk op de knop kun je kiezen uit verschillende rijmodi. Je wordt al snel fan van een efficiënte rijstijl en het afremmen door het loslaten van het ‘stroompedaal’. Oké, de besturing voelt kunstmatig aan en het onderstel is bij deze Koreaanse versie erg soft afgesteld. Ook storend: het gepiep bij het inhalen als je de hendel van de richtingaanwijzer alleen aantikt in plaats van daadwerkelijk beweegt. Hopelijk wordt dat bij de Europese uitvoering achterwege gelaten. Ook zien we in het interieur veel hard plastic. Dat vergeven we deze Kia echter graag, want hij compenseert dit soort zaken ruimschoots met zijn ruimteaanbod.