Jeep Renegade e-Hybrid - Eerste rijtest

Nadat we vorig jaar konden rijden met de Renegade plug-in hybride, is het nu de beurt aan de e-Hybrid. De elektrificatie bij Jeep gaat gestaag door en later dit jaar komt er een volledig elektrisch, nieuw model op de markt. Die auto zit wat formaat betreft tussen de Renegade en de Compass in.

Na een kleine acht jaar dienst wordt het misschien ook wel tijd voor een opvolger van de Renegade, het kleinste en in Italië gebouwde model van Jeep. Toch kreeg hij nog in 2018 een facelift en het is nog altijd een guitige verschijning. Hij oogt als een creatie uit een tekenfilm en maakt een jeugdige, frisse indruk. Zoals bekend deelt de Renegade zijn genen met de Fiat 500X, die nu ook deze e-hybride aandrijflijn krijgt, net als de Fiat Tipo. Met de komst van deze nieuwe aandrijflijn is het over en uit voor de 120 pk 1,0-liter driecilinder, die tot nu toe als basismotorisering dient. Het instapmodel – de goedkoopste Jeep op de markt – is dik € 2.700 duurder geworden, maar daarvoor krijg je dan wel een 130 pk sterke viercilinder met zeventraps automaat. En dankzij de elektrische assistentie verbruikt deze krachtbron minder brandstof en stoot hij minder CO2 uit. Dat laatste heeft direct effect op de aanschafprijs in de vorm van minder bpm. De 240 pk sterke plug-in hybride is circa zes mille duurder dan de vergelijkbaar uitgeruste e-Hybrid.

Twee elektromotoren

De brandstofmotor van de e-Hybrid is dubbel geëlektrificeerd. Allereerst is er de starter/generator. Dit is een combinatie van een startmotor en een dynamo, met een riem verbonden aan de krukas. Hij wekt de brandstofmotor tot leven, levert extra kracht tijdens het optrekken en produceert stroom tijdens het remmen.

Elektromotor nummer twee vinden we in de zeventraps transmissie. Dat is een motor met een vermogen van 15 kW/20 pk en een koppel van 135 Nm, gevoed door een 48V accu met een capaciteit van 1,8 kWh. Die extra motor kan niet alleen assisteren tijdens het accelereren, maar moet ook in staat zijn om de volledige aandrijving voor zijn rekening te nemen, zoals we dat kennen van bijvoorbeeld de Toyota Prius. De viercilinder benzinemotor werkt ­volgens het Miller Cycle-principe, zoals Mazda al in de jaren 90 toepaste. De inlaatkleppen blijven in bepaalde gevallen iets langer open tijdens de compressieslag. Er hoeft dan minder lucht samengeperst te worden en daardoor gaat er ook minder brandstof naar binnen. Inderdaad is het vermogen dan ook wat lager, maar de ­elektromotor compenseert dat.

Hoe pakt dit alles in de praktijk uit? We starten de testrit in hartje Turijn, waar je de Renegade trouwens enorm veel ziet rijden. Anders dan in sommige andere hybrides is er geen keuzemogelijkheid uit meerdere rijmodi. Je zet gewoon de pook in D en het motormanagement regelt de rest.

Niet volledig elektrisch

Wat vooral opvalt, is dat de brandstofmotor vrijwel altijd aan het werk is. Pas bij gas loslaten zakt de naald van de toerenteller naar nul. Op basis van de specificaties hadden we verwacht dat de e-Hybrid in staat zou zijn om kleine afstanden binnen de bebouwde kom volledig elektrisch af te leggen, maar dat doet hij niet. En dat terwijl de batterij volgens de indicator toch echt 100 procent vol is. Daarnaast werkt de aandrijflijn bij wegrijden vanuit stilstand en in stapvoets fileverkeer schokkerig. Alles bij elkaar heb je in de stad niet het gevoel dat je met een hybride op pad bent. De adaptieve cruisecontrol, die best handig kan zijn in de stad, brengt de Renegade helaas niet volledig tot stilstand. Grappig detail in het scherm is de oude groene leger-Jeep die je voorganger symboliseert. Het merk is trots op zijn verleden.

Even later voegen we in op de Autostrada, om daarna naar 130 km/h te versnellen. Dan moet er hard gewerkt worden, ondanks het extra elektrokoppel. Deze Renegade mag dan deel uitmaken van de elektrificatie bij Jeep en 15 procent zuiniger zijn dan de 1.0-benzineversie, de ware hybridebeleving blijft echter achterwege.