Hyundai Sonata 3.0i GLS V6 (1997)

Als grootste in ons land verkochte Hyundai-model moet de Sonata het opnemen tegen de beste produkten van de gevestigde merken. Z'n prijs is scherp, de techniek oké, maar hij mist wat raffinement.

Vergeleken met zijn voorganger heeft de grote Hyundai Sonata in ieder geval uiterlijk aan karakter gewonnen. De lage neus met de vrij sterk geprononceerde grille doet onmiskenbaar Europees aan, de geprofileerde achtersteven met z'n ronde lijnen oogt aantrekkelijker dan die van het vorige, nogal hoekige model en het wigvormige profiel presenteert zich ookvlotter dan voorheen. Het interieur heeft eveneens een opfrisser ondergaan; het dashboard is minder massief en ook strakker dan vroeger, de functies zijn logisch over verschillende panelen verdeeld en de inrichting van de cabine is er beslist persoonlijker op geworden.
Al die veranderingen - inclusief een aantal ingrepen ter verhoging van de veiligheid - hebben de Sonata een dikke 100 kilo zwaarder gemaakt. Dat zou theoretisch in het verbruik en de prestaties moeten schelen, maar mogelijk wordt het hogere gewicht min of meer gecompenseerd door een betere stroomlijn. Bij de metingen vonden we slechts geringe verschillen; de acceleratiecijfers en het verbruik van de huidige Sonata kwamen een fractie beter uit dan die van het ruim vijf jaar geleden geteste model terwijl de topsnelheid juist wat kilometers lager bleek te liggen.
Bij de metingen constateerden we overigens wel een ander gedrag van de automatische versnellingsbak. Zo is hij nu bij volgas in zowel de 'sport'-stand van de automaat als het 'normale' regiem even snel. Bij de nieuwe Sonata was wel hoorbaar dat de bak de lagere versnellingen wat langer 'vasthield'.
Geluidssterkte in het interieur behoorde vijf jaar geleden nog niet tot ons meetprogramma, maar subjectief oordelend waren we toentertijd erg goed te spreken over de rustige loop van de V6 en wat minder over het windgeruis. Bij de testwagen van deze keer was het juist omgekeerd: de gladdere, rondere carrosserie veroorzaakte hoorbaar minder turbulenties, maar bij stevig doortrekken kreeg het motorgeluid een wat rauwige ondertoon. Bij constante snelheden is dat minder: met gemeten waarden van 64 en 68 dB bij 100 en 120 km/h komt de nieuwe Sonata in zijn klasse dan ook uitstekend voor de dag.
Dat past goed bij het comfort-image dat Hyundai graag aan z'n rijkelijk uitgeruste top-Sonata verbindt. Met lichtmetalen velgen, getint glas, centrale deurvergrendeling en elektrisch werkende zijruiten en -spiegels is de grote Koreaan op elementair niveau al keurig bedeeld. Maar met z'n standaard ABS, twee airbags, airconditioning, automatische bak en cruise control blijft er echt nog maar weinig te wensen over.

Accent op comfort

Ook op andere punten hebben de bouwers van de Sonata zich beijverd om het comfort te accentueren. Je vindt dat onder meer terug in de weelderig gestoffeerde stoelen, de forse hoeveelheid stuurbekrachtiging en het nogal zacht afgeveerde onderstel. Vermoedelijk heeft de Amerikaanse markt nogal wat invloed gehad op dit comfortconcept, maar naar onze smaak is het allemaal iets overdreven. Zo voelen de stoelen te sponzig aan, maakt het stuurgevoel rond de middenstand bij flink doorrijden op de snelweg een wat onbestemde indruk en geeft het onderstel weinig informatie over het weggedrag en de toestand van het plaveisel.
Al is de Sonata geen wiegende salonboot, vergeleken met de meeste van z'n Europese en Oosterse concurrenten biedt hij toch minder actief rijplezier. Maar hij neemt z'n bochten met groot gemak, gedraagt zich op de snelweg mooi koersvast, remt met en zonder ABS-assistentie uitstekend en hoewel de tamelijk gedateerde, twaalfkleps zescilinder best wat meer power zou mogen ontwikkelen, levert hij mede dankzij de prima afgestemde automaat heel aanvaardbare prestaties.
Wie op zoek is naar een forse, rustige, maar toch niet slome reisauto, zich graag een beetje laat verwennen en niet zo nodig steeds met z'n auto hoeft te communiceren, heeft aan de Sonata een goeie. Want wat deze keurig uitziende Koreaan voor een bedrag van zo'n 57.000 gulden aan uitrusting heeft te bieden, moet bij de meeste merken in deze klassen zo'n slordige tien mille meer opbrengen. Wat dat later nog bij inruil scheelt, valt uiteraard te bezien, maar ook in dit opzicht nadert Hyundai zijn concurrenten snel.