Honda CR-V 2.0 i-VTEC Executive (2008)

De CR-V staat weliswaar vrij hoog op de poten, maar verder heeft hij meer weg van een mooi gelijnde stationcar dan van een SUV. De lijnen van de zijruiten lopen in een sierlijke punt naar achteren weg, de achter steven wordt gedomineerd door verticale achterlichtunits die een groot deel van de D-stijlen bedekken. Bijzonder is ook de neus, waarin de kop lampen en de onderste helft van de grille als één golvende lijn zijn vormgegeven. De forse motorkap lijkt ons nog duidelijk te willen maken dat dit toch echt een SUV is.
Ook vanbinnen heeft Honda erg zijn best gedaan iets moois te maken van deze derde generatie CR-V. Het dashboard is weliswaar wat druk en rommelig, maar opgebouwd uit mooie materialen, die het geheel een erg hoogwaardig voorkomen geven. Het stuur lijkt op dat van de Civic, met een dubbele onderste spaak waartussen een soort gaas zit. De handrem heeft nog het meest weg van de gashendel in een vliegtuig.

Ruime zitplaatsen
Ondanks de afl opende daklijn blijkt de Honda achterin heel prettige, ruime zitplaatsen te bieden. De brede D-stijl en het privacy glass geven daarbij een geborgen gevoel. De bank is in drie delen neerklapbaar en diezelfde delen kunnen separaat een stuk naar achteren worden geschoven. Ook voorin is de zitpositie prima. Handig is dat de middenconsole en cardantunnel niet in elkaar overlopen. Er zit een flink stuk ruimte met vlakke vloer tussen, waardoor je bij krap inparkeren zonder al te veel geklim via het andere portier kunt in- en uitstappen. Achterin treffen we een slim ingedeelde kofferruimte aan. Dankzij een legplank halver wege de hoogte van de achterbankleuning heeft die bagageruimte meer weg van een kast.
De CR-V heeft een conventionele vijftrapsautomaat, die zich niet met de hand laat bedienen. Op zich is dat geen ramp, want het is een fi jne automaat, die zijn eigen boontjes wel kan doppen. De Honda is afgestemd op veel comfort. Het onderstel is erg zacht, wat voor een wat deinerig weggedrag zorgt. Zolang je over een lange, rechte weg rijdt, is het zeker een fi jne auto, maar in de bochten helt de CR-V fl ink over en bij plotseling remmen duikt hij. Daar staat tegenover dat deze auto de talloze verkeersdrempels in ons land fantastisch wegpoetst.
Het gevoel in het stuur is direct genoeg, maar toch wel wat aan de lichte kant. De aandrijving is in principe op de voorwielen, waarbij de achterwielen naar behoefte worden bijgeschakeld. De motor lijkt soms wat moeite te hebben met de anderhalve ton die hij minimaal moet meezeulen en wordt daarbij bovendien gehinderd door de automaat, die vrij lang nodig heeft om te begrijpen wat de bestuurder wil. Honda claimt een 0-100-sprint in 10,3 seconden, maar wij kwamen niet verder dan 12,3 tellen.
Over de uitrusting van deze duurste versie van de CR-V valt weinig te klagen. De Executive heeft standaard onder meer leren bekleding, parkeerhulp rondom, verwarmde voor stoelen, elektrische verstelling op de bestuurdersstoel, xenonverlichting, lichtmetalen 18-inchwielen en een glazen panoramadak.