Honda Accord 2.3i SR (1995)

Voor Honda startte de verkoop van de in Engeland gebouwde Accord alweer een tijdje geleden. Hij is sinds september "93 op de markt en heeft zich met ruim 5000 verkochte exemplaren inmiddels een vaste plaats verworven in zijn klasse. Voor de duurste Accord geldt echter dat het best lastig is dat het topmodellen valt in een prijsklasse waarin Mercedes, BMW en Audi ruim vertegenwoordigd zijn. Tegen het imago van beide Duitsers is het moeilijk opboksen, al heeft Honda vooral door zijn betrouwbare en innoverende techniek een uitstekende reputatie. Maar als het imago van een gevestigde Europese naam niet zo zwaar tilt, dan lijkt de Accord - beoordeeld op zijn kenmerken en prestaties - een geduchte concurrent. Neem alleen maar de faam die met de Formule 1-motoren werd behaald of de toonaangevende ondersteltechniek waar het merk om bekend staat.

Ruime keus
De Honda Accord is met drie verschillende motoren leverbaar: een basis 2-liter, een snellere 2.0i S en het topmodel met 2,3-liter inhoud. De 2.0 wordt in combinatie met uitrustingsniveaus geleverd; de 2.3 is er alleen als handgeschakelde SR. Een automaat is niet leverbaar.
De hoofdrolspeler in deze test is zo geprijsd, dat je mag verwachten dat hij is uitgerust met alle denkbare accessoires die voor luxe middenklassers normaal worden geacht. Kopers met rond 70 mille op zak weten vaak wel wat ze willen. Honda maakt het ons met de meest luxe Accord wel heel gemakkelijk: er z¡jn gewoon geen opties. Een alarmsysteem en zelfs metallic lak zijn bij de prijs van zo"n f 72.000 inbegrepen.
Daarvoor krijg je dan onder meer ABS, airconditioning en twee airbags. Kaartenvakken en een dashboardkastje zijn natuurlijk niet van levensbelang, maar wel praktisch. De Accord voldoet wat dat betreft aan onze eisen en heeft bovendien een behoorlijk kastje in de middenconsole.
De achterbankleuning kan in twee asymmetrische delen worden neergeklapt. Een nadeel is echter wel dat het kofferdeksel twee behoorlijk wat plaats in beslag nemende beugels heeft. Oppassen dus met grote stukken kwetsbare bagage. En hoewel er in deze klasse auto"s met grotere bagageruimtes zijn, gaat er door de uitstekende vorm erg veel in.
Genoeg over handigheidjes. Het gaat in deze auto toch vooral om de ruimte, de atmosfeer en vooral om de rijkwaliteiten. Bij de Accord laten de stoelen niets te wensen over. Hoogteverstelling is standaard, zodat de juiste zitpositie in ieder geval gemakkelijk is te vinden. De Honda biedt rondom een goed uit- en overzicht. Ik sluit me overigens aan bij een van onze lezers die in een ingezonden brief opmerkte dat hij op een sedan als deze de achterruitewisser node mist. Die kleine compacte kikkertjes hebben ons wat dat betreft aardig verwend.
We mogen de Accord best een sportieveling noemen. Zijn viercilinder is een fijne machine, die hem een levendig karakter geeft. De motor produceert een tevreden geknor en is lekker stil.
De Accord 2.3 legt de sprint van 0-100 binnen de negen seconden af. Deze sportieve viercilinder toont daarmee zijn levendige inslag. Bovendien kan in zo"n acceleratietest de soepel schakelende, goed gespatieerde vijfbak natuurlijk optimaal worden benut. De Honda heeft dan ook een ronduit sportief karakter. Neem daarbij de echt superieure wegligging en dan is de conclusie over de rijkwaliteiten niet zo lastig. De besturing van de Accord is exact en prima gedoseerd. Het remsysteem beviel, mede door het standaard ABS, uitstekend.
Het mag duidelijk zijn dat de Honda Accord 2.3 een auto is voor mensen die elke dag nog met plezier achter het stuur kruipen en die kunnen genieten van het sportieve karakter van hun luxueus uitgeruste vervoermiddel. Kunnen, maar dat niet elke seconde hoeven. En ook al geven ze deze Honda de sporen, dan nog blijft het benzineverbruik binnen de perken.
Al met al mag na deze test duidelijk zijn dat de Accord 2.3i SR zich in deze klasse niet hoeft te schamen. Het is alleen jammer dat niet meer kopers inzien wat voor heerlijke auto het is.