Ford S-MAX 2.0 TDCi 163 pk Titanium (2010) - Test

Bij Ford stond de afgelopen tijd
in het teken van de MPV. Eerst werden de Galaxy en de S-Max vernieuwd, later
verschenen de kersverse C-Max en Grand C-Max. Dat zegt wel iets over de manier
waarop Ford tegen het thema ruimteauto aankijkt. Compleet afdekken, die markt!
Neem de S-Max. Net als de Galaxy staat de auto op de bodemplaat van de Ford
Mondeo. Toch oogt de S-Max minder als een busje en dat komt vooral door de
sterk aflopende daklijn. Je zou hem kunnen zien als de verbindende schakel
tussen de Mondeo Wagon en de Galaxy. Maar het is vooral een MPV, die je met
zeven zitplaatsen kunt bestellen.

Lel van een auto

Aan boord van de S-Max merk je
dat de Ford een lel van een auto is. De zit is opvallend hoog, zelfs in de
laagste stand van de stoel. Helemaal goed is de mate van verstelbaarheid van
het stuur. Op de vijf belangrijkste plekken heb je als S-Max-inzittende de
ruimte, op de achterste twee stoelen, plek zes en zeven, heb je als lang
persoon wel last van de aflopende daklijn. Het hele stoelgebeuren werkt
makkelijk. De grepen waarmee de stoelen platgaan,voelen ook uiterst
degelijk aan. Geen gedoe met koorden dus.

De TDCi's, die Ford samen met
Peugeot ontwikkelde, kennen we al jaren als fijne zelfontbranders. Beschaafd,
met een mooie, gelijkmatige vermogensopbouw. Explosieve machines zijn het nooit
echt geweest. Deze 163 pk-versie kun je nu ook krijgen met een versnellingsbak
met dubbele koppeling, die in Ford-taal Powershift heet. Dat soort transmissies
blinkt doorgaans uit in razendsnelle gangwissels zonder schokken, maar in dit
geval viel dat wat tegen. Niet dat de S-Max slecht schakelt, maar je verwacht
meer.

De rijeigenschappen van de Ford
zijn erg goed. Toch helt de auto in bochten meer over dan je zou willen en is
de koets ook niet zo stijf. De test- S- Max beschikt over actieve demping,
waarbij je kunt kiezen uit drie standen voor de demping: comfort, normaal en
sport. In de eerste stand wordt de S-Max wat deinerig, maar zeeziek word je
nooit. Je kunt dit onderstel net zo goed niet bestellen, het conventionele
onderstel werkt prima. In bochten wil het binnenste voorwiel wel eens last
hebben van doorslippen.

Vlot

Op de acceleratie vanuit
stilstand is de S-Max vlot, op de tussensprints is de MPV zelfs snel. Het
verbruik is een ander verhaal. Ford belooft mede vanwege de versnellingsbak met
dubbele koppeling, die motoren efficiënt laat draaien, een laag verbruik. De
fabrikant geeft als gemiddeld verbruik 1 op 16,7 op, maar in onze test komen we
niet verder dan 1 op 12,2. Op papier lijkt het dus veel mooier. Maar goed, de
S-Max heeft wel een groen C-label en dat betekent dat zakelijke rijders die
groen gelabeld moeten rijden de 2.0 TDCi 163 pk gerust op hun
leaseverlanglijstje mogen zetten.

Onze testauto was zeer riant
uitgerust. De S-Max kwam in Titanium-uitvoering en beschikte ook nog zo'n
beetje over

alles wat er in de optielijst
staat. Dan praat je over een flinke investering. Een nuttige extra vinden we
het Business Pack met Bluetooth, een dvd-navigatiesysteem en parkeersensoren.