Test: Ford Kuga PHEV

Het aanbod aan stekker-SUV’s is de laatste tijd sterk gegroeid. Bij Ford staat de Kuga alleen op de prijslijst als  1.5 EcoBoost en als PHEV. Die laatste heeft een 2,5-liter viercilinder voorin, die een erg magere 152 pk levert. Dat komt doordat de motor een Atkinson-loop heeft, waardoor de compressie een stuk lager is. Het resultaat daarvan is een lager verbruik, maar aangezien zo’n motor daar ook nogal futloos van wordt, zien we dit concept maar weinig toegepast worden, behalve dan bij hybrides. Samen met een elektromotor fungeert het hele systeem in feite als een traploze cvt-automaat, zodat er geen schakelmomenten zijn. Hierdoor is de aandrijflijn bijzonder soepel en merk je het niet als de benzinemotor aanslaat om de elektromotor te ondersteunen. Nou ja, je voelt geen schok; je hoort het wel, want de motor is zo nu en dan een beetje brommerig. Die elektromotor heeft trouwens nog eens 178 pk in de aanbieding. Dat is heel wat, maar je moet natuurlijk ook alleen op stroom kunnen rijden. Samen pieken de motoren op 225 pk en dat is genoeg om de Kuga vlot te laten aanvoelen, hoewel dat vooral komt door het forse koppel dat de motoren samen afgeven. Op de sprint blijkt er weinig extra reserve, zodat de auto krap 10 tellen nodig heeft voor de bekende sprint naar 100 km/h. Een het-glas-is-halfvol-redenatie is dan dat de auto efficiënt met zijn vermogen omgaat; hoe vaak zul je in een model als dit nu plankgas wegrijden?

Elke rit op stroom

De Kuga weet zijn accu goed te benutten. Als je in de elektrische modus handmatig de boel forceert, kun je tot krap 140 km/h elektrisch rijden. Daardoor kun je in Nederland met legale snelheid elke rit op stroom doen, mits je niet al te grote afstanden rijdt. De Kuga komt op alleen stroom op een actieradius van 45 kilometer. Daarbij tekenen we aan dat de snelheid en de buitentemperatuur voor grote verschillen kunnen zorgen. Wel is het op lange afstanden beter om de hybride stand te gebruiken. Maar al voer je een bestemming in die binnen de accurange valt, dan heeft de Ford toch de neiging benzine te gebruiken. Hoe meer je zelf oplet wat er gebeurt, hoe beter je de accu kunt benutten.

De Kuga is alweer de derde generatie Ford-SUV met deze naam. De auto is merkbaar anders getekend dan zijn voorgangers. Niet alleen is hij meer rond dan scherp, hij oogt ook minder hoog. Meer cross-over dan SUV, zogezegd. Dat past wel in deze tijd. We herkennen er veel van de nieuwe Ford Puma in en minder van de Focus. Binnenin is het juist heel veel Focus; het interieur lijkt één op één overgenomen. Dat is niet per se slecht, want de hatchback maakt op dit punt een forse stap ten opzichte van de generatie ervoor. Dat geldt dus ook voor de Kuga. Nu viel er daar veel te winnen, maar Ford wordt er niet direct toonaangevend mee. Het is braaf en niet bijzonder innovatief, maar de ergonomie is goed en ook de zitpositie. Op de achterbank zit je verrassend ruim, met genoeg beenruimte. De hoofdruimte is ook goed, ondanks het optionele panoramadak. De kofferbak is met 405 liter niet bovengemiddeld, en dat is bovendien minder dan bij de versies zonder een stekker.

Stuurgevoel

Ford heeft een reputatie hoog te houden als het gaat om rijeigenschappen en bij de nieuwe Kuga komt die kwaliteit opnieuw naar voren. De SUV stuurt bovengemiddeld goed en het stuurgevoel lijkt eigenlijk op dat van geen enkel ander merk. En dat alles zonder dat de auto overdreven hard is. Evengoed zijn de vele extra kilo’s van de PHEV wel merkbaar. De auto weegt krap 300 kilo meer dan de 1.5 EcoBoost-versie en dat verschil is wel erg fors. In bochten voel je de kilo’s, maar het onderstel vangt dan nog een groot deel op. Problematischer is het bij drempels, die voor velen een vast onderdeel zullen zijn van ritten door de woonwijk. De achterkant knalt heftig door; de dempers lijken hier op iemand die met zijn laatste push-up bezig is. Het gaat, maar met gekreun en liever niet nog eens. Tot accu’s veel compacter en lichter worden, lijkt dit een onvermijdelijk probleem bij PHEV’s, al heeft de ene auto er meer last van dan de andere. Een hoge auto is op dit punt sowieso kwetsbaarder.

De door ons gereden uitvoering zit goed in hun spullen. De Kuga is een ST-line X met veel uiterlijk vertoon en een verlaagd onderstel; diverse leuke optiepakketten geven hem voor een kleine prijs zaken als stoelverwarming, adaptieve ledverlichting, uitgebreide audio, een head-up display, grotere wielen en een hele stoot meer.