Ferrari Roma - Eerste rijtest

Alcohol en autorijden zijn slechte partners, maar weinig voelt zozeer als het dolce vita als met een dikke GT tussen mooie wijnvelden cruisen. De op een landkaart aangegeven smalle strook die geschikt is voor de druiventeelt is ook heel vaak geschikt voor mooie tochten. Of je nu door Frankrijk, Californië, Zuid-Afrika of Nieuw-Zeeland toert, de vaak bochtige wegen door groene, heuvelachtige velden met wijnstokken zover het oog reikt, zijn goed voor het ultieme vakantiegevoel. Een groot voordeel van wijn proeven is bovendien dat je de drank uitspuugt, zodat je na bezoek aan een luxe wijngaard met een veilig gevoel huiswaarts kunt keren, uiteraard met wat kistjes vloeibaar genot in de kofferbak.

In Italië zijn ze sinds de oudheid al goed bekend met wijn. Zowel de Romeinen als de Grieken hadden zelfs een god van de wijn, als eerbetoon aan de drank. Bacchus en Dionysos heetten de ongetwijfeld vaakst aangeschotenen van alle goden en hun invloed is tot op de dag van vandaag merkbaar in Italië. We doorkruisen wijnvelden in Piëmont, waar de Nebbiolo-druif de basis is van beroemde Italiaanse wijnen als de Barolo en de Barbaresco. De motor blaast en huilt, voorbijgangers zijn alleen maar enthousiast. We rijden in de nieuwe Ferrari en dat blijft hier een nationaal symbool van trots. Snelheidslimieten en geluidsoverlast bestaan dan even niet. Het is de Roma, een 2+2 GT, die naast de open Portofino zijn bestaansrecht moet hebben. Opvallend, want de auto’s zijn op papier sterk aan elkaar gelijk, zolang de Portofino zijn dak dichthoudt. Alsof Mercedes ineens met een coupéversie van de SL zou komen. Volgens Ferrari was er echter vraag naar een iets sportievere GT naast die open auto. Maar naar ons gevoel speelt er meer.

Ferrari is zijn gamma flink aan het uitbreiden, met een SF90 Stradale als het nieuwe, sportieve hypermodel boven de F8, die op zichzelf al opvallend snel na de 488 GTB verscheen. En dan moet de Purosangue-SUV, waar het merk mee bezig is, nog komen. De stijl van de auto’s verandert ook rap. Kijken we naar het design van de Roma, dan doet dat niet denken aan de GT’s die we al kennen van het merk, zoals de GTC4 en de Portofino.

De achterkant heeft invloeden van de SF90 en de cockpit kent een vergelijkbare digitale vernieuwing met een volledig digitaal instrumentarium. Uiteraard heeft de Roma meer luxe dan die supercar, want dit is een GT. Toch benadrukt Ferrari dat het rijplezier meer prioriteit heeft gekregen dan bij de Portofino. Het merk spreekt zich in zoverre tegen dat de auto, ook al is die in de GT-sectie van Ferrari ingedeeld, wel een sportwagen zou moeten zijn, maar dan in een maatpak. Sommige potentiële kopers willen namelijk wel een echte sportauto van Ferrari, maar vinden een F8 of zelfs 812 Superfast veel te aanwezig en te flamboyant. Je valt met die auto’s wel heel erg op als je ergens komt aanrijden. Voor sommigen is dat juist een pre, maar niet iedere liefhebber wil graag voortdurend op de voorgrond treden. Dan komt de Roma in beeld. Minder agressieve lijnen, minder sleuven, (zichtbare) spoilers en diffusors, maar een strakke, elegante sportcoupé.

Ferrari is zelfs van mening dat het fameuze schildlogo op de zijkant weg kan blijven, omdat het de lijn verstoort, maar die keus is aan de klant. De neus is even wennen, met de aparte grille in carrosseriekleur, maar de nieuwe achterkant is supervet met die strakke achterlichten. Met een volledig digitaal scherm voor je neus maakt de cockpit een enorme sprong voorwaarts qua luxe en techniek. De klassieke, analoge toerenteller is verdwenen, maar die keert gelukkig digitaal terug. Het stuur heeft een soort touchpad om door de menu’s te gaan en zelfs de Manettino-switch (nu met vijf standen, zoals in de sportwagens) is op een half digitaal systeem overgegaan. Naast de vrij basic cockpit van bijvoorbeeld een 812 Superfast een gigantische vooruitgang.

UNIEKE MOTOR

Druk twee keer op de virtuele knop onder op het stuur en de 3,9-liter V8 slaat aan. goed een atmosferische motor na te bootsen met turbo’s als Ferrari. Turbovertraging is zo goed als onbestaand en het koppel wordt in de lagere versnellingen beperkt om een hoogtoeriger karakter te krijgen.

Door een nieuwe achttrapsautomaat op basis van de bak uit de SF90 kon Ferrari de lagere verzetten nog korter maken, waardoor de motor razendsnel in toeren klimt, wat extreem bevredigend is. In de Sporten Race-stand schakelt de bak snel en agressief. Bij het rijden valt zoals in bijna alle Ferrari’s de extreme scherpte van de neus op, wat wordt benadrukt door de extreem directe besturing. Overpakken hoeft eigenlijk nooit. Beweeg je handen een klein beetje en de neus duikt zo agressief naar binnen dat je lichaam het soms zwaar heeft.

Niet te bruusk op het gas, want zelfs deze instapper heeft ondanks alle uitmuntende elektronica op de gladde wegen in Noordwest-Italië moeite met die 620 pk op de achterwielen. De auto danst en leeft en is de term GT voorbij. Het bijterige gedrag met een vleugje hufterigheid geeft hem zijn flair, al is hij met de Manettino op Comfort prima te rijden op een lange afstand. Na een flinke snelle tocht over de heuvel is het echter wel prettig met een glaasje water te beginnen voordat je aan het wijn proeven slaat. Even de hartslag en lichaamstemperatuur laten zakken, dan pas genieten van een koele mousserende witte wijn.

Een mooie, snelle coupé past bij het fijne leven, maar zoek je rust en extreem comfort, koop dan een Bentley. Wil je echter tot in je vingertoppen voelen dat je leeft, dan heb je er met de Roma een fijne nieuwe optie bij.