Daewoo Evanda 2.0 SX (2003)

Hij heeft een hoge neus met in het oog springende koplampen en een forse achterkant. Het is opvallend dat behalve het merklogo nergens op de auto de naam Daewoo staat. Zou dan iedereen het beeldmerk al kennen? Zoals wel vaker gebeurt bij dit merk, werd de hulp ingeroepen van het ItalDesign van Giugiaro. Nu zal de Evanda qua vormgeving niet ieders smaak zijn, maar we kunnen niet anders zeggen dan dat Daewoo op designgebied vorderingen boekt, de Kalos en de in Genève getoonde Nubira vormen daarvan het bewijs.
Daewoo levert de Evanda alleen met een 2,0-liter zestienkleppenmotor die een jankerig geluid produceert. In de Evanda dringen trouwens wel meer geluiden van buitenaf het interieur in. Met zijn 131 pk merk je dat de tweeliter behoorlijk wat moeite heeft met 1.435 kilo Evanda. De motor levert 181 Nm bij 4.000 tpm. Je moet flink schakelen als je vlot vooruit wilt, want in vijf is de fut eruit. En over het schakelen gesproken: je maakt bij het schakelen lange slagen met de rechterarm, maar je voelt wel wat er in het mechaniek gebeurt.
Ook wordt de Evanda geplaagd door zijn lichte besturing. Ga je een bocht in, dan gaat de Evanda graag op één oor hangen, maar door de stevige demping krijg je toch nog wel informatie over het wel en wee van de relatie auto-wegdek. In snelle bochten moet je alle zeilen bijzetten om niet gewoon rechtdoor te gaan; zwaar onderstuur dus. Verder is het jammer dat het stuur te ver weg staat. In auto's van deze afmetingen mag je toch minstens een stuur verwachten dat ook axiaal verstelbaar is. De zetels van de Evanda zijn echt te kort. Bovendien is de 'bolling' aan de zijkant te breed, waardoor het zitvlak weer te smal wordt. Als bestuurder heb je tenminste nog een stuur waaraan je je kunt  vasthouden, maar menig voorpassagier gleed van de stoel af waardoor hij of zij gedwongen was onderuitgezakt te zitten.

Riante uitrusting
Als bestuurder kijk je naar drie diepliggende klokken. De layout en plaatsing van de knoppen en hendels laat aan duidelijkheid niets te wensen over, maar de materialen waaruit het tweekleurige dashboard is opgetrokken, zijn nog altijd niet top. De bovenkant voelt overigens wel opvallend zacht aan. De ontwerpers hebben alles zo doeltreffend mogelijk ontworpen en qua bedieningsgemak is het dik voor elkaar, alleen oogt het allemaal zo saai.
In de Evanda heerst een heftig veranderlijk klimaat. Wie gevoelig is voor  temperatuurschommelingen zal een grote hekel krijgen aan de airco. Die werkt volgens het allesof-niets-principe. Overigens is het verder goed toeven in de Evanda. Zoals gebruikelijk zit zo'n grote Koreaan altijd goed in zijn uitrusting. De Evanda die wij reden, beschikt over de extra riante CDX-uitrusting. Dan is bijna alles aan boord wat je je maar wensen kunt, bijvoorbeeld een elektrisch bediende bestuurdersstoel en lederen bekleding. We zijn weer erg verwend maar we gaan voor deze test toch maar uit van de SX. Dat scheelt immers weer 4.000 euro. Dan heb je echter niet de automatische, maar een handbediende airconditioning, traction control ontbreekt eveneens maar da's niet zo'n ramp. Je zult het systeem niet snel nodig hebben, want op onze testauto greep het bijna nooit in, en zo wel dan deed het zijn werk heel beheerst. Airbags voor de bestuurder en de passagier en zijairbags leveren een bijdrage aan de passieve veiligheid.