Chrysler Stratus 2.5i 24V LX (1998)

Uiterlijk vertoon, daar houden we in Europa niet van. Het lijkt wel of ze in alle landen van ons continent de Nederlandse opvatting dat gewoon al gek genoeg is, hebben overgenomen. Dat geldt zeker ook voor de auto"s die hier worden aangeboden. Zelfs de veelal uitbundige Amerikanen brengen met de Chrysler Stratus een enigszins ingetogen model. Achter de geprononceerde grille van de Chrysler Stratus 2.5i treffen we een 2497 cc V6 aan. Deze heeft 120 kW/161 pk vermogen en 218 Nm koppel. Daarmee is hij best een snelle wagen. Zeg nou zelf: top 210, acceleratie 0-100 in 10,6 seconden en de tussensprint van 80-120 km/h in 8,6 tellen.
De Stratus doet zeker niet denken aan de slagschepen van vroeger, maar toch mogen we hem wel een typische Amerikaan noemen, want wat vormgeving betreft onderscheidt hij zich van Europese en Aziatische concurrenten. Als rechtgeaarde Amerikaan is hij ook standaard voorzien van een automatische - viertraps - transmissie. Maar wie dat wil kan de bak ook met de hand bedienen. Dat gaat heel simpel. Vanuit de parkeerstand "P" haal je de keuzehendel naar achteren. Je eindigt dan niet bij "D" (drive), zoals bij gewone automaten, maar komt terecht in een uitsparing waarin je de hendel naar links en rechts kunt bewegen. De "pook" is nu in de termen van Chrysler een "Autostick" geworden. Kies je voor de Autostick, dan werkt de bak van de Stratus als semi-automaat. Door de stick naar rechts te duwen schakel je naar een hogere versnelling. Beweeg je hem naar links, dan kom je in een lager verzet terecht. Echter, ook wanneer de keuzehendel als "Autostick" wordt gebruikt, blijft de elektronica die de werking van de versnellingsautomaat stuurt, "meedenken". Zo kun je bijvoorbeeld niet te vroeg terugschakelen en daardoor de motor over z"n toeren jagen. Ook is het niet mogelijk tijdens het accelereren de wijzer van de toerenteller het rode gebied binnen te laten dringen; de bak schakelt dan zelf op. Verder kun je niet vanuit stilstand in een te hoge versnelling optrekken. Als je bijvoorbeeld voor verkeerslichten moet stoppen gaat de bak automatisch terug naar één.

Gegrom

Chrysler geeft de Stratus 2.5i V6 24V LX ABS een omvangrijke uitrusting mee, met als belangrijke punt de standaard automatische versnellingsbak. In een wagen waarin het al luxe is wat de klok slaat, verwacht je ook rust. Maar de zescilinder laat een duidelijk gegrom horen als hij er hard aan moet trekken. Zit de vaart er eenmaal in, dan zakt het geluidsniveau naar nette waarden, maar met 67 en 69 dB bij 100 en 120 km zijn er concurrenten die beter scoren.
Tijdens onze gebruikelijke speurtocht naar opberg/aflegmogelijkheden vonden we voorin de Stratus uitgesproken kleine portiervakken. Gelukkig kunnen er ook nog wat spullen een plaatsje vinden in de middenarmsteun en onderaan de middenconsole. Met ruimte voor de onderdanen van de achterpassagiers is de Chrysler bepaald scheutig. Hoofdruimte biedt hij in voldoende mate. De achterbank is voorzien van twee hoofdsteunen en een drietal veiligheidsgordels, waarvan twee van het oprol-type. Een in z"n geheel omklapbare achterbankleuning kan voor extra ruimte zorgen als er eens meer mee moet dan de allerminst kleine kofferbak aan kan.
Als je met de automatisch schakelende Stratus op weg bent hoef je helemaal niet aan de pook te komen. Maar de Autostick biedt je wel de mogelijkheid zelf de schakelmomenten te kiezen. Wat daarvan het voordeel is hebben we echter niet kunnen ontdekken. Bij het accelereren, bijvoorbeeld, levert het gebruik van de
Autostick geen winst op.
Typisch Amerikaanse trekjes zijn de Stratus vreemd. Hij stuurt zeker niet te licht en is absoluut niet week in de veren. Die stevige afstemming van vering en demping leidt er overigens wel toe dat het comfort op echt slecht wegdek niet overhoudt. Maar de wegligging van de Chrysler is prima in orde en voor snelle bochten is hij niet bang.
Kortom: de Stratus is een apart alternatief in de middenklasse. Bovendien is de verhouding tussen z"n prijs en wat hij daarvoor biedt zeker niet verkeerd.