Chevrolet Tahoe LT Premium (2004)

Even inkopen doen in het centrum. We voelen ons net 'n olifant in de porseleinkast, tussen al die fietsende studenten die links en rechts voorbijschieten. Ha, een parkeerplekje! Vergeet het maar, een parkeerplaats is al snel te krap voor de Chevy. Met het zweet op het voorhoofd loodsen we de Tahoe door de binnenstad van Leiden. En dan die boze blikken van voetgangers, fietsers en andere weggebruikers! Aan de andere kant boezem je wel ontzag in met de Tahoe. Met 't grote stuur in de handen voel je je bijna superieur aan al het andere nederige blik op de weg.

Biljartlaken
De V8 doet zijn werk in stilte en de auto strijkt het wegdek zo glad als een biljartlaken. Je moet er van houden want contact met het wegdek is er nauwelijks. Het onderstel is druk bezig met 't wegfilteren van oneffenheden en daar slaagt het prima in. Gevoel in de besturing? Da's ver te zoeken.Wat dat betreft is de Tahoe zo Amerikaans als het maar zijn kan. Bij gebruik op provinciale wegen en op de snelweg valt er best met de auto te leven, hoewel het gezien zijn breedte van 2,07 meter soms een hele opgave is de Tahoe tussen de witte lijntjes te houden. Je moet geen dynamiek van hem verwachten, daarvoor hebben BMW en Porsche de lat voor SUV's te hoog gelegd. Maar de Tahoe verbaast ons keer op keer. Wat is dat ding snel! Trap bij 80 km/h het gaspedaal tot de bodem en de 5,3-liter V8 Vortec gromt diep en zet het op een sprinten. In 5,7 seconden zitten we op 120 kilometer per uur. Volgens de fabriek dendert de Tahoe in 9,5 seconden van 0-100 km/h. Het lukt ons in 10,6 tellen wat nog altijd rap is voor een gevaarte als dit. Maar daarbij slokt de Tahoe gulzig benzine, wij realiseerden een gemiddeld verbruik van 1 op 5,9.

Riant
't Leven aan boord gaat er riant aan toe. Als je plaatsneemt op de gigantische leren zetels waarmee deze LT wordt uitgerust, overvalt je een loom gevoel. Je wilt er 't liefst in onderuitzakken. Ze zijn breed en zacht en bieden geen zijdelingse steun.Wat geeft het! In Amerika rijd je toch alleen rechtuit. Ja, in deze ruimte houd je het heel wat uren uit. En als het moet met zeven personen. Op de middelste zitrij vinden drie passagiers al een plek en daarachter staat nog een tweepersoonszitbank. Of eigenlijk zijn het twee stoelen.Wat zich achterin afspeelt, blijft voor buitenstaanders geheim dankzij het zwarte glas.

Wie doet me wat
Wie het echte 'wie-doet-mij-wat-SUVgevoel' wil beleven, moet 'n Tahoe gaan rijden. Je trekt meer bekijks dan met een BMW X5 en imponeert iedere andere medeweggebruiker. Dit vertaalt zich in het feit dat je als bestuurder vaak voorrang krijgt, ook al heb je daar geen recht op. Bij het invoegen op de snelweg is er altijd wel iemand die een plaatsje vrijmaakt voor de enorme Chevy. De bestuurder hoeft niets af te dwingen, dat doet de auto voor hem. Maar de Chevy maakt nog een ding duidelijk: zo'n kolossale SUV is in de randstad net zo op zijn plaats als President Bush op de Gay Parade in Amsterdam. De steden zijn er niet op berekend en in 't drukke verkeer moet je, nog meer dan in een normale auto, constant op je hoede zijn.