BMW M3 Coupé (2001)

Al bij de eerste aanblik maken de krachtige vormen van de M3 indruk. Stylingkenmerken als een grote voorbumper met extra grote luchtinlaten en een - aluminium - motorkap compleet met bult houden een belofte in. In de voorspatborden treffen we ook luchtinlaten. Uitgeklopte wielkasten, die plaats bieden aan 18Ó-banden in de maat 225/45 voor en 255/40 achter, maken van de M3 een lekker dikke verschijning. Wie zojuist klop heeft gekregen van een M3, kan de auto - als hij snel kijkt - aan de achterzijde herkennen aan een subtiel achterspoilertje en vier polsdikke uitlaatpijpen.
In het interieur heerst niet het spartaanse van een sportauto. De klokken van het BMW M-instrumentarium hebben een zilverkleurige rand, en de schaal van de kilometerteller loopt tot maar liefst 300 km/h. Een dik leren sportstuur en een versnellingspook waarop zes versnellingen prijken, prikkelen de zinnen. Dat doen ook de sportstoelen (eveneens leer) met rugleuningen die in de breedte te verstellen zijn. Na deze korte verkenning is het de hoogste tijd om een stuk te rijden met het Beierse kanon. Direct na het starten brengt de M3 een donkere brom ten gehore. Dat belooft veel goeds. Inschakelen dan maar. Met een heerlijk klonk-geluid gaat de bak in één. De koude, nog wat nukkige zescilinder brengt de BMW in beweging. De 3,2-liter motor moet wel op toeren worden gehouden bij het optrekken vanuit stilstand. Met te weinig toeren wegrijden, resulteert onherroepelijk in het "dood vallen" van de motor. Eerst warmrijden, is het devies. Dan mag de M3 laten zien wat hij waard is. We kiezen niet voor de snelweg, waar de BMW een op 250 km/h begrensde topsnelheid moet kunnen halen, maar voor bochtige binnenwegen. Hier blijkt de M watervlug. Moeiteloos danst "ie van bocht naar bocht, met snelheden die regelmatig de 100 km/h ruim overstijgen. Zonder dat we het idee hebben dat we gevaarlijk hard rijden.
Voor de vorm schakelen we een aantal malen naar zes, maar voornamelijk in twee, drie, vier en mindere mate vijf laten we de kilometers onder het brede rubber van de M3 door flitsen. We zorgen ervoor dat de motor steeds in de hoge toerenregionen blijft; daar presteert hij optimaal. Daarbij brengt hij een prachtige zescilinder-huil ten gehore: hoog en schril. De duw in je rug bij het uitaccelereren van "n bocht werkt verslavend. Je bent de ene bocht nog maar nauwelijks uit en je verlangt alweer naar de volgende.

Spijkerhard

De stuurinrichting volgt onmiddellijk en exact commando"s op. Jammer dat er niet wat meer gevoel in zit. Dat kunnen we niet zeggen van het onderstel, dat is spijkerhard en voel je dus wel degelijk. Maar dat hoort bij de M3. Hij laat zich in curves nimmer uit het veld slaan. Zelfs als het heel hard gaat, blijft de achterkant de voorkant keurig volgen. Een speciaal voor de M3 ontwikkeld differentieel en Dynamische Stabiliteits Controle (DSC) helpen daarbij een handje. De eerste verplaatst het vermogen van het wiel dat geen of weinig grip heeft naar het wiel dat dat wel heeft. De laatstgenoemde voorziening houdt de BMW in toom door wanneer dat nodig is een of meerdere wielen af te remmen. Maar DSC is uitschakelbaar. Met name ervaren automobilisten zullen dit appreciëren. Overigens is het nog lastig om de M3 met een uitgeschakeld DSC uit balans te brengen. In een hard genomen bocht komt de achterzijde wel omzetten, maar het uitbreken van de achterhand is eenvoudig op te vangen met stuur en gaspedaal. Langzamere verkeersdeelnemers vormen maar nauwelijks een obstakel. In andere auto"s is het vaak nog best een toer om in een keer drie, vier andere weggebruikers te passeren op een bergweg. Simpelweg omdat de overzichtelijkheid van zo"n weg te wensen overlaat. Met de M3 gaat een inhaalmanoeuvre zo rap dat we er maar heel weinig ruimte voor nodig hebben. Het is mikken, afhankelijk van de situatie naar het tweede of derde verzet schakelen, gas erop en je bent meerdere auto"s verder. Het enige dat achterliggers nog van je zien, is een condensstreep. In die zin is de M3 een hele veilige auto. Volgens de fabriek gaat de M3 in slechts 5,2 seconden van 0 naar 100 km/h; wij hadden er 5,7 s voor nodig. De kilometer met staande start legt "ie af in 24,2 seconden. De elasticiteit van de motor komt het beste tot uitdrukking in de acceleratietijd die de BMW nodig heeft om in vier van 80 naar 120 km/h te sprinten. Dat doet "ie dus in 5,3 seconden. Het zijn waarden waarvoor een Porsche 911 Carrera zich niet schaamt. De claim van BMW dat de M3 een alternatief is voor een Porsche moeten we dan ook heel serieus nemen.