BMW 325td (1994)

Nog niet zolang geleden gaapte er een diepe kloof tussen BMW's sportieve reputatie en het slome taxi-imago van de dieselmotor. Zo heeft vooral de turbo (een door uitlaatgassen aangedreven compressor) een grotere verbetering gebracht. Een turbo zorgt voor meer vermogen en maakt de diesel bij hogere toerentallen veel levendiger. Die turbo voor automotoren is overigens te danken aan de recente ontwikkelingen van de benzinesector. Zo heeft de moderne diesel nog wel meer ontleend aan de benzinetechniek, zoals het gebruik van verbeterde materialen, nieuwe ideeën over verbrandingsruimten en elektronische injectiesystemen. Een van de resultaten van deze ontwikkeling is BMW's 2,5-liter zescilinder turbodiesel.
Zoals het een dieselmotor betaamt, levert hij vanaf stationair toerental een imponerende trekkracht, maar even indrukwekkend is het topvermogen van maar liefst 115 pk. En het allermooiste is wel dat je de soepele zespitter bijna niet hoort. Alleen bij koude start klinkt even het metaalachtige knikkergeluid, maar zodra de motor op temperatuur is, gedraagt hij zich uitermate beschaafd. In de 325td merk je bij stationair toerental hooguit dat er een vrij zware machine in het vooronder draait, en buiten de auto moet je bijna met je oor op de motorkap gaan liggen om te horen dat er een diesel aan het werk is. Natuurlijk is het ontbreken van een hoorbare dieselklop voor een deel te danken aan een uitgekiende motorophanging en een prima geluidsisolatie, maar ook de motor zelf is opvallend rustig.
Tijdens het rijden klinkt het diepe gebrom iets sterker, maar het wordt nooit hinderlijk.
Bij elk toerental, desnoods vanuit het diepste dal, trekt de motor opvallend soepel op en als de turbo bij zo'n 3000 toeren ongemerkt inkomt, gaat de diesel onverdroten door met accelereren.
Dat wil zeggen: tot de grens van omstreeks 5000 toeren die voor de meeste personen-diesels geldt. Het schakelmoment valt dus vroeger dan je gewend bent, maar ernstig is dat niet omdat de motor in de volgende versnelling weer net zo stevig doortrekt.

Rappe inhaalsprint

De tijden die BMW's turbodiesel op de klok zet, zijn dan ook niet kinderachtig. Ondanks zijn gewicht van ruim 1300 kilo trekt hij vanaf stilstand bijna even hard weg als een 318i en op de grote weg verloopt de inhaalsprint van 80 naar 120 km/h zelfs heel erg rap. Het verschil tussen '4' en '5' is daarbij gering: een duidelijk bewijs voor de grote soeplesse van de motor. Die elasticiteit verleidt je gemakkelijk tot een gezapig schakelgedrag: zelfs als het toerental tot 1500 daalt, is het nog steeds niet nodig om terug te schakelen.
Dankzij de trekkracht en het flinke vermogen stelt deze diesel ook de echte BMW-kenner niet gauw teleur. Natuurlijk mag je niet de prestaties van een 2,5-liter benzine-uitvoering verwachten, maar zoals gezegd is de 325td vergelijkbaar met een 318i en in het dagelijks gebruik zelfs met een 320i. Daarbij is het prettig dat de diesel een matige drinker is: een testverbruik van 1:11,4 is voor deze zo uitnodigend presterende auto heel netjes. Rustig kruisend met 120 km/h is zelfs een verbruik van 1:15 haalbaar, maar zó rustig is met een BMW geen eenvoudige opgave. Afgezien van zijn mooie motor verschilt de turbodiesel natuurlijk niet veel van zijn benzine-broeders. Dat betekent dat hij op zijn weggedrag, besturing en remmen (standaard met ABS) uitstekend scoort en dat ook het rij- en zitcomfort op het niveau liggen dat we van dit merk gewend zijn. Hetzelfde geldt voor de afwerking en inrichting van de auto. Een airbag voor de bestuurder is standaard.
In zijn totaliteit is de BMW 325td een verrassend levendige rij- en reisauto, die veel van de bekende dieselnadelen mist. Zijn prijs is weliswaar hoger dan die van een benzine-BMW, maar bij een flink jaarkilometrage rijdt de 325td aanzienlijk goedkoper dan de vergelijkbaar presterende 318i of 320i.