KIA RIO 1.3 GS | 2002 | 214.593 KM

Occasionredacteur Nic de Boer is het vaste gezicht van de Barrelbrigade. Hij doet elk jaar mee. Bovendien staat hij er vrijwel wekelijks met zijn neus bovenop als oude beestjes hun Klokje Rond-keuring ondergaan. Hij heeft inmid- dels de fijne kneepjes van het occasionkopen in de vingers, zou je denken. Maar sla je de ver- schillende seizoenen van de Barrelbrigade er op na, dan slaat de twijfel in alle hevigheid toe. Maar dit jaar is de Gouden Drijf- stang echt voor hem, weet Nic zeker. Wat kun je voor klein geld nu beter kopen dan Aziatisch blik? “Bovendien heb ik altijd al een oogje gehad op deze Kia Rio, omdat ik het eigenlijk best een mooie auto vind met zijn dolfijnensnoet en shooting brake- achtige lijnen. Bovendien is het een auto die je nog dagelijks ziet rijden. Dat zegt wel wat over de kwaliteit”, licht Nic zijn keuze toe. Als de aanduiding shooting brake in de jonge jaren van deze Kia Rio al had bestaan, had de marketingafdeling die er vast opgeplakt. Deze Rio gaat echter gewoon als vijfdeurs hatchback door het leven. Zijn gekke groene kleur maakt hem er niet aantrekkelijker op. “Bovendien ben ik wel eens oprecht benieuwd naar de kwaliteit van een Koreaanse auto op leeftijd, want in mijn rubrieken schitteren die doorgaans door afwezigheid.”

Als enige kocht Nic zijn auto bij een particulier. “Hij is vijf jaar lang van een zorgzame baas ge- weest, die er een nieuwere Rio voor heeft teruggekocht. Hij is er dus wel tevreden over geweest.” Dat zorgzame is te zien. De auto is vanbinnen erg netjes en voor die vijfhonderd piek werd hij zelfs voor aankoop helemaal uitgezogen. “Grote gebreken ben ik nog niet tegengekomen, al komt de motor niet helemaal lekker op temperatuur”, zegt Nic. “En als je instapt, ontwaar je een geur die nog het meest doet denken aan wat je ruikt als je voor het eerst de deur van je slaapkamer in een huisje van Center Parcs open- trekt.” Het is duidelijk: de Rio heeft ergens een vochtprobleem. Goed nieuws is dat de distributieriem nog zeer onlangs is vervangen. Als er nog zo dik in is geïnvesteerd, roept dat wel de vraag op waarom iemand zo’n auto een paar maanden later voor een habbekrats verkoopt. Het is maar de vraag of er de komende weken niet nog ergens een lijk uit de kast valt.

RENAULT LAGUNA 1.8 RN | 1997 | 295.222 KM

Toen Frank Jacobs nog blakend van de ambitie rond- liep in het bedrijfsleven, nu alweer enige decennia geleden, was de Renault Laguna net nieuw op de markt. Jacobs droomde er van zo’n gestroomlijnde, com- fortabele Fransoos te mogen leasen. “Helaas mocht ik van mijn werkgever alleen Duitse auto’s rijden, dus werd het een Passat TDI”, weet hij nog. Maar met vijfhonderd vrij te besteden pieken van zijn huidige baas in zijn zak is de keus eenvoudig: het moet een Laguna worden. Maar waar vind je die nog?

Welnu: daarvoor moet je hele- maal achteraan op het terrein kijken van ’s lands occasionhandelaren. De mooie uitvoeringen van dit model, zoals bijvoorbeeld een V6 met veel opties, staan inmiddels in de verwarmde garages van de liefhebbers. Maar wie heeft er nou nog interesse in een witte met zwarte bumpers met nog niet eens 100 pk onder de kap? Nou, Frank Jacobs dus. Met zijn Laguna, die hij bovendien binnensleept voor € 395, kan hij werkelijk zijn geluk niet op. Ieder zijn ding, zullen we maar zeggen. Oogt zijn auto vanbuiten al niet helemaal fris meer, ook vanbin- nen is de boel op zijn zachtst gezegd nogal uitgeleefd. In de console gaapt een gat waar de radio hoort te zitten. En waar normaal de toerenteller huist, tikt een analoge klok. Jazeker, rond de millenniumwisseling kon dat nog gewoon in een auto in het zakelijke segment. Een bakje van een door de vorige eigenaar genuttigde snack is de enige noemenswaardige optie in deze Fransoos. Hoewel: in de kofferbak ligt zomaar een fonkelnieuwe achterdemper. Die kun je kennelijk maar beter bij je hebben.

“Maar je moet ook de positieve punten meenemen. Er was een vriendelijke verkoper, die het niet mooier voorspiegelde dan het is, én de Laguna startte in één keer”, zegt Frank manmoedig, nog voordat hij het portier met een inmiddels kenmerkende kraak opendoet om in te stap- pen. En zo kan het dus dat Frank de komende tijd comfortabel wordt gewiegd op de zachte stoelen van zijn semi-klassieke Renault. Dat klinkt mooi, maar als je zo in het interieur kijkt, vraag je je af welke virussen er, naast corona, nog meer voor hem op de loer liggen. En als je de technische staat bekijkt, is het maar de vraag of deze Renault gedurende het barrelavontuur tussen de strepen blijft. ‘t Is geen fris geval, in elk geval.

FORD MONDEO WAGON 2.0-16V | 2003 | 279.014 KM

Tot slot is daar Stéphan Vermeulen die zich dit jaar bij de Barrelbrigade aansluit. Hij wekt meteen al een beetje jaloezie bij de concurren- tie als hij in een compleet uit- geruste Ford Mondeo Wagon komt voorrijden. Daar sta je dan met je armoedige Kia en brakke Renault. “Geen idee dat je dit ook al voor € 500 kunt oppikken”, bekent Nic. Maar als de mannen een rondje om de auto lopen, komt de aap uit de mouw. Dat de wielen en bumpers er niet uitzien door parkeerschades, nou ja, vooruit. Maar op de rechter zijkant van de Mondeo zit over een halve autolengte iets wat het midden houdt tussen een kras en een deuk. “Het lijkt wel of hij een keer te pakken is genomen door een slecht manoeuvrerende vrachtauto”, vermoedt Frank. In elk geval is de prijs van deze Mondeo daarmee verklaard.

Wie wil daar nou nog in rondrijden? Stéphan dus. En hij doet het met veel plezier. “Ik weet dat Fords van deze generatie enorm goed zijn gebouwd. Behalve dan dat ze vóór de facelift een groot roest- probleem hadden. Dit is er eentje van na de update, dus die heeft daar geen last van. Hij rijdt nog als de beste, alleen de automaat bonkt soms een beetje. Maar ik ben omringd door luxe.” Want zo verwaarloosd als de Ford van de buitenkant oogt, zo netjes ver- zorgd en ongeschonden is hij vanbinnen. Stéphan heeft thuis voor de deur al vele jaren een Focus van dezelfde generatie staan als privéauto. Dus je mag verwachten dat hij wel wat weet van dit soort Fords. In elk geval is het genoeg informatie om de concurrentie jaloers te maken. “En hij is zelfs nog een half jaar jonger dan mijn eigen Focus”, jubelt Stéphan. Ieder ander zou bij zichzelf te rade gaan als het barrel van zijn werk jonger is dan zijn eigen auto, maar Stéphan is er kennelijk blij mee.

Dat wordt nog wat erger als blijkt dat hij zijn Mondeo heeft gekocht met een nieuwe apk. Maar het is niet lang zoeken naar het eerste afkeurpunt. In de banden van deze auto zitten enorme droogtescheuren. Dat is dus weer een gevalletje Garage Stevie Wonder. Benieuwd wat de technische keuring bij Joep volgende week (nog meer) op gaat leveren...