Test: Alfa Romeo 166 (2003)

Een chromen randje om een grille en koplampen met een iets andere optiek krijgen tegenwoordig de naam facelift. Maar vaak ziet alleen de meest fanatieke autospotter dat er iets gewijzigd is aan een auto. Het nieuwe front van de 166 laat daarover echter geen twijfel bestaan. De door velen te klein bevonden koplampen van de eerste versie hebben plaatsgemaakt voor grotere units en uiteraard monteerde Alfa een grille à la 147 en 156. Zie je de drie modellen naast elkaar in de showroom staan, dan is er duidelijk sprake van een familiegezicht. De 166 is al jaren de pater familias van de Alfa-familie. Maar je zult hem niet snel op de voorgrond zien treden; grote Alfa's zijn nu eenmaal niet zo geliefd. In het segment van de 166 geven de meeste kopers de voorkeur aan auto's als de Mercedes E-klasse, de BMW 5-serie en de Audi A6. De andere Europese merken spelen een bijrol, de Japanners en Koreanen kunnen al helemaal geen potten breken. Als je een rol van betekenis wilt spelen, moet je sowieso een dikke diesel in het programma hebben, het liefst met automaat. En die combinatie biedt Alfa nu aan, de nieuwe 2.4 MultiJet valt met een vijftrapsautomaat te bestellen. Het topmodel is voortaan de 3,2-liter V6-motor, die we kennen van de heftige GTA's. Opmerkelijk genoeg treffen we de 2.0 JTS, de direct ingespoten benzinemotor, niet aan in de vernieuwde 166. Die wil Alfa alleen in de sportieve versies leveren, dus in de GTV, de Spider en de 156. Jammer, het is een fijne motor die heus tot zijn rechtkomt in de 166.

Luidruchtiger
Maar laten we eerst eens zien of de 2.4 JTD MultiJet 20V net zo imponeert als bij de eerste kennismaking met deze krachtbron, dat was in de vernieuwde 156. Dat moet lukken met 175 pk en 385 Nm. Aan trekkracht geen gebrek, de vijfcilinder sleurt er flink aan, maar we krijgen de indruk dat de motor zijn werk luidruchtiger doet dan in de 156. We hadden tijdens de rit in en rond Berlijn echter geen geluidsmeter bij ons om dat te checken. In elk geval vinden we hem in de 166 niet echt stil. Maar over de samenwerking tussen de motor en de bak zijn we weer wel te spreken. De Sportronic schakelt snel, en doet dat ook op de juiste momenten. Geen moment verlang je naar een handbak. Overigens trekt de transmissie opmerkelijk lang in de versnellingen door, ook als je het gaspedaal voor driekwart intrapt, passeert de toerenteller de 4.000 tpm. Maar dat kan te maken hebben met onze ijverige gasvoet. De bak is namelijk van het adaptieve soort, wat betekent dat hij zich aanpast aan de manier van gas geven. Je kunt ook zelf de pook hanteren en handmatig de versnellingen kiezen. De Sportronic pakt het dan niet zelf over, en zo hoort het. Maar wil je bij iets meer dan 2.000 tpm een tandje hoger inschakelen, dan protesteert de versnellingsbak met een piep. De automaat kost 1.700 euro extra, standaard heeft de 2.4 JTD 20V een handgeschakelde zesbak, zoals elke 166, behalve de 3.0 V6 die alleen als automaat te bestellen valt. Overigens is dat weer een viertrapsautomaat.

Stevige demping
Wat is er verder nog veranderd aan de 166? In het interieur valt vooral het nieuwe stuur op. Verder biedt Alfa nieuwe kleurencombinaties aan. Zo zijn er drie interieurvarianten: Sport, Elegance en Classic. Het stuur is zowel in hoogte als axiaal verstelbaar, maar omdat de bestuurdersstoel ook in de laagste stand nog te hoog staat, vinden we geen perfecte zitpositie. Hoewel dat laatste een kwestie van persoonlijke smaak blijft. Voor een auto van een dergelijk groot formaat voelt de 166 sportief aan. De mate van bekrachtiging is beperkt, waardoor je perfect voelt wat de voorwielen doen. Hij stuurt bovendien lekker direct. In bochten waan je je in een compactere auto. De demping van de 166 is hard en dat voel je, zeker in het voormalige Oost-Duitsland waar veel wegen nog voorzien zijn van klinkers. 't Is een erg stevig onderstel voor een auto in deze klasse, en dan te bedenken dat het nog harder kan met de TI-versie. Wie dat pakket bestelt, krijgt bijvoorbeeld een sportiever afgestemde achterwielophanging en 18-inch lichtmetalen wielen, maar dan moet je een wel erg sportieve automobilist zijn.

Drie niveaus
Alfa hanteert drie uitrustingsniveaus voor de vernieuwde 166. De basisuitvoering krijgt de naam Impression, die is nieuw, gevolgd door de Progression en Distinctive. Voor de enthousiast is er het al genoemde TI-pakket, dat behalve uit de anders afgestemde achterwielophanging ook bestaat uit een verlaagd onderstel en TI-badges op de buitenkant. Er zitten gigantische sloffen onder de TI: 235/40-18, en het interieur mag er ook zijn, met zwart leer dat voorzien is van rode TI-logo's. De rode interieurverlichting en aluminium dorpels moeten het sportieve sfeertje rond deze versie verder versterken. Dat alles kost € 3.950 extra, maar dan heb je wel elektrische verstelbare voorstoelen. Wil je daar ook nog een geheugenfunctie op, dan dient er € 4.450 extra aan de dealer te worden overgemaakt. Wie dan nog budget overheeft en zijn 166 een imposanter aanzien wil geven, kan bi-xenon-koplampen aankruisen in de optielijst. Het VDC-stabiliteitssysteem is op bijna alle versies standaard, behalve op de 2.0 Twin Spark en 2.4 JTD 10V met het Impression-pakket. Deze motoren kennen we al wat langer; beide leveren 150 pk, en dan is er ook nog de 2.5 V6 met 188 pk. Om de eerste twee extra onder de aandacht te brengen, heeft de importeur de Business Editions bedacht. Die bieden ten opzichte van de 2.0 Twin Spark en 2.4 JTD 10v Progression een geïntegreerd navigatiesysteem, metallic lak en zonwering achter voor een meerprijs van € 500.
Door de introductie van de Impression-uitvoeringen beginnen de prijzen van de 166 nu bij € 34.450 voor de 2.0 TS Impression, de 2.4 JTD 20v Progression komt op € 42.950 en de 3.2 is vanaf € 47.650 leverbaar.