Subaru Vivio - Rij-impressie - Uit de Oude Doos
'Stadsauto-nieuwe stijl'
De afgelopen jaren is het aanbod van compacte stadsauto’s flink uitgedund, maar dertig jaar geleden was het nog ‘booming business’. Subaru trad in 1992 aan met de Vivio, een auto op broekzakformaat. De eerste kennismaking was veelbelovend.
Wie zich vooral in de stad wil kunnen verplaatsen, heeft niet veel nodig. Een dak boven het hoofd, een zuinig motortje en het liefst nog een beetje ruimte om wat boodschappen mee te kunnen nemen. Tal van autofabrikanten hebben in de loop der jaren geprobeerd om de auto te ontwikkelen die perfect aan die wensen kon voldoen. Het leverde geliefde en soms ronduit iconische kleintjes op als de Fiat 500, de oer-Mini en de Renault Twingo. De Japanners konden (en kunnen) er ook wat van en brachten succesnummers als de Suzuki Alto en Daihatsu Cuore. Het eigenzinnige Subaru deed een duit in het zakje met de Mini Jumbo en schotelde ons in 1992 diens opvolger voor: de Vivio. Die pakte het net even wat anders dan de concurrenten, maar wist op zijn eigen manier wel te overtuigen.
De Fiat Cinquecento en Renault Twingo waren voor Europese maatstaven weliswaar klein, maar in Japan hadden ze Kei-cars en die waren nog compacter. Subaru ontwikkelde volgens de in 1990 aangepaste Kei car-regels de Vivio en die bleef met zijn lengte van bijna 3,3 meter en net geen 1,40 meter breedte nipt binnen de grenzen. Verder mocht de motor niet meer dan 660 cc slagvolume hebben en daar bleef de Vivio met zijn 658 cc keurig onder. De Vivio was daardoor kleiner én motorisch minder breed bedeeld dan de auto’s waar tegen hij het hier in Europa op moest nemen, maar toch besloot Subaru het te proberen.

Subaru Vivio.
AutoWeek was natuurlijk reuze benieuwd hoe dat nou reed, zo’n Vivio. Met de Mini Jumbo had Subaru immers laten zien wel een antwoord te hebben op de concurrenten, op papier zou de Vivio het wat dat betreft zwaarder krijgen. De eerste indruk was alles behalve teleurstellend. Dat het in stadsverkeer prima zou gaan, was geen verrassing, maar zelfs op de buitenwegen viel de Vivio niet tegen: “Net als de Mini Jumbo en diens concurrenten voelt de Vivio zich ook op de buitenweg heel goed thuis. Uiteraard merk je aan de veerreacties en het stuurgedrag dat je niet met een forse auto op pad bent, maar het is toch opmerkelijk hoe volwassen zo’n klein doosje overkomt.”
De kleinere motor dan? Nou, die was in elk geval geen stap terug na de Mini Jumbo: “De toch al niet grote viercilinder is precies 100 cc kleiner geworden en meet nu 658 cc. Maar dat is zeker geen verlies, want dankzij een hogere compressieverhouding en een modern motormanagement met multipoint-injectie is het vermogen zelfs met een paar pk’tjes toegenomen. Ondanks een iets hoger gewicht liggen de prestaties van de Vivio dan ook ruwweg op het niveau van zijn voorganger, terwijl het brandstofverbruik zelfs een tikje gunstiger uitkomt.” Wel moet daarbij worden aangetekend dat je de cvt beter links kon laten liggen om het tempo acceptabel te houden. De vierwielaangedreven versie was weliswaar uniek in die klasse, maar die kon je om dezelfde reden eveneens beter laten staan, al helemaal vanwege de fors hogere prijs.

Subaru Vivio.
Tenslotte was het tijd om eens een loep te leggen op het interieur van de Vivio. Op dat gebied vonden we de Vivio eveneens een verbetering ten opzichte van de Mini Jumbo. Sterker zelfs, voor zijn segment had de Vivio het heel aardig voor elkaar: “Hoewel het interieur en het dashboard vrij sober zijn gehouden, is nergens een stukje gelakt metaal zichtbaar en als bestuurder heb je genoeg bewegingsvrijheid om tijdens langere ritten zo af en toe eens op het niet al te weelderig gestoffeerde stoeltje te gaan verzitten.” De algehele indruk van het interieur was ‘bescheiden maar volwassen’. Concluderend vonden we de Subaru Vivio een alleszins geslaagde poging van Subaru om hier een grotere punt mee van de stadsautotaart te pakken. Desondanks slaagde de Vivio er in de jaren die volgden niet in om het succes van de Mini Jumbo te evenaren, laat staan te overtreffen. Het eerste volle verkoopjaar, 1993, werd met 1.658 stuks ook direct het beste jaar voor de Vivio. In de krap negen jaar dat Subaru hem hier verkocht, kwam de teller uiteindelijk op 7.465 stuks te staan. Daarmee zou de Vivio tussen de Renault Twingo, Fiat Cinquecento en landgenoot Suzuki Alto verbleken.
Signalement
Merk | Subaru |
---|---|
Model | Vivio GLi |
Carrosserie | 5-deurs, hatchback |
Transmissie | 5 versnellingen, handgeschakeld |
Aandrijving | voorwielaandrijving |
Prijs | € 8.211 |
Specificaties
Brandstof | benzine |
Motor | |
Cilinderinhoud | 658 cc |
Maximaal vermogen | 32 kW / 44 pk bij 6.400 tpm |
Maximaal koppel | 53 Nm bij 3.600 tpm |
Inhoud brandstoftank | 32 l |
Lengte / breedte / hoogte | 3.295 mm / 1.395 mm / 1.375 mm |
Wielbasis | 2.310 mm |
Massa leeg | 645 kg |
Laadvermogen | 465 kg |
Aanhangermassa geremd / ongeremd | 500 kg / 360 kg |
Banden | 145/70R12Prijzen |
Topsnelheid | 138 km/h |
Acceleratie 0-100 km/h | 16,0 s |
Brandstofverbruik | 6,2 l/100km |
CO2-uitstoot | 148 g/km |
Lees ook

Kennismaken met de Opel Corsa B - Uit de Oude Doos

Mitsubishi Lancer diesel: 'geen straf' - Test - Uit de Oude Doos

Een eerste glimp van de Porsche 911 996 - Uit de Oude Doos

Citroën Xantia - Eerste kennismaking - Uit de Oude Doos

Met een Citroën ZX naar Moskou en terug - Uit de Oude Doos

Zijspiegel van binnenuit verstelbaar maken - Uit de Oude Doos
Lezersreacties (32) (gesloten)
De discussie is gesloten.
Reageren is niet meer mogelijk.