Laatste ronde: Peugeot 407 SW 2.0 HDiF
41
Het zit er bijna op voor Peugeots 407. Eind januari gaan we rijden met zijn opvolger, de 508. Nummer 407 neemt afscheid. Is dat jammer?
Peugeot is goed bezig. De laatste jaren zet de Franse autofabrikant een steeds sterker gamma neer. RCZ, 3008 en 5008 zijn ronduit aantrekkelijke opties. Sterker nog: ze winnen test na test! Het is ook duidelijk dat de 407 van vóór die positieve flow is: de 407, zowel in Berline-vorm als praktischere SW-uitvoering was het juist nooit echt een winnaar. In zijn nadagen grijpen we de SW nog een keer bij de kladden, met een motor waarmee Peugeot beroemd is geworden: de diesel. De 2,0-liter zestienklepper is goed voor 140 pk. Daarbij een handbak, een onderdeel waar Peugeot nu juist vaak geen hoge rapportcijfers mee scoort. Hoe pakt het totaalplaatje uit?
Relaxte stationcar
Arriveren op de werkplek is aangenaam. Je zit voor een keurig en warm dashboard met best hippe witte wijzerplaten. En de zit achter het stuurwiel is prima, datzelfde geldt voor de bereikbaarheid van de versnellingsbakpook. Het lijkt erop dat je het hier wel even in uit houdt en dat is ook zo. De 407 SW nodigt uit tot een relaxte autorit die best even mag duren. Meubilair is weliswaar minder stevig dan in sommige Duitse middenklassers, minder sportief dan van een Mazda6 maar een stuk beter ondersteunend dan bijvoorbeeld een moderne Avensis van Toyota. Honderveertig pk voor een Peugeot-zwaargewicht als dit betekent geen overdaad, maar de souplesse van de krachtbron is helemaal van deze tijd. En nog iets: de beschaving van de viercilinder staat op hoog niveau. De bediening van de versnellingsbak gooit niet echt roet in het eten en dan ben je zo maar lekker ontspannen onderweg. Het onderstel is iets waarmee Peugeot in de regel hoge ogen gooit: nooit week Frans meer, voldoende stevig en gretig om een bochtentraject aan te vallen. Op de één of andere manier heeft juist middenklasser 407 dat nooit gedaan. Het is geen uitblinker op dit gebied, de balans is niet zo goed voor elkaar als we gewend zijn, een beetje zoals bijvoorbeeld een versere Insignia. Tsja, en dan dan lijnenspel. Was de 406 Break nog vooral een recht-toe-recht-aan stationcar, de 407 schurkt tegen lifestyle aan. Juist door dat geschurk en er niet helemaal voor gaan, komt de 407 SW, deze in het chique Gris Moondust, ergens uit tussenin. Niet heel ruim op de achterbank, een nadrukkelijk gestileerd achterste maar geen laadkoning en daarbij matig overzichtelijk rondom.
Arriveren op de werkplek is aangenaam. Je zit voor een keurig en warm dashboard met best hippe witte wijzerplaten. En de zit achter het stuurwiel is prima, datzelfde geldt voor de bereikbaarheid van de versnellingsbakpook. Het lijkt erop dat je het hier wel even in uit houdt en dat is ook zo. De 407 SW nodigt uit tot een relaxte autorit die best even mag duren. Meubilair is weliswaar minder stevig dan in sommige Duitse middenklassers, minder sportief dan van een Mazda6 maar een stuk beter ondersteunend dan bijvoorbeeld een moderne Avensis van Toyota. Honderveertig pk voor een Peugeot-zwaargewicht als dit betekent geen overdaad, maar de souplesse van de krachtbron is helemaal van deze tijd. En nog iets: de beschaving van de viercilinder staat op hoog niveau. De bediening van de versnellingsbak gooit niet echt roet in het eten en dan ben je zo maar lekker ontspannen onderweg. Het onderstel is iets waarmee Peugeot in de regel hoge ogen gooit: nooit week Frans meer, voldoende stevig en gretig om een bochtentraject aan te vallen. Op de één of andere manier heeft juist middenklasser 407 dat nooit gedaan. Het is geen uitblinker op dit gebied, de balans is niet zo goed voor elkaar als we gewend zijn, een beetje zoals bijvoorbeeld een versere Insignia. Tsja, en dan dan lijnenspel. Was de 406 Break nog vooral een recht-toe-recht-aan stationcar, de 407 schurkt tegen lifestyle aan. Juist door dat geschurk en er niet helemaal voor gaan, komt de 407 SW, deze in het chique Gris Moondust, ergens uit tussenin. Niet heel ruim op de achterbank, een nadrukkelijk gestileerd achterste maar geen laadkoning en daarbij matig overzichtelijk rondom.
Uitstraling
Wat je de 407 niet kan ontzeggen: zijn beschaafde uitstraling. Het is een keurige, smaakvolle middenklasser die proleten afstoot, zo lijkt het wel. En dat is grappig want de kritiek was niet van de lucht toen de 407 in 2004 werd gelanceerd. Die bek was veel te schreeuwerig voor het segment waarin het zakelijk aandeel een behoorlijk deel van de verkopen uitmaakt.
Samenvattend: de 407 SW is een auto die "zeventjes" scoort, maar daar blijft het dan ook bij. Hij knalt op geen enkel vlak zijn tegenstrevers de ring uit. Zeker een lekkere reisgezel maar objectief gezien kun je beter krijgen in deze klasse. Het woord is aan de 508.
Wat je de 407 niet kan ontzeggen: zijn beschaafde uitstraling. Het is een keurige, smaakvolle middenklasser die proleten afstoot, zo lijkt het wel. En dat is grappig want de kritiek was niet van de lucht toen de 407 in 2004 werd gelanceerd. Die bek was veel te schreeuwerig voor het segment waarin het zakelijk aandeel een behoorlijk deel van de verkopen uitmaakt.
Samenvattend: de 407 SW is een auto die "zeventjes" scoort, maar daar blijft het dan ook bij. Hij knalt op geen enkel vlak zijn tegenstrevers de ring uit. Zeker een lekkere reisgezel maar objectief gezien kun je beter krijgen in deze klasse. Het woord is aan de 508.
+ Beschaafd interieur
+ Complete reisauto
- Overzicht carrosserie
- Nergens overtuigend
- Nergens overtuigend
Had je deze auto's al gezien?
Lees ook
Wennen aan de Peugeot 408? De 407 SW was ook meer cross-over dan break!
Peugeot 407 bijna 20 jaar, enorme haaienbek zou familiegezicht worden
Zoek je een vakantieauto, dan zijn dit voor €2.000 prima auto’s
Peugeot 407 SW 2.0 HDiF aut. – 2006 – 520.000 km - Klokje Rond
