Gereden: Nissan Almera Tino

Wat zien ik?

Wat zien ik? Als je "t snel zegt, hoor je al waar we heen willen. De Almera Tino lijkt in veel opzichten op Het Grote Voorbeeld in de klasse der midi-MPS"s. Eindelijk een Nissan die niet alleen keurig rijdt, maar ook nog plezierig is om naar te kijken. Met vriendelijke dank aan de collegae van Renault, dus.

Tekst Rob van Ginneken, foto"s Helmuth Vonk

"Wát" Scénic? Zeg maar gerust méér dan "n beetje. Je wrijft je bij de eerste kennismaking met de Almera Tino bijna automatisch in de ogen. Een Nissan die lekker vlot oogt? Sterker nog: met een interieur, zó gedurfd dat we er even aan moeten wennen. En dat bij het merk dat de afgelopen jaren een reputatie heeft opgebouwd als "Koning Saai". Wat heet: boze tongen beweren dat ze de tekenpennen in de ontwerpafdeling afvullen met gerecycleerd slaapmiddel. Oké, de Tino lijkt érg op de Renault Scénic. Maar in dit geval is dat absoluut een opluchting. Beter goed gejat dan slecht bedacht, moet je maar denken...
En het gaat letterlijk nog mooier worden, zo meldt een loslippige designer. Die om voor de hand liggende redenen maar liever niet met naam en toenaam genoemd wil worden. "Wacht maar tot we de volgende Primera lanceren. Echt een schitterende auto", steekt hij van wal met eenzelfde schittering in zijn ogen. "Eindelijk mogen de 60-plussers uit Japan zich in de design- en ontwikkelingsafdeling niet meer met de keuze van de modellen bemoeien. Nu we met Renault samenwerken, verandert alles snel. Deze Tino komt in feite natuurlijk nog uit een soort overgangsperiode. Toen de samenwerking nog maar net gestalte kreeg. In een volgende generatie zal hij zonder twijfel ook nog meer eigen karakter krijgen. Zich meer onderscheiden van een Scénic bijvoorbeeld," voegt hij er veelbetekenend aan toe.

Bestseller

Voorlopig is er voor een merk als Nissan niets mis mee om aan te haken bij een van de absolute verkoopklappers in het snel groeiende MPV-segment. En laten we maar met de deur in huis vallen: dat zal naar onze smaak best gaan lukken. Oké, het was aardig geweest als de Tino zes of zeven stoelen had gehad, maar wat niet ís... Er wordt in Nissans ontwikkelingsafdeling zelfs al aan zo"n verlengde uitvoering gewerkt, meldt onze zegsman. We laten ons verrassen!
In elk geval heeft ook déze Almera Tino al behoorlijk wat interieurruimte in huis. Hij is trouwens een slagje langer en breder dan de Scénic. Met een lengte van 426 centimeter, een geprononceerde neus en natuurlijk de bekende verhoogde en verbrede carrosserie doet de Tino ons toch "n beetje denken aan een kruising tussen stationwagon en MPV. De voorstoelen zijn bijvoorbeeld iets verder naar achteren geschoven dan gebruikelijk in dit type auto en je zit voorin trouwens ook iets lager dan bij veel andere MPV"s. Daardoor kon de achterbank net iets hoger worden, wat weer voor een beter uitzicht van de koters zorgt.
Gek genoeg merk je verder weinig van dat iets afwijkende concept. Onder het roldekje vind je een heel fatsoenlijke bagageruimte van 440 liter. Die aan de voorkant gek genoeg wat taps toeloopt. Het geheel valt op door diverse doordachte details, zoals de bagagenetjes langs de zijkant, bevestigingsogen, een keurig opbergsysteem voor krik en gevarendriehoek onder de vloer en bijvoorbeeld een roldek dat ook van voren open kan - zodat je ook onderweg vanaf de achterbank iets uit de laadruimte kunt pakken.

Driezitsbankje

De Tino onderscheidt zich trouwens toch al door de vele opberg- en bevestigingsgrappen. Met de groeten van de Scénic. Onder de achterbank twee verborgen vakken, onder je voeten achterin twee bakjes (met een soort boodschappenmandjes erin), schuifladen onder de voorstoelen, bergnetjes op de deuren, een bakje bovenop het dashboard, zonnebrilhouder in het dak, een jashaakje tussen de voorstoelen in, plus twee haakjes op de achterkant van de stoelen. Die laatste zijn bedoeld om een tas of wat spul van de kids aan te hangen. Kortom: plek zat.
Naast al die grappen en grollen hebben de ontwerpers de hoofdlijnen gelukkig niet uit het oog verloren. Zo mag het zitcomfort er beslist zijn. Op de voorstoelen en de zithouding valt eigenlijk niets af te dingen en ook achterin gaat het best. Drie volwassen personen naast elkaar is wat veel gevraagd, maar drie kinderen kunnen daar prima zitten. Desgewenst kun je de middenstoel omklappen bij wijze van tafeltje. Hoeft niet echt, want tegen de rug van de voorstoelen vind je vliegtuig-achtige opklaptafeltjes. Als je een wat duurdere versie hebt, tenminste. Anders zoek je een aantal van die handige snufjes tevergeefs.
In alle gevallen zijn de buitenste achterstoelen verschuifbaar en de drie de achterstoelen omklapbaar en uitneembaar. Desgewenst kun je de middenstoel trouwens weglaten en de overgebleven twee wat verder naar het midden vastklikken.
Hoofd- en beenruimte zijn prima voor elkaar. Ook de Tino heeft echter last van de standaard kwaal die zo'n omklapbare en uitneembare stoelontwerp nu eenmaal kenmerkt: zowel het zitvlak als de rugleuning had wat ons betreft wat hoger mogen zijn.

Drie karakters

Er is bij de Tino een keuze uit drie verschillende motoren: de 1.8-16V (84 kW/114 pk) met vijfbak, de 2-liter 16V (100 kW/136 pk) in combinatie met een CVT-automaat en een wat opgepepte 2.2 DI diesel met interkoeler (84 kW/114 pk en 230 Nm trekkracht) en vijfversnellingsbak. Alle drie hebben zeker voldoende power in huis om de Nissan-ruimtewagen naar heel fatsoenlijke prestaties te jagen. Gek genoeg ontlopen hun prestaties elkaar niet eens zo heel veel. De top ligt tussen de 173 en 180 kilometer per uur en de stoplichtsprint van nul naar honderd vergt steeds rond de twaalfeneenhalve tel.
De karakters van de drie Tino"s verschillen zeker wel. Verreweg de meeste kopers zullen gaan voor de 1.8-versie. Terecht, als je weet dat die rap zat is en de stap naar een 2-liter meteen zes mille scheelt. En dat die laatste alleen met CVT leverbaar is. Moet je van houden. Een 2.0 met handbak zou een ideale oplossing zijn, want in heuvelachtig landschap kan de 1.8 best wat meer souplesse en power van onderuit gebruiken. Een belangrijker kritiekpunt is het feit dat de besturing in de Tino 1.8-16V op een of andere manier wat zweverig aanvoelt. Vaag rond de middenstand, alsof je steeds "n beetje moet bijsturen.
Opmerkelijk, want volgens de Nissan-techneuten is er eigenlijk geen verschil met het onderstel en de stuurinrichting van de 2.0 en de 2.2 DI. Na enig doorvragen, geven de heren toe dat het waarschijnlijk in het verschil in gewicht zit. Het scheelt toch respectievelijk 65 en 110 kilogram. Het gevolg: de tweeliter stuurt merkbaar prettiger en strakker dan zijn kleine broer. Terwijl de diesel - bijna logisch - wat zwaar aanvoelt. Maar goed, een ramp is dat allemaal niet. De Tino gedraagt zich doorgaans heel makkelijk en voorspelbaar, gaat precies waar je wilt, de vering is behoorlijk comfortabel en de auto helt in bochten niet noemenswaardig over. Eén ding is zeker: een prima onderstel. Misschien wel het beste in deze klasse.

Durf...

Nissan legt met de Tino eindelijk eens wat durf aan de dag. Vooral waar het zijn interieurdesign betreft. Denk aan de vloeiend doorgetrokken lijnen en het in drie tinten grijs (of grijs en beige) uitgevoerde kunststof van het dashboard, met daarbovenop een soort "gettoblaster". De geluidsinstallatie dus. Maar ook de speelse bekledingskleurtjes en de mat uitgevoerde chroomaccenten op een aantal knoppen. Mooi? Kwestie van smaak, maar saai zeker niet!
Helaas vertoont Nissan ook enige durf als het gaat om de prijs. Met een instapmodel voor 41.495 gulden is de Tino zeker niet goedkoop te noemen. In feite kun je beter één stapje hoger gaan. De Comfort-uitvoering kost 42.995 piek en heeft als extra niet alleen airco aan boord, net als alle andere Tino"s, maar krijgt nog een heel stel andere aardige zaken mee.
Voor de 2.0 CVT moet je een kleine 49 mille aftikken en de 2.2 Di schiet zelfs al nipt over de 50 mille. Gelukkig staat daar een heel fatsoenlijke uitrusting tegenover. Onder andere airbags en side-airbags, ABS, EBD, remkrachtversterker, actieve hoofdsteunen, elektrisch bedienbare ramen en buitenspiegels, plus bijvoorbeeld centrale vergrendeling.

Voor alle gegevens en prijzen kijk in CarBase Actueel.