Gereden: Mercedes Vito 114 CDI

Als het aan sommige reageerders op de impressie van de Vito 111 CDI had gelegen, kon deze indrukwekkende nieuwe bestelauto zich maar het beste ergens in een hoekje gaan staan schamen. Waarom? Omdat een Vito in hun ogen pas een ster op zijn neus zou mogen dragen wanneer hij ook een ster onder zijn motorkap zou hebben. En niet, zoals het geval was, een blok met een glimmend wybertje naar Frans ontwerp. Klinklare onzin natuurlijk, maar iedereen mag zijn voorkeuren uiten. En, eerlijk is eerlijk, er valt wat het rijden betreft beslist iets te zeggen voor de achterwielaangedreven 114 CDI ten opzichte van de voorwielaangedreven 111 CDI. Waarbij vermeld moet worden dat we de 114 op bezoek hadden als automaat, wat betekent dat hij de voortreffelijke 7G-TRONIC aan boord had. Niets ten nadele van de handgeschakelde 6-bak uit de 111, maar de 7G-bak droeg (samen met nog veel meer comfort-verhogende attributen) in de test-114 wel heel sterk bij aan een algeheel gevoel van welbevinden. Fijne bijkomstigheid was dat er een zeer welkom bergvak is gecreëerd op de plek waar bij de 111 de versnellingspook ontspringt. De automaat van de Vito bedien je via een klein armpje aan de stuurkolom. Chique.

Automaat
Hoogstwaarschijnlijk was het ook de automaat die de Vito 114 ervan weerhield om nadrukkelijk vlotter aan te voelen dan de 111. Het verschil in vermogen (136 versus 114 pk) en koppel (330 versus 270 Nm, bij vergelijkbare toerentallen) lijkt significant, maar voelt in de praktijk niet zo aan. Sterker, onwillekeurig verwacht je nog meer van de 114 CDI, hoe moeiteloos vlot hij ook is. Voor de echte doorrijders zijn er nog sterkere versies beschikbaar (de 116 en 119 CDI, met 163 en 190 pk). Het testverbruik bedroeg 8,0 l/100 km, wat 0,4 liter meer is dan bij de 111 CDI.

Geen gedein

Een prettige constatering is dat de Vito 114 CDI niet dezelfde neiging vertoont als de 111 om op lange oneffenheden te gaan deinen met de voorzijde. Dit kan betekenen dat de demping vóór steviger is, of dat de 114 simpelweg profiteert van een betere gewichtsverdeling doordat niet alle techniek op de vooras leunt. De puike stoelen - in dit geval uitgebreider verstelbaar dan bij de eerder geteste 111 CDI - en het nog lagere geluidsniveau maken de Vito 114 CDI tot een bestelauto die lange afstanden drastisch verkort.
De gekozen aandrijving is niet van invloed op het laadvolume en -vermogen; op dit vlak biedt de Vito overigens ruime keuzemogelijkheden. De grote achterklep is prettig om onder te schuilen als het regent, maar een crime om te sluiten. Eén ding nog: we moesten helaas meemaken dat de fraaie vouw in het plaatwerk ook het kwetsbaarste deel van de Vito-koets is. Zie de laatste foto. En geen briefje natuurlijk.