Facelift Friday: Porsche 911 GT1

Behalve z’n naam en het handjevol onderdelen waarover we het vandaag in het bijzonder hopen te hebben, heeft de 911 GT1 bar weinig van doen met een reguliere 911. Deze opper-Porsche was een racer in de GT1-subklasse van het FIA GT Championchip, dat in 1997 van start ging. Als zodanig kwam de 911 GT1 ook in actie tijdens de wereldberoemde 24 uur van Le Mans.

De GT1-klasse was de absolute top van de sportwagenraces. Een veelgekozen traject was dan ook het ombouwen van wat we nu een hypercar zouden noemen naar GT1-specificaties. Een bekend voorbeeld hiervan is de McLaren F1. Porsche bewandelde echter een andere weg. In plaats van een 911 om te bouwen voor de GT-klasse, werd er in feite een geheel nieuwe auto ontwikkeld met wat uiterlijke kenmerken van de 911.

Dat betekende wel dat er van deze racer ook een straatversie moest komen, want zo’n straatversie was een eis voor deze raceklasse. Net als Mercedes, dat met de extreme CLK GTR een soortgelijke extremist in de aanbieding had, werd Porsche dus gedwongen om de 911 GT1 straatlegaal te maken. De verschillen werden daarbij behoorlijk minimaal gehouden. Natuurlijk werd de Straßenversion (straatversie) van de 911 GT1 wat hoger op de poten gezet en voorzien van een iets minder spartaans interieur. Tegelijkertijd mochten nagenoeg alle spoilers, de extreme prestaties en zelfs de rolkooi gewoon blijven. Buiten het ontbreken van de sponsor-stickers is het grootste uiterlijke verschil met de Le Mans-racer de iets meer afgeronde, geheel meegespoten achtervleugel.

993

Hoe weinig de GT1 van doen heeft met een 911, wordt al duidelijk na een blik op de specificaties. Er is weliswaar een zescilinder boxermotor aan boord, maar die ligt niet achter, maar vóór de achteras. Het extreem opgepepte blok leverde in de racer 600 en in de straatversie nog altijd 544 pk, goed voor een 0-100-tijd van minder dan vier seconden.

Het voorste deel van het onderstel werd echter wel degelijk gedeeld met een 911. De GT1 werd in 1996 onthuld, dus was die 911 in kwestie een exemplaar van de 993-generatie. Inderdaad: de laatste luchtgekoelde ‘Elfer’ werd hier als ‘basis’ gebruikt. Dat is ook te zien, want de GT1 kreeg aanvankelijk koplampen, dashboard en achterlichten van de 993. Wel werd de aan elkaar gekoppelde achterlichtpartij voorzien van wat extra roostertjes tussen lichtunits en middenreflector, teneinde de enorm brede kont van de GT1 enigszins op te vullen.

Discutabel

Aan dat probleem kwam na niet meer dan twee geproduceerde straat-GT1’s al een einde. Na het eerste setje straat-GT1’s – één voor testwerk, één voor een verzamelaar in Bahrein – was het al tijd voor de ‘facelift’ waar het allemaal om gaat. Het was inmiddels 1997, en dus was het tijd om de nieuwe, nogal polariserende 996-generatie van de 911 in het zonnetje te zetten.

De Evo-versie van de GT1 kreeg diens discutabele koplampen en leende vanaf ’97 ook de achterlichten van de 996. Voor de liefhebbers: het ging daarbij om de kleinere, plattere exemplaren van de achterwielaangedreven 996. Ondertussen werd ook de rest van de neus vormgegeven in de stijl van de 996, onder meer door een anders gevormde luchtinlaat en het verdwijnen van de losse richtingaanwijzers in de voorbumper. Aan de achterzijde gebeurde iets soortgelijks. Het dashboard van de 993, of wat daarvan over was, mocht overigens wel blijven.

De GT1 met 996-lichtunits is iets minder hyperzeldzaam dan z’n voorganger: van deze auto werden 20 exemplaren gebouwd.

Tweede generatie

In 1998 verscheen er weer een nieuwe versie van de 911 GT1, simpelweg 911 GT1-98 genaamd. Deze auto kreeg eveneens 996-koplampen, maar is verder compleet anders dan de eerdere GT1. Er verscheen opnieuw een straatversie, maar ditmaal bleef het bij één enkel exemplaar (foto 17).