De Vluchtstrook: de Renault met een Peugeot V8

In de tweede helft van de jaren 60 zagen Renault en Peugeot met lede ogen aan hoe de concurrentie hoge ogen gooide in het topsegment. Niet alleen wist Citroën (toen nog niet verbonden aan Peugeot) met de DS nog altijd flinke verkoopresultaten te boeken; ook van buiten de landsgrenzen dreigde de komst van succesvolle inzendingen. Vanwege de oprichting van de EEG tien jaar eerder en de in 1968 van kracht gegane vrije handel kon bijvoorbeeld Mercedes-Benz prima zaken gaan doen in Frankrijk. Niet alleen het topsegment werd door de concurrentie bezet, ook lager in het aanbod merkten Renault en Peugeot dat hun positie onder druk kwam te staan.

Samenwerking kon een krachtig middel zijn om een weerwoord te bieden. In 1966 leidde dat dan ook tot een verbintenis tussen Renault en Peugeot. De twee fabrikanten gingen een technische samenwerking aan. Ze zouden samen onderdelen ontwikkelen en bouwen om de kosten te drukken. Achter de schermen werden er niet alleen plannen opgezet om onder andere gezamenlijk motoren te bouwen, er werd namelijk ook gewerkt aan verschillende studiemodellen die het beste bij elkaar zou brengen. In 1967 werden er over en weer diverse schetsen aan elkaar voorgelegd. Uiteindelijk is in ieder geval één daarvan uitgewerkt tot een fysiek prototype: de Renault Project H.

Project H

De Project H was Renaults visie op een luxe topsegment-auto met alles erop en eraan dat toen in samenwerking met Peugeot mogelijk was. Wat dat betreft stelde de Project H niet teleur. De opvallende koets, van de hand van Jean-Claude Mornard, strekte zich uit over maar liefst 4,90 meter. De Project H was ook behoorlijk breed; 1,88 m. Een statig geheel dat comfortabel voorbij moest zoeven op een variant van de hydropneumatische vering die Peugeot had ontwikkeld als antwoord op Citroën. In het interieur deed het al net zo imposant aan als aan de buitenkant. De twee uiterst riante zetels voorin sloten in het midden van de auto op elkaar aan, waardoor het eerder een soort bank werd. Qua ontwerp doet het nog het meest denken aan het interieur van de veel later verschenen Renault 25. Zowel voor- als achterin was de hoogte van de zit aan te passen. Als de zit niet al geweldig was, dan zorgde de airconditioning en klimaatregeling over verschillende zones (!) daar wel voor.

Het interieur van de Project H. (Foto: Losange Magazine)

In het zeer minimalistisch vormgegeven dashboard van de Project H prijkte een snelheidsmeter die doorliep tot 200 km/h. Niet overdreven snel, maar voor die tijd zeker nog een magische grens voor personenauto's. Of de Project H ook echt tot aan het einde van die teller door kon lopen, is niet bekend, maar het zou ons niet verbazen. In de neus van de Renault lag namelijk een 3,5-liter V8. Jawel, een Renault met een V8. Niet van eigen makelij echter, want hier kwam partner Peugeot weer om de hoek kijken. Die had de krachtbron ontwikkeld. Hoeveel vermogen eruit geperst kon worden, blijft een mogelijk nooit beantwoorde vraag. De V8 werd namelijk met de Project H in een hoekje gezet om er te gaan verstoffen.

Erfgoed

Hoewel de Project H er zeker veelbelovend uitzag en het duidelijk was dat Renault met Peugeot samen in staat was om een luxe topklasse limousine neer te zetten, zag Renault er uiteindelijk toch van af. De Renault 30 is de auto die je nog het meest als een spirituele nazaat van deze Project H kan zien. Bij Peugeot zochten ze het uiteindelijk met de 604 ook hogerop en ook die auto heeft genen van deze Renault in zich. Hoewel de V8 in de hoek werd geschoven, gingen Renault en Peugeot wel samen aan de V6. De PRV-motor (met de V van het later aangehaakte Volvo) werd een V6 die oorspronkelijk als V8 was bedoeld. Hoogstwaarschijnlijk de V8 die in de neus van deze vergeten conceptauto lag.