De Vluchtstrook: de eerste EV van Seat

Een auto specifiek ontwikkelen voor één evenement: tegenwoordig beginnen fabrikanten er niet meer aan, maar in 1992 deed Seat het voor de Spelen in haar thuisland. Voor de marathon was er namelijk een auto nodig om het evenement te begeleiden. Het marathonreglement schreef voor dat die auto emissievrij moest zijn. Behoorlijk vooruitstrevend bijna 30 jaar geleden, maar destijds waren elektrische auto’s nog lang geen gemeengoed. Men experimenteerde er rond die tijd wel mee, bijvoorbeeld op het Duitse eiland Rügen, maar de EV kende nog te veel haken en ogen om een aantrekkelijk alternatief voor de brandstofauto te zijn.

Zwaargewicht

Seat stond dus voor de uitdaging om specifiek voor de marathon een EV te bouwen. De auto moest het op één acculading in ieder geval 42 kilometer, de lengte van de marathon, volhouden. Als basis kozen de ingenieurs voor de toen nog vrij nieuwe eerste generatie Seat Toledo. In drie maanden tijd bouwden zij de Seat om naar een EV. Onder de motorkap kwam een 22 pk sterke elektromotor en 16 loodaccu’s in de kofferbak voedden de krachtbron met stroom. Die 22 pk houdt sowieso al niet echt over, maar daar komt nog bij dat de Toledo dankzij de accu’s ongeveer 500 kilo aankwam: opeens woog de sedan ruim 1.500 kilo.

Vanbuiten heeft de elektrische Toledo overigens geen specifieke stijlkenmerken. Haal de Olympische stickers eraf, parkeer hem langs de straat en niemand zou vermoeden dat deze auto behoorlijk speciaal is. Ook opvallend: omdat er in Spanje geen wettelijk kader was dat voorzag in de registratie van een elektrische auto, moest de Toledo eerst in Duitsland op kenteken worden gezet voordat hij een Spaans kenteken kon krijgen.

Het laat zich raden dat de prestaties niet echt spetterend zijn: de elektrische Toledo kan volgens Seat een topsnelheid van 100 km/h behalen, maar dat vereist wel een flinke portie geduld. De sprint naar de 70 km/h duurt namelijk al 28 seconden. Kennelijk zijn de ingenieurs daarna gestopt met tellen. De actieradius is met 50 kilometer ook niet om over naar huis te schrijven, maar dat is genoeg marge om de marathon mee te kunnen begeleiden. Let wel: die actieradius gaat alleen op wanneer de snelheid niet boven de 30 km/h uitkomt. Overigens kon de Toledo niet getest worden op de route van de marathon voorafgaand aan de Spelen. De ingenieurs moesten het dus doen met een simulatie op de testbank. Gelukkig voor hen haalde de Toledo het zonder problemen.

Zijn tijd vooruit

De Olympische Toledo resideert vandaag de dag in het Seat-museum in Barcelona. De auto is nog volledig functioneel: Seat heeft de accu’s vervangen en de elektromotor gerenoveerd. De gepensioneerde Olympiër zou in theorie dus nog een marathon kunnen rijden. In ieder geval was de Toledo zijn tijd ver vooruit, want Seat kwam in 2019, 27 jaar later, pas met een EV op de markt: de Mii Electric. Verder is het merk momenteel volop bezig met de uitrol van plug-in hybride modellen en komt dit jaar de Cupra el-Born op de markt, een EV die zijn platform deelt met de Volkswagen ID3.

Die elektrificatie zal naarmate de tijd vordert hoogstwaarschijnlijk een alsmaar prominentere rol gaan spelen. Tegenwoordig is het met alle overheidsmaatregelen ten aanzien van brandstofauto’s namelijk niet louter meer een marathonreglement dat autofabrikanten dwingt tot het ontwikkelen van EV’s.