Menu
Wat zien we? We gaan terug in de tijd naar een periode waarin AutoWeek net bestond: de vroege jaren negentig. Opel had met de E Kadett een auto die op elke straathoek in drievoud én in elke mogelijke carrosserievariant te vinden was. Of het nou een Life, Frisco, Dream of Beauty was, de Kadett was omnipresent.
Minder aanwezig was de realiteitszin van de marketingafdeling toen die ter promotie van de Kadett Cabrio een donkerblauwe, fraai aangeklede versie achteruit een boothelling liet afdalen. Op zich prima, want het leverde een mooie plaat op, maar het hoe en waarom is ons nog steeds onduidelijk. Voor een goed zicht op het meer én de knappe knobbelzwaan hoef je daar niet te staan en parkeren zou resulteren in wenkbrauwen die tot de hemel reiken. Toch lijken de inzittenden - een man, zijn vriendin en haar tweelingzus (?) - de situatie volkomen normaal te vinden.
Meer olijke Cabrio-plaatjes zien we even verderop. Vrouwlief heeft ogenschijnlijk moeite met de kaart en moet toch echt - alsof het duo in een Wrangler door de jungle ploetert - leunend tegen de rolbeugel kijken waar ze zich in vredesnaam bevinden. We sluiten af met twee platen waarin de vrouwelijke metgezellen zijn verbannen naar de achterbank en er één aan het gekrultangde haar moet friemelen. Mooie tijden.
Waarom zien we dat? We begrijpen natuurlijk wel dat Opel de Kadett Cabrio neer wilde zetten als de ultieme vrijetijdsmachine. De foto's pakten wat ongemakkelijk uit, maar zo'n 25 jaar later profiteren wij en jullie daar toch maar mooi van.
Beoordeling: Niet eens zo absurd als we ook wel eens tegenkomen, maar wel een lekkere deelnemer in deze rubriek.
De discussie is gesloten.
Reageren is niet meer mogelijk.
