Uitvoering

V70 2.5 Comfort-Line

Versnellingen

5, Handgeschakeld

Bouwjaar

1998

Jaar van aanschaf

1998

KM-stand laatst

0 km

ERVARINGEN

17 mei 2007

Een heerlijke wagen, deze V70. De auto is altijd als tweede auto gebruikt vandaar de lage kilometerstand. Ik kan het me nog goed herinneren toen deze auto werd aangeschaft. De voorganger, een 740 station, had ruim 3 ton op de klok en was toch wel toe aan vervanging. Deze V70 is uitgerust met het zogenaamde Europa-pakket (de voorganger van de Editions). Het voordeel van dit pakket is toch wel de luxe die ineens aanwezig was. Waar in de 740 de elektrische ruiten vóór het paradepaardje van luxe was is het in de V70 een standaard goed waar je niet meer naar omkijkt. ECC, Cruise Control, Radio/CD/Casette met 8 speakers, Boardcomputer, Half lederen bekleding, het zit er allemaal op. Nu was dat voor die tijd, we praten 1998, een bijna fully loaded auto terwijl dat nu de gewoonste zaak van de wereld is. Na 9,5 jaar functioneert alles nog uitstekend. Zeker de geluidsinstallatie produceert in vergelijking met modernere auto’s nog steeds geweldig geluid.

Naast het feit dat deze auto over zaken beschikt die het hebben van deze auto nog aangenamer maakt, kan deze ook nog rijden! (echt waar) De wegligging is vertrouwd, hoewel je wel merkt met een vrij zware auto onderweg te zijn. Dit draagt overigens wel bij aan het comfortabele gedrag op de snelweg. En dan kom je bij uitstek bij de eigenschap waar deze auto eigenlijk voor is bedoeld is; kilometers vreten. Dit neemt niet weg dat een bochtig weggetje ook goed te doen is. Hij stuurt met genoeg gevoel en ook direct genoeg, maar een sportwagen moet je niet verwachten. Mede door de goed stoelen kan je uren reizen in deze auto. Menig landen zijn daarom ook al aangedaan. Ik noem Zwitserland, Italie, Frankrijk, Engeland, Zweden, Denemarken. De stoelen stellen je in staat om uren achter elkaar door te kunnen rijden.

Onder de motorkap ligt een 2.5 Liter 5 cilinder met 144pk. Hoewel het op papier aardig staat is het in de praktijk geen vetpot. De auto komt goed van zijn plek maar verwacht er geen accelaratieridder van. Dit neemt echter niet weg dat de sound, die het blok produceert, echt heerlijk is en je graag voor in de toeren klimt. Een mooie diepe zware diepe grom, gewoonweg waanzinnig! Het geluidsniveau blijft mooi binnen te perken, ook op hogere snelheden. Daar zorgt het windgeruis voor het meeste lawaai. Maar hard rijden kan hij uitstekend. Kruissnelheden van 180/190 zijn prima aan te houden. Tot 200 blijft hij gaan, daarboven is de fut er behoorlijk uit en kruipt hij langzaam naar zijn top, die rond de 210 ligt. Een nadeel bij deze dergelijke snelheden is het verbruik, welke toch snel oplopen naar rond de 1 op 7 á 8. Sowieso is het overigens geen zuinigheidswonder, 1 op 10 is gebruikelijk, 1 op 11 wil die nog wel eens doen als hij goed in zijn vel zit (of de bestuurder). Dit is dan ook reden dat je deze motoren erg vaak zit met LPG installatie’s. Waar ze overigens erg goed tegen kunnen.

Al met al een heerlijke rijders auto deze V70. En ondanks dat hij al bijna 10 jaar is doet hij nog steeds niet verouderd aan, wat je van de 740 na 8 jaar niet kon zeggen. Vroeger dacht ik nog wel eens aan weemoed terug aan die tank, hadden we die niet veel beter kunnen houden? Maar naarmate de V70 zich steeds meer bewees ebte dat gevoel steeds sneller weg. Ik kan dus met oprechtheid zeggen dat dit weer een echte Volvo is die nog heel wat jaartjes mee kan.

PROBLEMEN

17 mei 2007

Echte grote problemen hebben zich niet voorgedaan. Hieronder een lijstje;
- De Airco airco-de niet meer, reperatie was relatief eenvoudig maar het gehele dashboard moest eruit. De kosten liepen daardoor aardig op.
- De draagarm reachtsvorm is vervangen. Een kuil verkeerd ingeschat.

Verder gewoon de reguliere onderhoudsbeurten.

Op dit moment piept de koppeling enigzins. Waarschijnlijk zit er vochtigheid op één van de platen.

9,0