Uitvoering

V60 D4 Inscription

Versnellingen

8, Sequentiële Automaat

Bouwjaar

2020

Jaar van aanschaf

2022

KM-stand bij aanschaf

50.895 km

KM-stand laatst

84.910 km

Een teleurstellende Volvo

84.910 km

8 november 2022

Ik begin even met mijn auto die ik als vergelijkingsmateriaal gebruik. Dat is een zeer betrouwbare Volvo V60 1.6 D2 uit 2013. Mijn probleemloze Volvo V60 waar ik nog geen dimlichtje aan had hoeven te vervangen waar je mee van onderhoudsbeurt naar onderhoudsbeurt kan rijden.

De auto begon na 353.000 km toch wat olie te lekken bij de krukaskeerring aan de versnellingsbak kant. Dat was een reparatie van rond de € 2000.- ik had het er eigenlijk niet meer voor over en stop het bedrag liever in een andere auto ook omdat ik nog een relatief nette inruilprijs kreeg voor mijn 1.6D2

De zoektocht was redelijk eenvoudig het zou weer een Volvo worden wel een jong gebruikte nieuwe generatie V60 met automaat en een D4 motor dan wil je ook gelijk de sterkste uitvoering hebben als je toch bezig bent en de D4 schijnt een betrouwbare motor te zijn. Toen zag ik een mooie jonge V60 D4 inscription staan in het zwart. Alles leek goed en met een goed gevoel de auto gekocht met het idee dat ik hier ook wel weer ruim 300.000km op de klok kan zetten.

De eerste kilometers was het wel even wennen omdat het een heel andere auto is. Ik had natuurlijk ook 190.000km gereden in mijn vorige Volvo waar ik helemaal mee vergroeid was. Dus dat heeft even tijd nodig om te wennen.

De leren stoelen zien er mooi uit maar het was nog wel een heel gepuzzel om de goede afstelling te vinden die ik helaas nooit heb gevonden. Ik had graag de voorkant van de stoel nog wat verder naar voren willen kantelen omdat ik best lang ben zit ik laag in de auto om ruimte te houden met het dak. Maar naar verloop van tijd gaat het uitschuifbare gedeelte van de stoel toch wel een beetje
irriteren die je eigenlijk wel op de verste stand moet staan anders zit je helemaal op een bult. En de nieuwe V60 zou langer zijn en meer ruimte hebben dan zijn voorganger. Daar merk je op de bestuurdersplaats heel weinig van terug.

Ook viel mij op dat de auto niet echt stil is en het bandengeluid is goed hoorbaar. Misschien komt dat door de 18inch velgen i.pv. de 16inch die ik gewend was. En het was een hele stugge auto waar je elk hobbeltje in kon voelen of een putdeksel die net is lager in de weg zat dan de klinkers of asfalt. Als ik toch een beetje kritisch ben. De deur had ook wel met een iets mooiere plof mogen dichtvallen klinkt best blikkerig voor een premium Volvo.

De raamlijsten leken steeds los te laten en moest je regelmatig weer aandrukken. De lak leek ook wel heel dun je zag er echt alles op. Een vogelpoepje van je auto halen en je had gelijk alweer minuscule krasjes. Daar had mijn vorige V60 en de auto die ik daarvoor had een V40 Europa sports uit 2002 helemaal geen last van daar kon je lekker op poetsen zonder dat je iets zag. Zelfs de snelheidsmeter leek krasgevoelig als je het stof eraf probeerde te vegen. Het grote scherm in de auto daar zag je ook elke vinger op en als de zon erop scheen zie je niks. Later nog een screenprotector erop laten plakken dat het er net iets matter eruit zag wat wel een verbetering was.

En na iets meer dan 10.000 kilometer gereden te hebben kwam het eerste probleem. Ik kreeg de melding dat het oliepeil te hoog was. Ik dacht eerst van hoe kan dat nu weer. Terug naar de dealer 0.2 liter laten aftappen. Ohh kreeg ik te horen er zat net iets te veel in waardoor de sensor deze melding gaf. Ik dacht oke dat kan gebeuren met de moderne auto's die vol met computers zitten.

Een kleine 5000 km verder was de melding weer terug nu ongeveer 0.5 liter laten aftappen. Toen merkte ik dat er iets niet goed was. Ik zat zelf al een beetje te Googlen en kwam uit op een druksensor van een roetfilter die verkeerde temperatuur waardes doorgeeft waardoor de auto maar blijft regenereren. En diesel in het oliecarter terecht komt. Volgens de Volvo dealer moest ik niet Googlen dat was niet goed. Bij het uitlezen kwam ook geen foutcodes boven water.

5000 km verder het zelfde probleem kwam weer terug. Nu wou ik graag nieuwe olie hebben omdat het waarschijnlijk nu al zo dun zou zijn dat de smering niet meer klopt. Met pijn en moeite kreeg ik het voor elkaar maar wel een halve liter minder zodat het peil weer kan stijgen.

Ik kreeg ook een software update voor mijn auto dat zou het probleem moeten oplossen. In mijn ogen is dit geen oplossing maar het verplaatsen van het probleem. Blijkbaar vertrouwen monteurs tegenwoordig wel heel erg op de computer en dit was allemaal binnen de tolerantie van Volvo. Ik kan mij niet voorstellen dat het normaal is dat je een paar keer terug moeten komen binnen het standaard onderhoudsinterval van 30.000km om olie/diesel af te tappen.

Inmiddels was het vertrouwen zo slecht in de auto dat ik dacht straks is er al motorschade ontstaan omdat de smering niet goed is geweest hier kan ik vast nooit probleemloos 300.000+km mee gaan rijden.

Later kreeg ik zelf nog de schuld dat het mijn probleem was van de dealer dat ik het zelf had veroorzaakt door de zuinige verbruik cijfers die ze zagen op het scherm. En dat de motor slecht op temperatuur komt. Ik kan mij daar niks bij voorstellen. Ik rij er 5000km per maand mee en de meeste ritten zijn vaak langer dan een uur je kan mij niet wijs maken dat een motor niet op temperatuur komt en met de zomerse temperaturen waar wij nog mee te maken hebben gehad.

Het vertrouwen in Volvo en de monteurs waren bij mij tot een dieptepunt gezakt. En dat zegt een Volvo rijder die 15 jaar met een Volvo heeft gereden zelfs mijn ouders dus het is al met de paplepel ingegoten. Ik ben nog bij een andere Volvo dealer geweest. Maar waarschijnlijk staat alles in één systeem en de andere dealer kwam vrijwel met dezelfde reactie. Het lijkt wel of de dealers bij elkaar hun hand boven het hoofd houden.

Koop je een tweedehands auto van €40.000.- dat is voor mij veel geld en dan mag je verwachten dat het goed is. Of dat ze met een oplossing komen.

En toen was diesel ook nog eens duurder dan een liter benzine. De dieselmarkt is al aan het instorten. Ik dacht nog als ik over een tijdje mijn auto ga inruilen krijg ik er niks meer voor terug. Dus na slechts een halfjaar was ik al van plan om mijn auto in te ruilen. En eieren voor mijn geld te kiezen. Een andere Volvo dealer had helemaal geen interesse in mijn D4. Mogelijk had hij het al in zijn systeem staan nadat hij het kenteken had ingevoerd van mijn auto.

En toen kwam ik eigenlijk per toeval bij een Toyota dealer uit en ik zag een hele mooie Hybride Toyota C-HR 2.0 uit 2022 staan helemaal in het zwart en dacht dat is mijn opvolger. En dat is het uiteindelijk ook geworden. Het was een auto die vergelijkbaar was met de prijs maar moest toch nog behoorlijk wat bijbetalen maar ik was in ieder geval van mijn probleem Volvo af.

De Toyota dealer heeft mijn Volvo inmiddels ook al verkocht en hopelijk is de nieuwe eigenaar minder kritisch dan ik en heeft hij er veel plezier van en weinig problemen in de toekomst.

6,0