Menu
| Uitvoering | S80 2.4D Momentum |
|---|---|
| Versnellingen | 6, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2007 |
| Jaar van aanschaf | 2010 |
| KM-stand bij aanschaf | 120.000 km |
| KM-stand laatst | 123.000 km |
In 2006 kocht wij onze eerste Volvo. Mijn vrouw reed tot dan in een Mazda 323 van begin jaren '90 en ik met een Suzuki Swift van eind jaren '90.
Met het oog op het starten van een gezin gingen we opzoek naar een grotere wagen. Gezegend als wij zijn, zijn wij omringt met dealers van diverse merken in onze gemeente. Om een lang verhaal kort te maken, de Volvo dealer was één van de weinige waar we correct te woord werden gestaan (in sommige gevallen werden we niet te woord gestaan), gekleed in onze klus kledij (net verhuisd) op een zaterdagmiddag, dan leer je de ware aard van een dealer wel kennen.
Uiteindelijk werd onze eerste auto een Volvo S40 met een bescheiden 1.6 diesel motor. Net de kop er af en natuurlijk een wereld van verschil met onze huidige wagens.
Echter, vanaf het eerste moment helemaal weg van de, toen, nieuwe S80. Budgettair toen helemaal niet realistisch. Altijd blijven dromen en zeuren als we een S80 tegenkwamen dat mijn vrouw er helemaal gek van werd.
Dit jaar bereikte de S40 de kaap van 100.000 km. de volgende beurt zou dan de distrubutieriem aan de beurt zijn. Daarnaast in de jaren wat onverlaten die het leuk vinden met een sleutel je deur te bekrassen. Al bij al een serieuze kost.
Maar... daar was de oplossing! Een S80 uit 2007, momentum uitvoering met mobilty pack. De hoge kilometrage was voor mijn geen obstakel, daarbij was de distrubutieriem in april 2010 vervangen.
Mijn eisen waren wellicht hoog, maar ik rijd iedere dag naar en in Brussel, dus zeker een automaat. Voor onze trips naar familie en vrienden in Nederland (wij wonen in België), zeker ook navigatie. Daarnaast wilde ik graag lederen stoelen en geïntegreerd bluetooth systeem. Voor mij als bonus zit er dan nog een een 6 CD-wisselaar in, was geen must, maar mooi meegenomen.
Gaan kijken bij de dealer en natuurlijk meteen lyrisch. De dealer deed een meteen een mooi inruilvoorstel zodat we nog maar de helft hoefden bij te leggen en binnen een uurtje was de deal beklonken.
Na een week stond 'm rijklaar bij de dealer, het gebruikelijke bosje bloemen, het originele Volvo kinderzitje (ja want jawel... er is ondertussen een spruit van bijna 3 jaar) en de zonnebrilhouder werden nog even overgezet, reden we de garage uit.
Van een 1.6 naar een 2.4 is natuurlijk een groot verschil, maar heerlijk... De automaat zelf, is zoals in veel reviews al aangehaald, niet de meest soepele. De enige vergelijking die ik heb is de automaat uit de Audi A6 waar ik mijn baas in reed en die is inderdaad soepeler. Maar ik ben een 'ontspannen' rijder en dan valt er best mee te leven.
Het Zweedse minimalistische design spreekt mij zeer aan, geen knopje teveel, heel ruim en overzichtelijk dashboard en geen poespassen. De stoelen zitten weer als gegoten, ietwat meer zijdelingse steun had wel gemogen, maar zorgeloos uren rijden is geen probleem.
Mijn dochter wandelt van de ene deur naar de andere en klimt dan in haar stoel (als de auto stil staat uiteraard ;-)), mijn vrouw zit met haar benen over elkaar naast mij en de vrouwelijke passagiers die ik heb meegenomen zetten hun handtas voor hun voeten.
De kofferbak is ruim bemeten, ruim voldoende voor een gezin met 1 kind. Tevens voorzien van de boodschappen verdeler.
Het RTI navigatiesteem oogt primitief t.o.v. een TomTom, maar doet prima zijn werk. De functies die van belang zijn worden prima uitgevoerd. Verkeersinformatie, routeberekening, GPS signaal vinden. Zoals eerder gezegd, voor mij geen onnodige franjes.
Dan natuurlijk het rijden, niet geheel onbelangrijk. Het spreekt voor zich dat ik hiermee vlot mee kan in het verkeer. Het is de 2.4 diesel 163 pk aangedreven op de voorwielen. En dat is in natte weersomstandigheden niet optimaal. Zolang het droog is rijdt de wagen als een zonnetje, maar in natte weersomstandigheden is de grip gewoon minder. Je merkt dat de pk's enkel op de voorwielen er teveel aan is. De wagen wordt moeilijker te besturen, dit komt ook door de stuurbekrachtiging die weinig communicatief is. Voor deze motor zou een AWD een betere optie geweest zijn.
De auto heeft een tank van 60 liter en vooral op de lange ritten haal ik zeker 1000 km, met het woon-werkverkeer beperkt zich dit tot ongeveer 900 km.
Maar... er valt altijd iets om over te zeuren, maar feit blijft dat ik met plezier naar en in Brussel rijdt, met plezier in de file sta en ik me de koning te rijk voel en voorlopig gewoon ga genieten van mijn droomauto.
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
