Volvo 940 Estate GL 2.0i Turbo (1992)

autoreview

Volvo 940 Estate
Volvo 940 EstateVolvo 940 EstateVolvo 940Volvo 940Volvo 940Volvo 940Volvo 940 - interieur

Signalement

Uitvoering940 Estate GL 2.0i Turbo
Versnellingen5, Handgeschakeld
Bouwjaar1992
Jaar van aanschaf2006
KM-stand bij aanschaf310.000 km
KM-stand laatst0 km
Disclaimer MyReview

De beschrijvingen en reacties in de rubriek Myreview Auto zijn gebaseerd op persoonlijke meningen en ervaringen van gebruikers. DPG Media probeert de authenticiteit van deze persoonlijke meningen en ervaringen zo goed mogelijk in te schatten, maar kan niet verantwoordelijk worden gehouden voor de inhoud of de gevolgen van deze meningen en ervaringen. In Myreview Auto zullen zowel goede als slechte ervaringen worden geplaatst. DPG Media betaalt geen vergoeding voor de ervaringen of laat deze op een andere manier beïnvloeden. De redactie kan uitingen die niet voldoen aan de huisregels of onrechtmatig zijn te allen tijde aanpassen of verwijderen.

Het is niet toegestaan zonder toestemming van DPG Media de informatie van Myreview Auto te gebruiken voor of te verspreiden via andere media.

ERVARINGEN

Nadat het duidelijk werd dat de Opel Tigra echt op z’n laatste poten liep hebben we deze ingeruild voor een mannelijkere auto: een Volvo 945 2.0 GL. Met een turbo.

De auto was 14 jaar oud toen ik hem kocht. Nochtans liep hij als een zonnetje.

Het enige wat tegenvalt is het verbruik: 1 op 10, gemiddeld. In de winter wou dat zelfs oplopen tot 1 op 8. Langs de andere kant valt dat gemiddelde echter ook wel weer mee. Voor een auto die licht gekieteld is en met gemak alle moderne TDI’s en een hoop andere dure auto’s ver achter zich laat valt het verbruik dan wel weer mee.

Dan nu verder naar de lange lijst met goede punten. Van voor naar achter.

Onder de motorkap ligt een 2.0 liter die geholpen wordt door een Mitsubishi turbo. Deze krachtbron is standaard goed voor 155 PK maar met wat hulp is deze makkelijk tot 200 PK en meer te brengen. Het motorblok kan dit ook perfekt aan gezien het volledig hetzelfde blok is als wat voor de 2.3 liter gebruikt wordt. De wanden zijn dus meer dan dik genoeg en zeer geschikt om gekieteld te worden.

De draaicirkel is ongelofelijk. Vele kleine auto’s kunnen amper draaien daar waar de Volvo gewoon een u-bocht maakt. Inparkeren is dan ook aanzienlijk makkelijker met deze mastodont dan met menig andere auto.

Het interieur is uiteraard verouderd - de auto is ondertussen 15 jaar oud. Alle knoppen zijn enorm vierkant en de opschriften hebben hun beste tijd gehad. Daarnaast is alles wel functioneel en werkt het meeste nog. Enkel de stoelverwarming blijkt stuk te zijn en is door mij ook nooit hersteld geweest. Toch vinden we in deze 15 jaar oude auto snufjes die bij menig modern auto nog niet zo lang geleden geintroduceerd zijn. Denk hierbij aan airco, electrisch bedienbare ramen, cruise control, mistlampen voor, toerenteller, turbodrukmeter (3x woordwaarde), en stoelverwarming. Het leren interieur is na al die jaren vrij goed bewaard gebleven. De zetels zijn ook nog 100% leer en niet de kleine lapjes huid die men tegenwoordig als ’leder interieur’ aanduidt.

Alle hendels, schakelaars en klokken zitten op de plek waar je die zou verwachten. De ruimte voorin is majestueus en erg aangenaam.

Achterin is er ook meer dan voldoende ruimte. De passagiers hebben meer dan genoeg hoofd- en beenruimte. Het enige nadeel is dat het soms nogal lastig communiceren is met de mensen op de achterbank omdat ze zo ver weg zijn.

De bergruimte is fenomenaal en tegenwoordig niet meer te vinden in personenauto’s. Met de achterbank plat ontstaat meer dan 2000 liter bergruimte die ook nog eens makkelijk toegankelijk is door de grote achterklep. Dankzij de ’vierkante’ afwerking van de achterkant van de auto is het geen probleem om grotere voorwerpen mee te nemen. Een ’directiestoel’ past in de achterbak zonder dat de achterbank neer moet. Moet de achterbank wel neer dan kan dit zeer makkelijk. Bij het neergooien van de achterbank valt ook de degelijke constructie op. Waar veel station tegenwoordig een ’matje’ hebben als achterbank haal je bij de Volvo een volledige zitting inclusief vering en stalen geraamte naar boven.

De achterkant van de Volvo is praktisch maar wordt heel snel vuil. Door de vorm van de achterkant slaat vuil heel snel neer op het achterraam en de achterruitwisser is dan ook geen luxe maar een noodzakelijkheid.

Als je niet bang bent om met een grote auto te rijden en het hoeft allemaal niet nagelnieuw dan is dit zeer zeker een aanrader. Letterlijk een auto zoals ze niet meer gemaakt worden. Bij mijn zoektocht naar een lease-auto kreeg ik telkens weer te horen ’Mijnheer, dat soort auto hebben we niet en wordt niet meer gemaakt. Dat gaat u nergens vinden’.

Ondertussen heb ik de Volvo met pijn in het hart aan een andere liefhebber verkocht.

PROBLEMEN

Problemen:
Koppakking stuk, 1 maand na aankoop - gratis vervangen door garage.
Koppelingsplaat vervangen (was op 50%) - kon verhoogde vermogen niet aan.
Achterste deel uitlaat vervangen - klein gaatje in geroest.
Turbo vervangen - turbo had na meer dan 300000 km. zijn beste tijd wel gehad en lekte olie.

8,5
  • Betrouwbaarheid
  • Prestaties
  • Comfort
  • Kosten
  • Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja

Lezersreacties (3)

Reageren

Maak melding van misbruik

Let op! Deze functie is niet bedoeld om zelf een commentaar toe te voegen. Optioneel kun je er een opmerking bij plaatsen.

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens of e-mail ons.