Volkswagen ID3 58kWh 1st Plus (2020) #14

autoreview

30 december 2022 om 17:11

Uitvoering	ID3 58kWh 1st Plus
Versnellingen	1, Automaat
Bouwjaar	2020
Jaar van aanschaf	2022
KM-stand bij aanschaf	21.000 km
KM-stand laatst	38.000 km

“Een lekkere auto om dagelijks in te rijden”

38.000 km
30 december 2022

zoals Autoblog zijn -Een week lang op stap met de Volkswagen ID.3- review start. En ik kan na 9 maanden eigenlijk niet anders concluderen dan dat dit spot-on is.

De driekwart jaar voorafgaand heb kennis mogen maken met dagelijks elektrisch onderweg zijn. Dit is mij echt uitstekend bevallen. Eigenlijk is het veel logischer, laden als je de auto niet gebruikt en andere dingen aan het doen bent i.p.v. omrijden en actief de auto vullen met een vies goedje, dit scheelt over een jaar een hoop tijd. Toegegeven op langere ritten is het (nog) niet ideaal, maar het overgrote deel van de ritten elektrisch gewoon logischer. De volgende auto moest dus weer elektrisch worden.

De keuze:
Als het je niet interesseert sla dit deel dan gerust over. Als voorloop auto had ik een Kona Electric in de short lease en dat was nogal prijzig voor de werkgever. Eerder dan verwacht kwam dus de vraag om naar een andere auto te gaan kijken. Leuk, maar ook niet. De keuze was nu wel reuze. Nieuw of bestaand, B/C/D segment... Leuk om mee bezig te zijn als autoliefhebber, maar toch wel ook een beetje keuzestress. In vogelvlucht; ons eerste idee was om ook de Picasso te vervangen door een grote elektrische auto (Enyaq, ID4, EV6), kostentechnisch zou dat het handigst zijn. Maar we hebben ook nog een caravan en elektrisch caravannen is zelfs niet sub-ideaal. Een auto huren voor de paar weken met de caravan is een dure grap en aangezien de Picasso nog prima is en pas een ton op de teller had besloten om die te houden en dan een iets compactere en goedkopere elektrische leasewagen te nemen. Verder besloten we voor een auto te gaan in de voorraad van een leasemaatschappij i.v.m. nog even gebruik maken van lagere bijtelling en voorkomen van levertijden die voor sommige modellen opgelopen waren tot bijna een jaar. Ik wilde geen SUV meer en Hyundai was ik wel een beetje op afgeknapt. Dat maakt de keuze overzichtelijk. Zonder de modellen die ik overwogen heb nog langs te gaan spring ik dan naar onze keuze, de ID.3. Vooral het fijne rijgedrag, de ruimte (zowel op de achterbank als verrassend ruime kofferbak) en het praktische sprongen er voor ons uit t.o.v. de andere auto’s die we bekeken hebben.

Na een paar weken de voorraden van de leasemaatschappijen in de gaten gehouden te hebben kwam er een 1st-Plus voorbij die er net even wat leuker uitzag dan zijn eind 2020 op de Nederlandse markt gedumpte zusjes. Eerder schreef ik dat ik de ID.3 een spuug lelijke auto vond. Maar net als je wijn moet leren drinken -mijn eerste glas rode wijn vond ik, laten we zeggen, behoorlijk onsmakelijk- ,m aar ondertussen kan je mij zeker verblijden met een goed glas Pinot Noir- zo moest mijn smaak ook even wennen aan het ontwerp van de ID.3. En de verwijzing naar de Pinot Noir is niet voor niets, mijn auto bleek een zogenaamde Black Style te zijn die zich onderscheid door de zwarte 20” gunner velgen, hoogglans zwarte dakbogen, hoogglans zwart gespoten kunstofdelen rondom, hoogglans zwarte spiegels en iets donkere achterruiten. De “golfbal” sticker op de C-stijl ontbreekt en daar ben ik niet bepaald rouwig om. Het neusje vind ik nog steeds wel en missertje in het ontwerp (dat lijken ze zich bij VW ook te beseffen gezien de aanstaande facelift), maar voor het overige vind ik hem zoals hij er bijstaat eigenlijk best fraai.

Dan het rijden:
Over het elektrisch rijden kan ik kort zijn. Dat is echt fantastisch. Stilte, souplesse en natuurlijk de explosiviteit (zonder dat er een explosie aan te pas komt). De ID.3 kan ik omschrijven als een ontzettend fijn rijdende auto. De stoelen ogen simpel, maar zitten erg goed. Geen houten kont en pijnlijke onderrug bij langere ritten. In de laagste stand van de stoel staan je knieën wat omhoog als je wat langer bent maar door op langere afstanden veel de ACC te gebruiken verander ik vaak van positie waardoor er goed mee te leven is. De zijdelingse steun is eigenlijk perfect, nooit vervelend maar je wordt in een sneller genomen bocht uitstekend op je plek gehouden. En nu ik het toch over een sneller genomen bocht heb, daar draait de ID.3 zijn hand niet voor om. De combi van een laag zwaartepunt en achterwiel aandrijving zorgt ervoor dat de auto heel wat in zijn mars heeft. Toch lijdt het comfort daar niet onder. De auto veert en dempt echt prettig, zeker als je net driekwart jaar in een Kona hebt gereden. Verder is de hoeveelheid waarschuwingssignalen veel beter dan in de Nintendo Kona en grijpt de auto niet zomaar in.
Het interieur heeft iets futuristisch waar ik even aan moest wennen maar watt ik persoonlijk ondertussen goed kan waarderen. Het materiaalgebruik is niet top, maar het zit netjes in elkaar en kraakt of piept niet. Helaas is de ergonomie een misser van heb ik jou daar. Hier is al veel over geschreven in de pers, maar het valt echt niet mee in de dagelijkse praktijk. Alles via een centraal scherm laten gaan heb ik echt geen bezwaar tegen, mits dit goed is uitgevoerd. In de Picasso bijvoorbeeld werkt het uitstekend met sneltoetsen en werkt de software ondanks dat deze uit 2013 stamt sneller. Bij de ID.3 moet je voor de meeste functies terug naar het beginscherm, waardoor soms wel 3 handelingen moet verrichten voor je in het menu bent waar je wilt zijn. Maar dat is nog niet het ergste, de knopjes op het stuur functioneren zo slecht dat ik me echt afvraag wie dat bedacht heeft. Met name de ACC, het is werkelijk ongelofelijk hoe slecht dat werkt. Wat was er mis met gewone knoppen? Waarom semi tiptoetsen met “haptische feedback” die de helft van de tijd niet doen wat je wilt. Oke, het is nog niet zo frustrerend als ACC die niet aangaat zoals bij de Kona, maar de snelheid verhogen of verlagen toetsen gebruik ik niet meer. Als je 1 km harder wilt doet hij er tien bij en als je dan gauw weer op de zachter toetst “drukt” doet het ook niet wat je er op dat moment van verwacht. Dan maar met het gaspedaal naar de gewenste snelheid en hem dan aanzetten. Nog een punt van kritiek is de navigatie in combi met EV. Hij houd rekening met tussentijdse laadstops, maar stuurt je daarvoor naar langzame AC laadpalen. Sterker nog de DC snelladers staan er gewoon niet in. Gelukkig zijn er apps beschikbaar zoals chargemap die via de uitstekend werkende draadloze Apple car-play en Android auto gebruikt kunnen worden, maar ik vind het heel bedenkelijk dat dat niet op standaard software werkt.
De veel gehoorde storingen heeft VW er voor een groot deel wel uit weten te krijgen met updates, maar helaas is het online-systeem nog altijd niet stabiel. Zekering 19 is dan ook voor de meeste ID.3 rijders een bekend item. Even een kwartiertje eruit en alles werkt weer.
Een review over een elektrische auto is geen volledige als het niet over de actieradius is gegaan. In de zomer haal ik zo’n 330 km uit 1 lading. Met de kou van begin december zakte dit terug naar zo’n 290 (in de comfort stand). Dat is beduidend minder dan de Kona, maar de Kona is kleiner, lichter en heeft een 10% grotere batterij. Daarnaast helpen de 20” absoluut niet aerodynamische velgen natuurlijk ook niet. Doordat hij 3 fasen laadt i.t.t. de Kona is de wat kleinere actieradius niet zo’n punt voor mij. Het is een kwestie van de batterij goed vol houden. Een uurtje aan de laadpaal levert tussen de 40 en 60 km op en aan de snellader is dit een kwestie van bijladen tot de eindbestemming en hem dan aan de gewone paal zetten. In de praktijk heb ik, met uitzondering van een vakantie in Dld, nooit langer dan 15 minuten aan een snellader gestaan. Aangezien dat meestal ook nog zakelijke tijd is besteed ik die vaak aan belletjes en mail bijwerken. Voor mij is dit geen bezwaar. Aan de andere kant levert het veel tijd op die je niet meer hoeft om te rijden naar een benzinestation. Eerlijkheidshalve moet ik wel zeggen dat ik voor de wintersport gewoon de Picasso meeneem, maar dat heeft meerdere redenen waaronder de ruimte, maar ik ben ervan overtuigd dat het prima te doen is met de ID.3.

Mijn oordeel na ruim driekwart jaar:
Ondertussen rijd ik er net zo lang mee als dat ik met de Kona heb gereden en kan wel zeggen dat ik het vooral een erg fijne auto vind om dagelijks mee onderweg te zijn. Met de Kona was ik echt klaar na driekwart jaar, met de ID.3 heb ik dat absoluut niet. Het geen wat de ID.3 voor mij by far de betere auto maakt zijn het gebalanceerde onderstel, de stoelen, het laden, de stilte en rust en de ruimte. Daarnaast misschien heel persoonlijk, maar ook de looks. Het strakke ontwerp groeit naar je toe waar ik het drukke ontwerp van de Kona eigenlijk vrij rap zat was. Qua afmetingen is de ID.3 perfect voor mijn zakelijke kilometers. Groter voelt zo overdreven en is soms erg onpraktisch.
Het blijft mij overigens verbazen dat Autoweek erg negatief is over deze auto. Natuurlijk heeft VW met alle storingen zichzelf geen dienst bewezen, maar de focus wordt vooral op de software en de ergonomie gelegd en niet op het verder uitstekende rijdgedrag. Dat de software en ergonomie niet top zijn en soms zelfs ronduit irritant geef ik direct toe. Maar ik zit 90% van het rijden niet aan de knoppen terwijl ik wel rijd. En laat hij nou net dat laatste veel beter doen dan zijn Koreaanse concurrenten.