Toyota Yaris 1.5 Full Hybrid Aspiration (2013)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	Yaris 1.5 Full Hybrid Aspiration
Versnellingen	1, Automaat
Bouwjaar	2013
Jaar van aanschaf	2013
KM-stand bij aanschaf	3 km
KM-stand laatst	156.000 km

156.000 km
5 september 2020

Ingeruild bij 156.000 km op de teller.

De Yaris is ingeruild voor een andere Yaris. Niet het nieuwe 2020 model (want daar kan ik helaas mijn benen niet in kwijt en de achterbank is te krap bemeten) maar een Yaris Y20 Hybride uit 2019 waar de kop vanaf was.

Vanaf de laatste review (bij 82.000 km's) hebben we verder probleemloos en naar volle tevredenheid verder gereden. Geen onverwachte problemen en geen onverwachte kosten. Met de nieuwe maximum snelheid van 100 km. ging het verbruik van 1 op 20 al snel naar 1 op 22/23.
In al die tijd ( van 3 naar 156.000 km.) zijn de banden één keer vervangen (en op de vervangende set zat nog steeds meer dan voldoende profiel), drie keer een ruitenwisser vóór en één keer eentje achter plus twee nieuwe koplampen.
We hebben gekeken naar andere auto's maar van ons wensenlijstje (zuinig, automaat, voldoende beenruimte) viel de één na de ander af tot we weer bij de Yaris uitkwamen (maar dan van de 3de generatie qua dit model).

Waarom een Toyota Yaris Hybride?

We reden sinds september 2010 met veel tevredenheid in een Fiat Punto Evo 1.3 JTD (diesel). Een compacte auto met relatief veel binnenruimte, zuinig en betrouwbaar. En de auto had het grote financiële voordeel BPM-vrij te zijn bij aanschaf en MRB-vrij. Helaas besloot de overheid de regels van het spel te veranderen en zouden we vanaf 01-01-2014 de volle mep motorrijtuigenbelasting voor een diesel gaan betalen. Dat was voor ons (ook) een reden om eens rond te gaan kijken naar een alternatief.

Ik had de positieve testen over de Toyota Yaris Hybride gelezen, wist dat deze auto BPM- en deels MRB-vrij was én dat de auto was voorzien van een automaat. Reden om eens een proefritje te maken. We hebben daarbij een dik uur met veel plezier rondgereden in de auto. Over de snelweg, over binnenwegen en door de stad. Bekeken de auto onderweg nog eens goed van binnen en buiten qua design, (bagage)ruimte en gebruiksgemak. We kregen een mooie inruilprijs en hakten gelijk de knoop door.
We kozen voor de Aspiration uitvoering die onder andere voorzien is van een gescheiden automatische airco, achteruitrijcamera, cruise control en leren stuurwielbekleding. Gewoon in de kleur wit (wat de auto zeer goed staat) en zonder andere extra opties. De automaat is standaard bij deze auto’s.

Gebruikerservaring (82.000 km)
Om kort te zijn: we zijn na drie jaar nog altijd zeer tevreden met deze auto. Vier (lange) personen gaan zo mee, de bagageruimte is voldoende voor een paar grote tassen met boodschappen. Het grote voordeel voor mij is dat ik (1.90 m.) mijn knieën kwijt kan, in heel veel auto’s zit ik met vooral de rechterknie en/of scheenbeen tegen het middenstuk aan. Zeer irritant op lange stukken.
De auto rijd zeer comfortabel dankzij de automaat en is ook op de snelweg lekker stil.

Het verbruik ligt gemiddeld op 1 liter per 20/21 kilometer per tankbeurt. Daarbij is snelweg gebruik inbegrepen en ik moet zeggen dat we dan vaak gewoon op de maximale snelheid rijden waarbij ik de GPS als uitgangspunt neem (de teller is nogal conservatief). In Duitsland hebben we grote stukken met 160 km/uur gereden en dat houd de auto prima vol.

Het grote voordeel van de automaat is dat je het gas in bochten en op rotondes er prima op kunt houden. Op de zeer bochtige wegen rond het Gardameer was het geweldig leuk om omhoog te rijden en dan telkens weer weg te rijden van de Italianen (die ons op de rechte stukken snel achterhaalden maar in de bochten weer veel prijs moesten geven). Wie had dat gedacht van een auto die toch wel een bejaardenimago heeft. Mijn vrouw vindt het soms trouwens wel eens leuk om een stoplicht sprintje te doen met jongelui in een Golfje. Meestal wint ze…

Afgezien van dit soort capriolen rijden we meestal redelijk relaxt met de auto. Op 60 km/uur wegen zetten we de auto op de cruise control en dan rijdt ie een paar kilometer elektrisch. Heerlijk cruisen met de ramen open en dan alleen maar bandengeruis en de wind te horen.

Zijn er ook nadelen aan deze auto? Jazeker: de achterruit wisser zit teveel naar rechts waardoor de ruit niet voldoende wordt gewist. Toyota was in dit geval te schraperig om voor de rechts rijdende markt de wisser wat meer naar links te plaatsen (in Japan rijden ze links waardoor zij dit nadeel niet ondervinden).
Met de CVT automaat kun je als je wilt hard optrekken vanuit stilstand. Maar op een snelweg invoegen vraagt wel een hoog toerental (en een hoop gejoel) als je dit veilig wilt doen.
En de dealer vraagt of je iedere 15.000 km. wilt terugkomen voor een beurt. Dat vind ik niet meer van deze tijd met de moderne longlife motorolie van tegenwoordig. Gelukkig zijn de beurtjes op zich niet duur (Toyota hanteert vaste prijzen).

Problemen (82.000 km)
Afgelopen zomer hoorde ik zo nu en dan een licht gekraak bij het stuurhuis wegkomen. Een soort ritselend geluid wat er voor die tijd niet was. We hebben hier tijdens de 75.000 km. beurt naar laten kijken door de dealer. De monteur hoorde het geluid ook en men heeft de auto een dagje in de garage gehouden voor nader onderzoek. Uiteindelijk is het stuurhuis vervangen onder garantie en daarmee was het geluid weer weg. Ook een Toyota kan dus een mankement krijgen. Maar de dealer loste het allemaal keurig en zonder gezeur op. Perfecte service.
Verder is de auto overigens helemaal probleemloos. Bij de 75.000 km. beurt hebben we nog de originele voorbanden laten vervangen (al zat er nog drie mm. profiel op), de achterbanden zijn nog steeds origineel.

Conclusie (82.000 km.)
De afgelopen drie jaar hebben we met veel plezier in onze “Stormtrooper” gereden (met dat zwarte front en in de kleur wit lijkt de auto net op een stormtrooper uit Star Wars). De kosten zijn overzichtelijk en het benzineverbruik vriendelijk.
De auto rijdt heerlijk, ook op langere afstanden richting bijvoorbeeld Italië en Oostenrijk. En het blijft een geweldig leuk gevoel om volledig stil weg te rijden.

Momenteel denken we er dan ook niet aan om de auto in te ruilen. De huidige facelift van de Yaris is niet voldoende om ons over de streep te halen. Al helemaal niet omdat het interieur nu zo grijsgrauw is geworden (bij onze Yaris is een deel van het dashboard en de deuren nog vrolijk lichtblauw).
Wij hopen dat Toyota bij de nieuwe Yaris (2017/2018?) een ander accupakket inbouwt waarbij we een stukje verder op de accu’s kunnen rijden dan de huidige twee kilometer. Of wellicht zelfs een plug-in die we thuis kunnen opladen met onze zonnepanelen. Niet alleen beter voor de portemonnee maar ook voor het milieu.