Toyota Yaris 1.5 Full Hybrid Aspiration (2012)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	Yaris 1.5 Full Hybrid Aspiration
Versnellingen	1, Automaat
Bouwjaar	2012
Jaar van aanschaf	2016
KM-stand bij aanschaf	34.408 km
KM-stand laatst	38.950 km

Ons nieuwe (auto)maatje

36.340 km
18 februari 2017

18 februari 2017 - 35.200 km.
Via een driehoeksruil (onze 11 jaar oude Daihatsu Sirion2 Prestige 1.3 aut. - 188.000 km - naar dochter en schoonzoon, en hun afgeleefde Subaru Impreza als inruiler naar de dealer) hebben we op 1 februari 2017 onze Yaris Hybrid Aspiration (kleur: zilver) in ontvangst genomen.

We hebben de Yaris in eerste instantie niet gekocht vanwege z'n uiterlijk. Mijn vrouw vond de Sirion2 toch mooier, ik vond laatstgenoemde eigenlijk wat te braaf, te aaibaar, naar mijn mening is de Yaris eleganter, meer in evenwicht.
Bij de eerste kennismaking zei onze jongste dochter: ”He, wat is dat een leuke sportieve kar!” - en hoewel ik de Yaris niet bepaald een sportieve auto kan noemen, hij ziet er toch in mijn ogen eigentijdser uit dan de Sirion2. Hij kijkt een beetje brutaal de wereld in.
Beide auto's zijn zilverkleurig – gewoon neutraal.

We hebben de Yaris vanwege drie andere argumenten gekozen: Zeer zuinig in het verbruik, bewezen betrouwbaar, en een te verwachten lange levensduur.
Onze Yaris is onder kenteken gekomen in november 2012, maar heeft slechts 34.400 km gereden. We hebben hem gekocht bij een officiële Toyota dealer, maar wel een retailbedrijf van Louwman, de importeur van Toyota. De auto is er een van een serie, die deze dealer heeft overgenomen van een buitenlands bedrijf. Gezien de lage kilometerstand ga ik ervan uit dat deze auto uit een private lease komt.
Van slijtage (sleutel, stoelen, pedalen, stuur, enz.) is geen sprake. Onze Yaris ziet er spic en span uit, heeft een paar uiterst kleine gebruiksspoortjes, maar verder is hij volledig showroomfähig.
De wagen is afgeleverd op vrijwel nieuwe winterbanden.

De proefrit was, afgezien van onze eerste ervaring met een hybride, niet bijzonder opwindend, alles werkte naar behoren. De Yaris is gemakkelijk te besturen, het dashboard is overzichtelijk en rustig. Hij voelt groter aan dan hij is.
Toch waren onze eerste indrukken niet 100% gunstig. Positief zijn we over de ruimte (met name voorin en de kofferbak), de rust tijdens het rijden, besturing en wegligging, de goede remmen, de luxe van climate control en de achteruitrijcamera.
De bestuurdersstoel zit net wat lekkerder dan de bijrijdersstoel, waarschijnlijk door de instelbare zithoogte. Wij zijn beiden met ca. 1.80m overigens van gemiddelde lengte en postuur.

Positief zijn we ook over het acceleratievermogen. Het lijkt misschien wel alsof het niet zo vlot gaat, door de uitermate soepele acceleratie zonder schakelpauzes. Maar kijk om je heen, en het overige verkeer gaat zeker niet sneller. Met de naald van de ecometer op de grens tussen “eco” en “power” gaat de auto al vlot met het overige verkeer mee.
Dan is er nog een heel stuk te gaan tot de vloer....

Over trekkracht zullen we niet kunnen oordelen. De Sirion2 trok onze lichte caravan met redelijk gemak, maar de Yaris zal nooit een aanhanger kunnen trekken. Eigenlijk wel jammer, maar we hebben bewust voor deze hybride gekozen.

In veel testverslagen vindt men de besturing nogal gevoelloos. Komend uit de Sirion2 heb ik juist een ander beeld: De besturing is licht, direct en scherp, en laat echt wel voelen wat je doet, al is het niet helemaal te vergelijken met mijn all-time favoriet, ooit onze Subaru Impreza Plus (een 2 liter automaat). Bovendien helt de Yaris in bochten een stuk minder over dan de Sirion2 en is hij duidelijk minder onderstuurd.

Wat minder positief waren we in het begin over de schokdemping. We hadden het idee dat we ieder straatsteentje voelden, terwijl de wat grotere oneffenheden toch redelijk comfortabel werden weggewerkt. Bij controle bleek de bandenspanning rondom 0,2 bar te hoog. Toen ik dat gecorrigeerd had, bleek de auto een heel stuk comfortabeler.
In veel testen wordt de 'harde vering' genoemd. Komend uit een Sirion2 valt dat erg mee, de Yaris is juist wat zachter afgeveerd, vooral aan de voorzijde. Maar waar de Sirion2 een erg zachte demping heeft, is die van de Yaris vrij stevig.
Het verschil in vering is bijvoorbeeld goed te merken bij spoorwegovergangen en dergelijke. Daar gaat de Yaris beslist veel rustiger overheen.
Het totale veerkarakter is dus wat anders, maar na het correct afstellen van de bandenspanning (met een precisiemeter) stoort het veergedrag ons beslist niet (meer).
Volgens ons is dit met name een kwestie van perspectief, want wie een Citroën C3 heeft gereden zal daarna anders oordelen over een Yaris dan wie een Sirion2 gewend is.

Waar we helemaal niets van snappen, dat zijn de kritische geluiden ten aanzien van “motorgeloei” waarover in nogal wat testverslagen wordt gerept. Volgens ons rijden testers de wagen dan niet met een Yaris zoals deze kennelijk bedoeld is door de fabrikant.
Trap een Sirion2, of bijna elke andere B-klasser met automaat, op z'n staart, en de bak schakelt een of twee versnellingen terug, het toerental zit in no-time in de bovenste regionen, en die kleinere motoren laten dat dan ook luid en duidelijk horen. Doe dit met een tweeliter of zwaarder, of een stevige diesel, en het motorgeluid blijft beperkt.
Een hybride is niet bedoeld als scheurijzer, bij een vloeiende (geen suffe!) rijstijl is de Yaris ons een zeer stille auto gebleken. Wij rijden eigenlijk altijd de geldende maximum snelheid, tenzij het verkeer het niet toelaat; op de snelweg beperken we het meestal tot ca. 120 km/uur (echte kilometers, rond 125 km/uur op de klok).

We hebben geen enkel moment dan ook maar de veelgenoemde 'zagende, zeurende of dreunende' motorgeluiden gehoord, ondanks een redelijk vlotte rit over de snelweg (ca. 160 km in 1 1/2 uur). Integendeel, de geluiden blijven zeer beschaafd, en windgeruis is zelfs nauwelijks waarneembaar. Op binnenwegen en in de stad is de motor vaak maar nauwelijks hoorbaar. Hooguit merk je dat rond 80 km/uur de motor vrijwel stationair draait.
De meest wonderlijke ervaring vinden we nog steeds het stoppen voor een verkeerslicht. Totale stilte, behalve dan de kachelventilator. De angstreflex (motor afgeslagen?) heeft nog een paar dagen geduurd, nu zijn we eraan gewend.

Over geluid gesproken, het geluid van de radio is van prima kwaliteit. Echt geen hifi, maar, mits de toonregeling goed is ingesteld, uitstekend luisterbaar – ook en zelfs voor klassieke muziek.

Hoewel de Yaris geen extreem lange of lage voorbouw heeft, schuurt de kunststof spoilerlip toch over de grond bij het inrijden van de parkeergarage onder ons gebouw. Maar aangezien de Citroën C3 en de Alfa Romeo MiTo van medebewoners hetzelfde euveltje laten horen, is het niet iets exceptioneels.

Tenslotte het verbruik. We hebben de eerste volle tank opgereden tot het waarschuwingslampje begon te branden, hetgeen een verbruik van net onder 1:17 inhield.
Gezien de winterse omstandigheden, een stevige en lange snelwegrit (niet de sterkste kant van een hybride) en de winterbanden met een hogere rolweerstand dan 'normaal', en daarnaast de gewenningsperiode aan het toch wat andere rijden met deze auto) in het geheel niet verkeerd.

Inmiddels is ons gebleken dat de auto in “eco-mode” net zo goed rijdt als in de normale mode. We rijden nu ook bewuster met het oog op de eco-meter, zonder aan vlot rijden in te boeten. Gewoon, vlot met het overige verkeer mee.

Wij verwachten (en hopen) op een gemiddeld verbruik van zo 1:20.
Ik zal deze review regelmatig updaten t.a.v. onderhoud en brandstofverbruik.

9 maart 2017 - 36.340 km.
We hebben onze Yaris Hybrid nu ruim een maand in bezit, en er inmiddels bijna 2000 km mee gereden. We snappen zo langzamerhand hoe een hybride bereden moet worden: zeker niet moeilijk, wel anders.
We halen dus nog niet de verbruikscijfers die we hoopten, maar gemiddeld ruim 1:18 is ook zeker niet slecht, mede gezien het koude weer, de winterbanden en de relatief vele snelwegkilometers (ca. 50%). We rijden in eco-modus, maar hebben wel altijd de automatische climate control aan.
De vervangende banden zijn besteld (Vredestein Quatrac 5), begin april gaan ze eronder. Dan kan het verbruik nog wat verder dalen.
Zijn we er erg ontevreden mee? Nee, van 1:14 naar 1:18 is al een hele verbetering, de rest komt ook wel.

Sommige vrienden van ons vragen ons, of we niet liever een diesel of een driecilinder hadden gehad. Deze suggesties lees ik ook in diverse testverslagen.
Het antwoord is nee.
Ten eerste voor ons geen diesel. Het verbruik mag dan vaak nog lager liggen, maar de combinatie van meer dan dubbele wegenbelasting en hogere onderhoudskosten maken voor ons, met ca. 16.000 km per jaar, een te groot bedrag uit.
Ten tweede voor ons geen driecilinder met turbo. Er zijn maar weinig merken die een gecultiveerde driecilinder maken, en juist op de snelweg weten deze motoren ook wel raad met benzine. Bovendien verwacht ik ook hier hogere onderhoudskosten.
Tenslotte, wij rijden al meer dan 13 jaar automaat – en ervaren dat als heerlijk ontstressend, met name in druk (stads)verkeer, in files en op routes met veel rotondes.
Als je dan ziet dat met name in de kleine middenklasse / compacte klasse goede automaten dun gezaaid zijn, en deze vrijwel altijd meer gewicht in de schaal leggen, en dus ook een hogere MRB tot gevolg hebben, ligt daar de basis van onze keus voor de Yaris Hybrid.
Tel daar dan bij op het feit dat de MRB voor de Yaris Hybrid niet wordt berekend op 1060 kg (het leeggewicht), maar op 935 kg (= leeggewicht – elektrische aandrijving), hetgeen dus 2 belastingklassen scheelt, en het rekenen was voor ons klaar.

Het rijden in de Yaris Hybrid bevalt ons uitstekend, zoals ook al vermeld in het eerste verslag. Met name de rust in het interieur, ook bij 120 km/uur, is heerlijk. Wel merken we dat op 80 km-wegen het toerental van de benzinemotor soms zo ver daalt, dat je de cilinderslagen kunt voelen. Een wat 'rommelend' gevoel, dat ook in sommige testverslagen wordt gemeld. Iets meer toeren zou dan wenselijk zijn, maar dat zou het verbruik ook iets hoger kunnen maken. Wij zijn er inmiddels wel aan gewend.

Waar we het verhaal van vele testverslagen over een “joelende, gierende, dreunende cvt” nog altijd niet kunnen begrijpen, is er een ander verhaal dat we inmiddels wel kunnen plaatsen: dat van de onder omstandigheden abrupt inkomende remmen.
Ik naderde een verkeerslicht dat net voor de 'beslisafstand' op oranje ging. Ik trapte dus op de rem, en merkte daarna dat ik nog iets harder moest remmen. Op dat moment greep de remassistent in, en werd voor mijn gevoel een anker in de grond getrapt. Ik stond ruim op tijd stil, maar mijn vrouw en ik waren toch een beetje beduusd door dit remgeweld.
Enig nadenken en zoekwerk gaf het besef, dat deze karakteristiek typisch is voor Toyota's hybrides. Het 'gewone' remmen is regeneratief, d.w.z. de auto remt puur af op de elektromotoren, en dat is in heel veel gevallen voldoende, helemaal tot stilstand.
Maar als je het pedaal nog verder intrapt, dan komen de schijfremmen in actie. Geef je die iets meer druk dan een beetje, dan komt de remassistent meteen in werking. En zo'n anker heb ik in mijn automobiele loopbaan (52 jaar, > 900.000 km) echt nog niet meegemaakt....
Na deze kennismaking weet ik wat er kan gebeuren, ben ik erop voorbereid, en ben ik blij zo'n noodremsysteem achter de hand te hebben!

Ook op een ander punt wil ik nog even terugkomen: de ruimte. Voorin uitstekend, met stevige stoelen. Achterin is de beenruimte prima, maar de hoofdruimte blijkt voor personen langer dan 180 cm toch krap. Mijn vrouw meet 181 cm, met naar verhouding een lange en rechte rug, en zij kan er net zitten (maar liever niet tijdens lange afstanden).
Onze vorige auto was achterin toch ruimer, daar konden personen van 2 meter goed op de achterbank zitten.

De climate control werkt geweldig fijn, zelfs met de auto in ECO-modus. Vlot op temperatuur en mooi constant. Uiteraard merk je tijdens snelle weersveranderingen wel eens de invloed op het interieur, maar 1 graadje bijstellen is dan steeds voldoende.

Koersvastheid en windgevoeligheid zijn prima. Tijdens de februaristorm reden we 's avonds terug naar huis, van Breda naar NO-Overijssel. Uiteraard voelden we de windstoten, en op de te passeren bruggen deed ik ook bewust wat kalm aan. De Yaris had uiteraard wel wat meer ruimte nodig dan anders, maar het werd nimmer gevaarlijk. Ook onder die extreme omstandigheden bleef de auto uitstekend en direct reageren op stuurcommando's.
Deze week reden we dezelfde route nog eens, nu met kalm weer en relatief weinig verkeer. 200 Km, waarvan 160 km over snelwegen en 40 km over een provinciale weg, in 2 uur en 5 minuten, met een verbruik van 1:18. En we stapten fris als een hoentje uit, dankzij de rustige besturing, de rust in het interieur en het goede meubilair.
Hij bevalt, kortom, dus heel goed!

Derde verslag

38.950 km
30 april 2017

In drie maanden hebben we 4500 km gereden met onze Yaris Hybrid. Inmiddels zitten de gewenste banden eronder, Vredestein Quatrac 5. Wat een verademing! Zowel wegligging, veercomfort als geluidbelasting zijn verbeterd, en naar nu blijkt ook het brandstofverbruik.
Inmiddels hebben we een gemiddeld verbruik van 1:20. We rijden 40% van onze kilometers op buitenwegen (80 en 100 km/uur, 40% op snelwegen en de rest in de stad.

Als ik dan lees in een occasiongids van AutoWeek dat men de 1.3 liever heeft dan de Hybrid, dan vraag ik mij toch het een-en-ander af.
Feit is, dat de Hybrid in aanschaf duurder is dan de 1.3. Feit is ook, dat de Hybrid zwaarder is, en dat je er een hogere MRB voor moet betalen.
Maar... de Hybrid is een automaat, als je die vergelijkt met de 1.3 automaat, dan worden de verschillen in verbruik groter, en in MRB kleiner.
Tel daarbij de te verwachten lagere onderhoudskosten (remmen, startmotor, enz.) en het hogere comfort, dan is voor mij de keus heel duidelijk.
Wij zijn heel blij met onze Yaris!

9,0