Toyota Starlet 1.3 XL (1990)

autoreview

16 november 2021 om 16:38

Uitvoering	Starlet 1.3 XL
Versnellingen	4, Handgeschakeld
Bouwjaar	1990
Jaar van aanschaf	2020
KM-stand bij aanschaf	184.000 km
KM-stand laatst	207.500 km

Het eerste jaar

203.000 km
16 november 2021

Aangezien ik de database van Autoweek met enige regelmatig raadpleeg en de nieuwsartikelen met veel plezier lees, vond ik het tijd om ook mijn bijdrage te leveren aan de website. Dit in de vorm van een autoreview van trouwe Starlet.

Bij de zoektocht naar mijn eerste auto had ik drie eisen waaraan mijn auto moest voldoen: Uniek, betrouwbaar en lage verbruikskosten. In eerste instantie zou een auto voor mij ook alleen maar voor hobbymatige doeleinden zijn, dus dit waren drie logische eisen. Voorafgaande aan de koop van deze auto heb ik maanden het internet afgespeurd naar een leuke eerste auto. Het werd mij al snel duidelijk dat het een Japanse auto moest worden. Thuis reden namelijk ook twee japanners rond, die het altijd voortreffelijk deden. Als eerste heb ik toen een Honda Civic coupe bekeken en vervolgens een Miata. Helaas hadden beide voertuigen een bezoekje gehad van de roestduivel. Bovendien had de Civic niet helemaal het imago dat bij mij paste. Eind augustus stond op Facebook plotseling een leuke Starlet uit 1990: verlaagd, leuke velgjes en de 1.3 12 klepper met 5-bak. Na een grondige inspectie van de auto (auto op de krik en looplamp mee), bleek de auto zich in goede staat te bevinden, op twee kleine roestplekjes na. De auto had een dermate leuke indruk op mij achter gelaten dat ik de wou kopen. Ik was bereid de vraagprijs te betalen, mits de auto werd voorzien van een nieuwe twee jarige apk. De daarop volgende week mocht de auto worden opgehaald.

Bij aankoop had de Starlet een kilometerstand van 183000, niet extreem veel voor een 30 jaar oude auto. Zoals hier boven ook al werd vermeld, had de auto last van twee plekjes roest. Deze zaten achter de achterwielen. Deze roestplekken zijn meteen vervangen door nieuw plaatstaal. Bovendien werden de compleet roestvrije wielkuipen voorzien van tectyl en werd de vetkwast fanatiek gebruikt, om de auto in roestvrije staat te houden. De eerste paar duizend kilometer werden vervolgens probleemloos afgelegd. Ritje naar een fastfood keten, ritje naar wat vrienden, dan heb je zomaar weer een paar honderd kilometer te pakken. Verder was er dan ook weinig te doen met de corona pandemie. Ondertussen werden wat kleine klusjes aan de auto gedaan zoals achterremmen reviseren, trommels spuiten en velgen polijsten. Ohja, de radio werd ook aangesloten, niet onbelangrijk voor een 19 jarige.

Inmiddels had het wagentje mijn hart gestolen en had ik besloten dat de auto in de winter maar binnen moest blijven. Dit is uiteindelijk deels gelukt, zout heeft de Starlet in ieder geval niet gezien. In januari werd duidelijk dat de auto in februari zou moeten dienen als dagelijkse auto. Voor mijn stage moest ik namelijk 120 kilometer per dag afreizen. In eerste instantie had ik in mijn hoofd om een andere auto er bij te kopen. Dit was echter wel een hoop gedoe en bovendien had ik al een betrouwbare auto op de oprit staan. Voordat de Starlet voor deze taak werd ingezet, moest de krukaskeerring aan de distributiekant worden vervangen. Toen is ook meteen een nieuwe distributieriem op de auto gekomen. In de 5 maanden die volgden heeft de dappere japanner toen een zo'n 10000km afgelegd. Dit allemaal zonder moeite eigenlijk, de sleutel net even omdraaien en het motortje draaide weer als de spreekwoordelijke naaimachine. In mei was het echter wel even schrikken, toen gooide hij koelvloeistof uit het reservoir. De koppakking bleek niet lek, de radiateurdop was alleen gaar. Tijdens mijn stage was ik veelal aanwezig op de bouwplaats van civiele projecten. Daar stond hij dan altijd op de bouwplaats, tussen de bedrijfsbusjes. Was altijd wel een leuk gezicht.

In tussentijd werd de auto voorzien van andere achterlichten. Deze zaten alleen op de Japanse Si versie van de Starlet. De lichten werden dan ook gekocht op een Japanse veiling. 2 maanden later zaten ze op de Starlet. Daarnaast werd een stabilisatorstang van een Toyota Paseo geplaatst, dit omdat de originele stangen moeilijk te vinden zijn. De end-links van de Paseo-stang kwamen overeen met de originele en pasten dus in mijn draagarmen. Vervolgens moesten adapterplaatjes worden gemaakt om de stang aan de carrosserie te bevestigen. Dit was qua rijeigenschappen echt een wereld van verschil. Dit is tevens wel het goede moment om de rijeigenschappen aan te kaarten. Persoonlijk vind ik deze echt top, dit wordt veroorzaakt gemaakt door de hierboven genoemde stabilisatorstang en verlagingsveren. Voor mijn gevoel kan ik hard door de bochten. Wanneer ik dan op de teller kijk, valt de snelheid dan soms weer tegen. Maar de beleving is geweldig, heerlijk spartaans. De 12 klepper in de neus is ook nog best sportief met zijn 75 paarden. Met het gewicht van 730 kilo zou de auto op papier zelfs in een dikke 10 seconden op honderd moeten zitten. Dit komt gevaarlijkdicht bij de golfjes GTI van die tijd. Kortom, altijd wel een glimlach op mijn gezicht wanneer ik in de bestuurdersstoel zit.

In de zomer is de auto gebruikt voor twee ritjes naar onze buren in het oosten. Dit betekende dat de Japanse koektrommel zich op de beruchte Autobahn mocht bewijzen. De eerste reis ging naar de heuvels van Harz. Vanuit Friesland toch nog een rit van zo’n 400km. Geen probleem voor de Starlet, lekker 130 op de teller, motortje maakt toeren, maar niet overdreven veel. Soms even wat harder rijden uiteraard, zo vaak ben je niet in Duitsland. Eenmaal in de bergen gingen de klapraampjes achter open en de ramen voor naar benden. Heerlijk. De kleine Toyota redde zich prima in de bergen en trok met gemak bij de bergen omhoog. De tweede rit mocht de auto mee op vakantie naar Hamburg. In Hamburg sprong de teller op 2 ton, speciaal moment uiteraard. De terugreis werd opgereden met wat dikke Duitse wagens en vervolgens zijn we zonder problemen weer aangekomen in Friesland. Genieten.

Zoals enkelen van jullie misschien wel merken ben ik echt gek geworden op de kleine japanner. In de tussentijd heb ik in veel auto’s gereden, maar weinig is zo leuk als mijn Starlet. Bovendien wordt de auto ook gewaardeerd door vrienden, familie en omstaanders. Vrienden vinden het leuk om mee te rijden en kunnen de auto erg waarderen. Het is inmiddels dan ook al best een klassieker geworden met zijn typische jaren 80 koets. Af en toe heb je nog eens een leuk praatje bij de winkel of de benzinepomp met mensen die vroeger ook een Starlet hadden. Mijn auto heeft inmiddels al gezorgd voor vele leuke herinneringen. De auto zal dan ook niet plaats maken voor een andere. Het is echt ‘mijn auto’ en dat zal nog wel een tijd zo blijven. Inmiddels heb ik wel meerdere auto’s bekeken om naast mijn Starlet te rijden. Ook allemaal oude japanners, maar geen enkele die zowel de technische als optische staat van de Starlet weet te evenaren. Inmiddels staat de kilometerstand op ongeveer 203000. Mogen er nog vele kilometers volgen!

Het tweede jaar

207.500 km
5 oktober 2022

Inmiddels heb ik de Starlet alweer twee jaar. Zoals aan de kilometerstand valt te zien, is de auto het afgelopen jaar een stuk minder gebruikt. Dit heeft onder andere te maken met de aanschaf van een jonger familielid van de Starlet, een Corolla e10 met 4efe uit 1994. Aanvankelijk had ik deze auto bij een lokale sloper gekocht in november 2021 om even een winter in te rijden, echter heb ik deze auto nu nog in bezit. Deze Corolla rijdt stiekem toch wel een stuk comfortabeler, ook past de zitpositie vele malen beter bij mijn lengte (1,92m). De Corolla stond overigens altijd recht voor de deur geparkeerd en de Starlet overdekt opgesteld, waardoor ik bij mindere weersomstandigheden snel geneigd was om de Corolla te pakken. Maar goed, dit is een review over de Starlet, dus hou ik bij deze op over mijn andere auto.

In de tussentijd is de Starlet verwend met enkele nieuwe onderdelen. Om het rijgedrag iets te verbeteren is een veerpootbrug geplaatst onder de kap. Ziet er ook wel tof uit, zo’n glimmende witte stang onder de kap. Daarnaast is het rijgedrag ook verbeterd met een paar nieuwe Toyo banden. Afgelopen zomer begon de auto wat moeizaam te starten. Dit euvel is echter gemakkelijk verholpen met een verse accu. Met de slechte accu en na zijn winterslaapje sloeg de auto toch altijd wel weer aan. De carburateur liet na de winterslaap alleen wel wat een verwarde indruk achter. Echter was deze weer helemaal bij de les na een rondje om het dorp. In augustus moest de auto voor de apk. Hier bleek dat een stuurhuishoes was gesneuveld door ouderdom. Dit defect had ik helaas niet opgemerkt. Gelukkig was een nieuwe set voor beide kanten slechts 20 euro en dus is de auto toch nog enigszins eenvoudig en goedkoop door de apk gefietst.

Met de nieuwe twee jaar geldige apk in de broekzak ben ik met de auto op reis geweest naar de Ardennen, dicht bij Luxemburg. Toch nog wel een behoorlijke reis in het koekblikje vanuit Friesland. Met enkele flinke heuvels in de snelweg ten zuiden van Luik had de auto wel wat moeite. Dit werd veroorzaakt doordat de auto beladen was met drie reizigers en behoorlijk wat bagage. Met 130 in de 5 bleek de Starlet over genoeg vermogen te beschikken om ons door het glooiende landschap te begeleiden. Eenmaal op de (beroerde) B-wegen aangekomen, heb ik toch wel weer kunnen genieten van het rijgedrag. Niet dat het nou zo snel ging, maar de eenvoud en de soepele twaalf klepper toverden toch een glimlach op mijn gezicht. Het verbruik tijdens de snelwegrit heen en terug was een keurige 1:17, toch wel fijn aangezien de euro 98 prijzen relatief hoog zijn.

Door de studieplannen, die ik in de toekomst heb, zal de auto de komende tijd nog minder asfalt gaan zien. De auto zal daarom meer hobbymatig worden gebruikt en nog meer binnen slapen. Dit geeft me de kans om de auto verder op te knappen en waar nodig te upgraden. Op de korte termijn moet de auto worden voorzien van een nieuw spatbord, de huidige wordt inmiddels flink aangetast door de roestduivel. Daarnaast zou ik de remmen nog wel een upgrade willen geven aangezien deze zich in de Ardennen niet al te best hielden. Verder zit er weer wat regulier onderhoud aan te komen. Ik durf wel te stellen dat ik de auto volgend jaar nog steeds heb, dus wordt vervolgd ;)

8,0