Uitvoering

Corolla Stationwagon 1.6 GXi

Versnellingen

5, Handgeschakeld

Bouwjaar

1997

Jaar van aanschaf

2005

KM-stand bij aanschaf

127.000 km

KM-stand laatst

127.000 km

een maatje groter

127.000 km

21 februari 2010

Met gezinsuitbreiding op komst leek het mij verstandig om uit te kijken naar een waardige vervanger van mijn Corolla 1.3 HB driedeurs. Vooraf stond al vast dat het weer een Corolla moest worden, mijn derde, vanwege de bewezen betrouwbaarheid. En omdat meer ruimte gewenst was een Stationwagon. Eigenlijk was de zoektocht vrij eenvoudig, omdat er in het land maar heel weinig te koop werden aangeboden. Nadeel was wel dat wat er aangeboden werd zeer verspreid door het land was. Uiteindelijk kwamen we uit in 's Gravendeel in Zeeland, op heel veel kilometers van onze woonplaats. Daar stond de 1.6 GXi, voorzien van stoere dakrails en lichtmetalen velgen, dakraam, trekhaak, electrisch bediende ramen, airbag en hoogteverstelling voor de koplampen. Kortom, voor mijn begrippen zeer luxe.
De aflevering was uitstekend, we kregen een jaar mobiliteitsgarantie en een half jaar BOVAG garantie.

Het eerste wat opviel was de trekkracht van de motor. T.o.v. de 1.3 heeft de 1.6 veel reserves. Hij reageert vlot op het gas, accelereert gemakkelijk vanuit stilstand en op snelheid. Niet vreemd voor zo'n lichte auto (1015 kilo) met 115 pk. Harder dan 160 heb ik er nog niet mee gereden. Hij zou 190 moeten kunnen halen en daar twijfel ik ook niet aan. Behoefte om onbenullig hard te rijden heb ik zelden en ik vind het ook niet nodig. Leuker vind ik het om vlot te accelereren en bochten te ronden en dat gaat prima met de 1.6. Voor een duw in je rug moet je tot minstens 4500 toeren doortrekken, dan komen er nog wat extra krachten uit het motorblok. Dat doe ik niet vaak, maar de 1.6 kan het met gemak als het moet. Met mijn 1.3's reed ik af en toe gedurende een kilometertje 175 op een traject waar toen nog niet werd gecontroleerd, maar dan was de pijp wel leeg en stond het zweet mij in de handen.

De 1.6 voelt stabieler, mede omdat de stuurbekrachtiging op hoge snelheden minder prominent wordt. De zit is wel hoger dan in de 1.3 HB. Het scheelt misschien maar enkele centimeters, maar het kartgevoel dat we in de 1.3 HB hadden hebben we in de Station niet.
Sturen gaat strak. Het is geen bochtenridder, maar tegen de 70 op een klaverblad leidt niet tot angstwekkende capriolen. De stoelen bieden voldoende steun.

Het interieur vind ik netjes afgewerkt. Het oogt zeker niet goedkoop, de gebruikte kunststoffen van dashbord en portieren ogen zacht doch degelijk. De vormgeving van het dashbord vind ik fraai. De bediening van knoppen en hendels gaat gemakkelijk. Twee kritiekpuntjes: de richtingaanwijzer komt bij linksaf niet automatisch terug en de bediening van de verwarming had ik liever met draaiknoppen gehad i.p.v. met schuifjes.

Met de laadruimte zijn we tevreden. De hele uitzet voor twee kleine kinderen past er in, de bank is, mocht het nodig zijn, gemakkelijk om te klappen, zonder poespas. Het in- en uitladen is vanwege het ontbreken van een tildrempel erg gemakkelijk. Lange materialen als een uitschuifladder heb ik kunnen vervoeren met alle ramen en deuren gesloten.

Tot op heden is er alleen regulier onderhoud aan de auto uitgevoerd. Kleine beurten, grote beurten. Wel een keer remblokken laten vervangen (bij twee ton op de klok) evenals versnellingsbak olie nadat in de zomer van 2009 er tijdelijk een kraakje te horen was bij het terugschakelen van 3 naar 2. Dit kraakje was na twee weken verdwenen, maar zekerheidshalve is toch de olie vervangen.

Ik sleutel niet zelf aan de auto. Alles gebeurt bij de Toyotagarage of een lokale BOVAG garage. Daar hecht ik grote waarde aan omdat mijn vrouw de auto nodig heeft voor woonwerkverkeer en we er in de vrije tijd met onze kleine meiden mee op uit trekken. De auto heeft ons nog nooit laten staan.

Het verbruik vind ik acceptabel. We halen niet het verbruik wat we met de 1.3 haalden (die was bovendien uitgerust met een fanatieke economy meter waardoor elke aspiratie tot sportief rijgedrag werd afgestraft met een oplichtend rood lampje en rustig rijgedrag werd beloond met een groene kleur), maar in de zomer circa 1 op 14 en in de winter circa 1 op 13 op Euro95 vind ik redelijk. Een lange rit mét vouwwagen naar Zuid Duitsland leidde zelfs tot 1 op 14,5 (!) Mijn vrouw rijdt wat pittiger dan ik, dus het gemiddelde verbruik is een redelijke afspiegeling bij doorsnee gebruik. Olieverbruik is er nauwelijks. Wel controleren we de olie regelmatig, omdat onze 1.3 wel wat olie verbruikte en we ons de gewoonte van frequente controle hebben aangeleerd.

De Corolla is voorzien van een dakraam. Voor ons een accessoire waar we weinig waarde aan hechten. Het zorgt bovendien voor wat extra windgeruis en omdat de Corolla niet uitblinkt in geluidsisolatie is praten bij 120 km/uur niet mogelijk op fluistertoon. Wel is de auto stukken stiller dan de 1.3 die we gehad hebben, dus we ervaren het huidige geluidsniveau wel als een vooruitgang.

Drie jaar geleden landde de parasol van de buren, na een rukwind, op de motorkap met butsen tot gevolg. Deze schade is volledig hersteld. Roest hebben we nog niet ontdekt. Wel is er achter bij de rechterwielbak een lichte schade te zien, overgehouden aan een bezoekje aan de supermarkt. Ik schoot behoorlijk in de flipstand toen ik de schade constateerde, maar een dag later was deze storm geluwd. Het is niet anders, de auto rijdt uitstekend en gemiddeld vier keer per jaar krijg ik van exporteurs of handelaren verzoekjes om mijn auto te verkopen, per post of met briefjes onder de ruitenwisser. Voor mij is dat reden genoeg om nog voor onbepaalde tijd met mijn Corolla door te rijden, want aan de betrouwbaarheid en uitstraling wordt door weinigen getwijfeld.

UPDATE: 3 mei 2011
De GXi wordt toch ingeruild en wel voor een Toyota Corolla Wagon 1.6 VVT-I LINEA SOL uit 2003.
Ik had enkele handelaren en exporteurs benaderd en hun een bod laten doen, zodat ik een idee kreeg van de waarde van de GXi.
Maar ik had geen zin in allerlei mannetjes aan de deur en heb gekozen voor inruil bij de garage waar de opvolger te koop stond. Daar had ik 'm 5,5 jaar geleden ook gekocht, dus hij is terug op zijn honk. De cirkel is rond.

Ik heb de gewenste inruilprijs voor de GXi gekregen (en kom daarmee uit op minder dan 650 euro afschrijving per jaar) en hoop dat ie een enthousiaste nieuwe baas krijgt. We zullen 'm missen, maar verheugen ons op de (zeer luxe)vervanger.

8,5