Subaru Vivio GLi Basic (1996)
autoreview
Signalement
Uitvoering | Vivio GLi Basic |
---|---|
Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
Bouwjaar | 1996 |
Jaar van aanschaf | 2024 |
KM-stand laatst | 0 km |
Ongelukkige maanden
- 170.000 km
Eerst hierboven opscheppen over hoe goed de auto het doet en hoe blij ik ben, en nu toch deze ervaring toevoegen waarin vooral pech aan bod is.
Allereerst, de vivio is glansrijk door de APK keuring gekomen! Hier was ik erg blij mee, want nu is de vivio enige investeringen hierna ook wel waard.
Goed, pech dus.
Ik kwam uit werk lopen, naar mijn vivio, en ik zag dat mijn achterste zijruit compleet aan gruzelementen was. Geen idee hoe, maar het vermoeden is dat er een steentje vanonder een band er tegen aan is geschoten. Ik sta naast een drukke weg vol vrachtverkeer namelijk. Diefstal kan niet, want er ligt werkelijk niks van waarde in. Tenzij ze er spul in wilden doen als troost.
Het nadeel is dat bij dit model vivio de ramen achter klapraampjes zijn. Mega leuk, maar mega moeilijk om nog aan te komen. Dus eerst een mal gemaakt van hout en deze erin geplakt, en toen druk gezocht naar een vervanger. Uiteindelijk na een paar weken heb ik via de onderdelenlijn een goed exemplaar kunnen kopen, waardoor ik eindelijk weer een fatsoenlijk raam heb!.
Tijdje daarna begon de wiel lager rechts voor te zingen. Helaas ook moeilijk te verkrijgen, dus de dealer uit Kollumerzwaag benaderd. (Garage van der ploeg) hier kom ik altijd graag met de forester en zij draaiden hun hand voor de vivio gelukkig ook niet om.
De auto maandags gebracht en dinsdag kreeg ik telefoon dat de auto weer klaar stond, geweldig!
Ik wist dat mijn ene dorpel aan 1 kant ietsje minder werd, dus via via kon ik iemand die een ervaren lasser is. Hij heeft de dorpel vakkundig dicht gebakken en de auto is weer klaar voor het rijkelijk gestrooide Nederlandse wegennet. Maar op de terugweg wilde ik mijn raam dicht doen, en besloot het mechanisme ermee op te houden waardoor mijn raam terug in de deur verdween. Lekker ritje terug met -4. Gelukkig had ik nog een goede deur liggen van mijn donor vivio, deze snel gemonteerd en we konden weer door.
Dat waren eigenlijk tot nu toe de enige pech dingen die zich toch redelijk snel weer hebben opgelost. De vivio lijkt nu wat gek met al die kleuren, maar elke andere kleur staat voor een andere vivio die ervoor zorgt dat deze kan blijven rijden. Dit vind ik zelf wel een mooie gedachte en ik hoop de auto nog lang op de weg te kunnen houden.
Tot de volgende!
De ultieme underdog
Vanaf ik mijn rijbewijs haalde was ik al besmet met het subaru virus. Helaas toen ik 17 was had ik gek genoeg niet de bankrekening om een STI te kopen, dus werd de zoekcriteria wat bijgesteld. Hierdoor kwamen we uit bij de subaru vivio. Een voor vele onbekende, kleine boodschappen auto, maar voor mij was het de eerste auto. De eerste auto waar ik heb leren sleutelen, leren autorijden en het stukje vrijheid van je eigen auto heb mogen proeven.
Nu 10 jaar later, heb ik inmiddels mijn 5de vivio gekocht als tweede auto. Eerste liefde roest niet, al kunnen deze dat wel overigens. ;)
Een tijdje terug kocht ik een subaru forester na maanden sparen en zoeken, vooral omdat dit voor mij de ultieme auto is. Maar omdat ik deze niet graag voor korte afstanden wil gebruiken, zocht ik een klein autootje voor erbij. Via marktplaats kwam ik een advertentie tegen van een vivio die al jaren stilstond en voor een minimaal bedrag weg mocht. Als probeersel een kleine 75 euro geboden, en warempel het bod was geaccepteerd. Deze vivio was een 1996 model met ECVT, wat erg leuk om te rijden was. Roest was minimaal voor de tijd dat die in de bosjes stond, alleen hij deed het dus niet. Thuis de standaard dingen besteld, (bougie, kabels, verdeelkap etc) en deze gemonteerd samen met een nieuwe accu. Sleutel omgedraaid en het autootje sloeg aan en spinde keurig.
Deze auto heb ik zelf een halfjaartje in gereden en toen verkocht, maar helaas ging toen snel de automaat bak stuk. Dus auto, voor een netjes bedrag, terug gekocht en gedemonteerd. De onderdelen voor deze autos worden erg schaars en zijn erg duur om nieuw bij de dealer te kopen.
In tussen had mijn broertje ook een vivio gekocht, 1996 schakel, en deze gebruikte hij als daily driver voor de winter. Na de winter had hij de vivio niet meer nodig en besloot hij hem te verkopen. Voor een mooi bedrag heb ik de vivio gekocht en zo is het verhaal wat begonnen.
De vivio gebruik ik puur voor woon-werk verkeer en voor kortere ritjes. Dit zodat de forester gebruikt wordt waarvoor hij gemaakt is.
Ik onderhoud de vivio zo veel mogelijk zelf en ben veel bezig met onderdelen te verzamelen. Dit omdat de onderdelen bijna niet meer te verkrijgen zijn. Om deze reden heb ik een paar maanden terug een sloop vivio erbij gekocht, en deze compleet gedemonteerd zodat ik veel onderdelen op voorraad heb. Erg gunstig!
De vivio is zeer betrouwbaar en start altijd. Hoelang hij ook stilstaat, hij hoeft de sleutel maar te ruiken en de auto start. Qua comfort is het redelijk, niet fantastisch maar alles doet wat het moet doen. Je hebt verrassend veel beenruimte en zelfs lange mensen geven aan prima te zitten. Verbruik is top, gemiddeld 1:18 zonder moeite. 1:20 is ook haalbaar met snelweg km.
met de onderdelen van de donor vivio heb ik deze wat verbeterd. Een netter interieur gemonteerd, mijne was compleet op. Spoiler erop geschroefd, origineel! Betere voor en achterbumper.
Van mijn 75 euro vivio had ik nog zo goed als nieuwe winterbanden uit 2021 dus die zitten er mooi onder.
Voor nu geen problemen, de auto doet wat het moet doen! Erg tevreden.
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.