Saab 900 S 2.0i (1994)

• Gebruikersreview

18 juni 2002 om 00:00

• Meer
  • Linkedin
  • Pinterest
  • Print
  • Email
• Whatsapp
• Twitter
• Facebook

ERVARINGEN

• 17 juni 2002

De laatste in de reeks jaarlijkse updates, wegens inruil.
Algemeen oordeel : ik zal hem toch wel missen...

De keuze voor deze Saab (mijn eerste), nu ruim acht jaar geleden, kwam voort uit mijn vastbeslotenheid dat ik het ooit mòest gedaan hebben. Al sinds mijn prille puberjaren vond ik de oude 900 al zo mooi, maar met het oog op het vele reizen naar vnl Polen durfde ik niet de `Classic´ te kiezen maar vond ik dat ik wat moderners moest nemen.

Na twee teleurstellende jaren met vrij veel pech, en met het bericht dat er niet alleen een tweede maar ook een derde kind op komst was stond ik op het punt hem van de hand te doen en leek een mpv een voor de hand liggende keus. Het was een pijnlijk dilemma, naast de genoten waardedaling stond ook nog mijn baan op de wip. Omdat ik een definitief afscheid te vroeg vond, koos ik eerst voor een flinke skibox voor extra laadruimte. De bagageruimte stelde al met zo’n 500 l bepaald niet teleur. Uiteindelijk verdwenen een tweelingbuggy èn gewone buggy moeiteloos samen onder de hoedenplank. Na die twee jaar ’verruilde’ ik dan de dealer voor de saabspecialist en bleven gek genoeg ook de storingen achterwege.

Al is het slechts een basisuitvoering, het ontbreekt hem aan weinig.
Alle electr(on)ische speeltjes werken ook na zovele jaren feilloos, op de verwarming van de rechterbuitenspiegel na.
Over de kleur is het laatste woord nooit gezegd, maar intussen ben ik eraan gewend geraakt en benadruk ik voor mezelf het originaliteitsgehalte voor wat betreft dit model.

Het blijft verder een fijne wagen, vooral op de autobahn is-ie erg in z´n element, en daar heeft deze Saab geen turbo voor nodig! Pas vanaf 180 wordt het wat lawaaiig en pas vanaf 200 is wat geduld nodig om dat beetje onderste nog uit de kan te halen. Voor stadsverkeer voelt hij een beetje log aan, maar dat went. Schakelen gaat vrij vlot, maar niet Japans nauwkeurig.

Zeer te spreken ben ik over:
- de degelijkheid en vorm van het plaatwerk : weinig windgeruis en windgevoeligheid, geen roest of steenslag ondanks barre omstandigheden, ook straatvoetbalbestendig;
- het des saabs tijdloze interieur, niet bovengemiddeld ruim, maar wel met formidabele stoelen;
- de hoofdruimte;
- het verbruik (1:10 in de stad en rond de 150, en tot 1:13,5 op B wegen - ’s winters iets meer); aan het verbruik verandert trouwens niets bij zeer volle belading en met een lange skibox erop;
- de nauwkeurige verbruiksmeter (zonder pixeluitval);
- de airco, in dit geval handbediend, je voelt ’m wel trekken aan het vermogen, onderhoud lijkt-ie echter niet nodig te hebben;
- de wegligging, hoewel enigszins een tikkeltje gezapig geveerd;
- het gevoel dat ik een ernstig ongeluk wel overleef.

Minder te spreken ben ik over:
- het reservewiel: een thuiskomertje;
- de handrem, structureel zwak, doch een overbodig ding in deze auto;
- de afwerking van de details interieurlampjes en asbakjes;
- nòg minder over menige lampfitting: van het niveau Franse auto uit de jaren ´70 (een tik ertegen en hij doet het weer). Uit ergernis heb ik zelfs van sommige knopjes het lampje vastgesoldeerd, nadat het geknipper een keer resulteerde in uitval van de hele dashboardverlichting (zekering kapot).

Slecht te spreken was ik daarentegen in de beginperiode over garagebezoek buiten apk of onderhoud om...

PROBLEMEN

• 17 juni 2002

Periode 1999-2000
- afgesprongen V-snaar, oorzaak slecht gelagerde spanrollen die een te korte levensduur hebben getuige de nodige controle ervan bij ieder onderhoud.
- kapotte ruitensproeierpomp, zelf opgelost.
- lekkende benzineleiding, oorzaak een afgebroken bevestigingspunt, de leiding ging hangen op het stuurhuis en sleet door.
- koppelingskabel afgebroken bij de bevestiging aan het pedaal. Dit is een plastic onderdeeltje- matig ontwerp.
- slangen van het koelsysteem vervangen wegens dreigende lekkage.
- de hele koppeling vervangen.
- rammelende voorophanging , vooral na een koude start, duurt maar een paar km´s, met dank aan het Opel-onderstel. Eenmaal werd het steeds erger, een afgelegen Opelmonteur draaide allerlei bouten aan en weg was het (althans het steeds erger worden)...
- een soortgelijk onaangenaam metalen geklapper bij lage snelheden manifesteerde zich na enkele bergritjes met hoge toeren en airco aan. Nooit naar gekeken, het verdween zoals het kwam: onverwacht; de verdenking luidde : ontzette homokineten;

Periode 2001 t/m 2005
- nog eens de koppelingskabel vervangen;
- fuseekogel;
- normaal jaarlijks onderhoud;

Periode 2006
- en weer schoot de koppelingskabel ergens los, zeker geen sterk punt van dit type. Na vier keer schakelen ging het niet meer. Pas elf maanden geleden vervangen, maar een beetje friemelen aan de kabelgeleider deed wonderen : waarschijnlijk is de doorvoer door het schutbord vervormd of versleten (was niet te zien door rubberdelen).
- na 7,5 jaar geen omkijken kwam het er toch van : koelmiddel airco op. Een goede score dankzij gematigd gebruik.
- regelaar verwarming defect : nog zo’n plastic onderdeeltje uit de GM-schappen, in dit geval met een afgebroken filmscharniertje. Zelf opgelost.

Over de gehele periode genomen niet altijd even dramatisch maar al met al had ik toch iets beter verwacht, teveel kinderziektes waarschijnlijk, het betreft een wagen uit zijn eerste productiejaar.

Het afnemen van de onderhoudsgevoeligheid bij het steeds ouder worden duidt echter op steeds meer ingereden zijn, en het feit dat rammeltjes, piepjes en kraakjes (afgezien van dat onderstel) hem vreemd blijven versterkt deze redenering...
Het antwoord ’misschien’ op de vraag hieronder heeft meer ermee te maken dat ik de nieuwe Saabs minder origineel vind en dat zich bij mij de behoefte naar wat groters heeft opgedrongen, een beslissing/behoefte van zes jaar oud, geen spijt van dat uitstel.
Tenslotte, onder Dealer versta ik óók: de Saabspecialist, dat scheelt duiten.