Menu
| Uitvoering | 9-3 Cabriolet SE 2.0 t |
|---|---|
| Versnellingen | 4, Automaat |
| Bouwjaar | 1999 |
| Jaar van aanschaf | 2014 |
| KM-stand bij aanschaf | 224.000 km |
| KM-stand laatst | 260.000 km |
ZONNEBOLIDE
Zelf was ik ik niet zo van het Open Rijden. Maar Mevrouw wél. En inmiddels ben ik ook om. Zeker nu we de Saab ook als vakantie- en reisautomobiel hebben ingezet. Eénmalig zelfs met sleurhut.
Wat ze daar in Zweden moesten met een open Saab, in de regen tussen de muggen, geen idee. Maar heerlijk ontspannen rondtoeren over de binnenwegen van Frankrijk, dat is andere koek: GENIETEN!
TENTJE
De Saab is nog een echte cabriolet zoals het hoort: met een stoffen tentje bovenop. Beugel los,druk op de knop en het tentje is met een seconde of 30 verdwenen in de kofferbak. Dekseltje dicht, rijden maar. Met de ramen en het windscherm omhoog is dat al te doen bij 12 graden en een zonnetje. Ook bij 100 km/u op de snelweg. Het dak is goed geïsoleerd, de verwarming uitstekend en daarmee is het ook 's winters goed te doen. Al is een auto met vast dak dan handiger. Ook omdat zo'n cabrio niet over regengootjes beschikt en er bij het instappen altijd wat regenwater of sneeuw op de stoelen lekt.
PAST ER NOG WAT IN?
Voorin is het prima zitten op stevige stoelen. Achterin passen normaal gesproken alleen kleine kinderen of dwergen, tenzij de voorzitters flink inleveren, dan kan er voor korte ritten ook een meer uitgegroeid mens mee.
De kofferbak is variabel. Heb je de tent opgezet, dan kun je de tentbak ophijsen. Dat geeft een kofferbak van redelijk formaat. Met de tent naar beneden is het allemaal wat krapjes. Maar dat is bij alle cabrio's zo.
MOTOR EN BAK
Deze versie is voorzien van een soft turbo, bedoeld voor extra trekkracht in het lage- en middentoerenbereik. En dat is goed gelukt. De Saab trekt ook bij lage toerentallen prima. Bovendien werkt de motor uitstekend samen met de 4-trapsautomaat. Een uiterst plezierige combi. Van sportiviteit is overigens geen enkele sprake. Er is wel trekkracht, maar op heel rustige wijze. De motor hoor je dan ook nauwelijks. Zeker ook omdat de toerentallen laag blijven. De automaat heeft ook een "Sport"stand. Daarmee schakelt de automaat eerder terug en later op. Prima, maar het past niet bij de rest van de wagen. Waarover later.
De lage toerentallen leveren overigens zeker geen spectaculair laag verbruik op, 1 op 9 tot nu toe. Wat aardig overeenkomt met de fabrieksopgave.
HET STUREN
De Saab voelt aan als een ouderwetse voorwielaandrijver met flink onderstuur. Rechtdoor op de snelweg is het een zeer prettige en stabiele wagen. Je hoeft nauwelijks te corrigeren, ook niet bij zijwind. Heel rustgevend. In lange bochten gaat het allemaal nog goed en volgt de Saab netjes en strak het stuur. Bij kortere bochten komt het onderstuurkarakter om de hoek kijken, de Saab vindt dat duidelijk niet lekker. Niet dat het mis gaat, met uitbreken of zoiets, maar de bocht wordt al snel iets wijder gemaakt. De besturing is daarbij nogal indirect met enige weerstand. Voor een open sportwagentje a la Mazda MX5 moet u dus ergens anders wezen. Bij de Mazda MX5 bijvoorbeeld.
COMFORT
Rustig rijdend op goed wegdek met weinig wind, dan is de Saab op z'n best. De motor hoor je niet, bandengeluid is niet storend en ook windgeruis is te doen. Met de lekkere stoelen (verwarmd) is het heel genoeglijk voortzoeven.
Maarrrrr de Saab houdt absoluut niet van slecht wegdek. Een matig onderhouden klinkerweggetje bijvoorbeeld. Dan merk je duidelijk dat de carrosserie niet torsiestijf is. Niet alleen de vering veert; het koetswerk veert gezellig mee. Samen zorgt dat voor extra geschud en getril. Het kan geen kwaad, maar opvallend is het wel.
Ook verkeersdrempels zijn geen feestje, maar dat is meer omdat de vering dan toch wat zompig blijkt.
WINDGERUIS
Een cabriolet is toch altijd een compromis. De ruiten in de deuren hebben geen stevige stijl, het dak ligt er toch een soort van los op. Bij weinig wind en bij niet te hoge snelheden (tot 120 km/u) valt het windgeruis bij de Saab reuze mee. Anders wordt het bij hoge snelheden én bij straffe zijwind. Dan gaan de portierruiten wijken, wat soms voor akelige fluittonen zorgt.
BEDIENING EN ZO
Ergonomisch is de Saab dik voor elkaar. Best veel knopjes, maar toch een rustig en overzichtelijk dashboard. Heel prettig.
Eenvoudig te manoeuvreren? Mwah. Achteruit parkeren moet je niet willen met een achterruit formaat brievenbus. En dan heb je nog die enorme dode hoeken achter, waar met gemak een complete auto in verdwijnt. Een soort van Bermudadriehoeken.
KWALITEIT?
Saab klinkt stoer & Zweeds. Net als dat andere merk. Maar deze Saab is gewoon een product van General Motors met een Saabsausje. Een aangepaste Opel Vectra eigenlijk. Alleen de carrosserie is Zweeds en gelukkig roestbestendiger dan de Opels uit dat tijdperk. Deze Cabrio is dan ook geheel roestvrij.
De motor is nog nieuw. Bij 195.000 km vervangen. Een beetje vroeg. Maar wij boffen erbij. Ook de turbo wil nog wel eens sneuvelen. En verder komen er wat Opelkwaaltjes voor. Toch blijkt de Saab in de praktijk ook na 18 jaar een betrouwbare auto die prima bruikbaar is voor langere vakantiereizen. Niet dat er nooit iets stuk gaat, zie volgend hoofdstuk, maar stilgestaan langs de kant van de weg hebben we nooit.
STORINGEN
De afgelopen vier jaar hebben we wel wat dingetjes gehad, maar niet van ernstige aard.
- De ABS-regelunit heeft het begeven. Vervangen door een gereviseerd exemplaar. Dit was de duurste storing: €500
- De cilinders van de hydraulische kapbediening zijn vervangen i.v.m. lekkage.
- Sensor van de koelwatertemperatuurmeter vervangen.
- CD-speler vervangen. Dit nog onder garantie.
- Momenteel vallen er digits weg op de twee digitale paneeltjes op het dashboard.
Al met al vallen de kosten best mee en wekt de Saab de indruk nog heel wat jaren mee te kunnen.
TOT SLOT
Nu we in ons vierde cabrioseizoen zitten, kunnen we concluderen dat de Saab een heerlijke wagen is om rustig mee te toeren. Open of dicht. Een auto voor erbij. Een auto voor Madame. En een perfecte vakantiewagen. Met sleurhut erachter is het alleen visueel stuitend, het rijden zelf gaat prima.
De wagen komt uiterlijk en tijdens het rijden weinig gedateerd over, dat is wel zo prettig. En Saab klinkt toch net even sjieker dan Opel.
Maar een cabrio blijft ergens toch een compromis. Open... super dat dat kan, maar dicht is het toch op sommige fronten minder dan een gesloten wagen. Daarom gaat de Saab in de winter op stal en rijden we weer in wat anders.
PLUS EN MIN OP EEN RIJ:
+ Fijne en stille motor
+ Goede samenwerking motor - automaat
+ Compleet uitgerust
+ Mooie kapcontructie
+ Goed geïsoleerde kap
+ Heerlijk koersvast
+ Ergonomie
+ Prima trekwagen
- Slappe carrosserie (slecht wegdek)
- Enigszins zompig weggedrag
- Weinig sportief
- Veel windgeruis/gefluit bij straffe zijwind.
- Erg onoverzichtelijk koetswerk met grote dode hoeken.
- Hoog brandstofverbruik
Wordt vervolgd.
We zitten nu in het zesde cabrioseizoen na aankoop, de Saab is inmiddels 20 jaar oud. De afgelopen jaren heeft de wagen zich erg goed gehouden en zijn de onderhoudskosten beperkt gebleven.
Nu hebben we het eerste defect met een forser prijskaartje: de aircocompressor. Gebruikt voor weinig te krijgen, maar wil ik dat? Alle sloop-Saabs hebben zeer hoge kilometerstanden. Maar nieuw loopt de aanschaf van zo'n pomp aardig in de papieren. En.... hebben we het echt nodig? Het is per slot van rekening een cabrio. En 's winters gebruiken we hem niet, dus het ontwasemen is ook geen punt.
Aan de andere kant, in een vakantiefile bij 35 graden is een gesloten dak én airco wel zo aangenaam. Daarbij is de Saab zonder airco ook niet helemaal meer in topstaat. Terwijl de wagen verder nog prima is en ook zo rijdt, al zie je aan de kap de leeftijd ook wel af.
Met een investering van €3.000 in een nieuwe kap, een aircocompressor en een gereviseerd paneeltje op het dashboard (de digits hebben er niet altijd zin in) is de auto weer helemaal top.
Hm.
Nog even over nadenken. Zonder die investering hebben we er immers ook veel plezier van. En het blijft een auto op leeftijd.
De airco hebben we maar gelaten voor wat ie was: dood. Gek genoeg hebben we die het meest gemist bij zware regenval omdat dan de ontwaseming minder effectief is. Bij hitte gaat de kap naar beneden, of alle raampjes open, geen probleem.
Helaas heeft de Saab ons nu voor het eerst in de steek gelaten, en wel in Zuid-Frankrijk tijdens de zomervakantie. Grote dampwolken en een eng lampje op het dashboard kondigden plotseling koelwaterverlies aan. Meteen gestopt. Het vermoeden was een gebarsten koelwaterslang. Maar welke? Dat was niet meer te zien. Gelukkig (dat dachten we toen nog) hadden we daar het lidmaatschap van de ANWB Wegenwacht Europa. Kortom, één belletje en de verlossing is nabij. Maar niet heus. De Wet van Murphy was onverbiddelijk: alles ging fout. 40 Telefoontjes, een hoop ergernis en anderhalve week later hadden wij een huurauto om naar huis af te kunnen reizen en ging de Saab op transport van Zuid-Frankrijk naar onze huisgarage in Nieuwegein die een nieuwe koelslang monteerde en het koelssyteem afvulde. Twintig minuten werk en de Saab reed weer als vanouds. Dat hadden ze in Frankrijk vast ook wel gekund.
Jammer is wel dat we het vertrouwen in onze vaderlandse reddingsdienst volledig kwijt zijn waar het acties in Frankrijk betreft. En dus durven we ook niet meer goed met de toch inmiddels 21 jaar oude Saab door Frankrijk te toeren. Komende zomer wel Frankrijk, maar dan met de Aygo. Of de zojuist aangeschafte Lexus IS200. Beiden met Toyota mobiliteitsgarantie. En nu maar hopen dat we die niet nodig hebben. Ik denk van niet.
De Saab houden we aan voor toertochten in Nederland, alwaar de Wegenwacht wél prima werk verricht. En voor dagelijks gebruik door mevrouw.
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
