Menu
| Uitvoering | 508 SW Active 1.6 e-HDi |
|---|---|
| Versnellingen | 6, Semi Automaat |
| Bouwjaar | 2011 |
| Jaar van aanschaf | 2015 |
| KM-stand bij aanschaf | 120.000 km |
| KM-stand laatst | 280.000 km |
De eerste en tweede indruk, na binnen een half jaar al bijna het beoogde jaarkilometrage (20000 km) gereden te hebben, dat ging snel !
De gestelde criteria: een zuinige hedendaagse familieauto, voor dagelijks gebruik alsook viermaal per jaar ver van huis, als opvolger van een Grand Espace 3 op LPG, welke overigens goed beviel, èn die net als zijn voorgangers ons (gezin met drie pubers) zo'n acht jaar ten dienst zal staan.
Omdat LPG zowel bij overheid, fabrikanten als publiek uit de gratie geraakt, wordt het steeds moeilijker een leuke gasgeschikte bolide te vinden, en koos ik voor het eerst een diesel.
Het zal nooit mijn favoriete geluid worden (tenzij meer dan 4 cilinders), maar in de auto hoor je er niks van en bij hoge snelheden (>150 km/h) klinkt het zowaar sportiever en wijst niks erop dat je maar in een afgeknepen 1,6-je rijdt, verrassend. Bovendien moet je goed luisteren , want deze auto doet z'n werk heel stil!
Ook een dutje op een parkeerplaats met draaiende motor is mogelijk (geen geschud, geen genagel). Sterker nog, het is op lange (nachtelijke) ritten nog niet nodig geweest, in deze auto word ik gewoon minder snel moe dan in mijn toch niet oncomfortabele Espace.
Hoewel we er qua ruimte zwaar op achteruit zijn gegaan, over beenruimte en kofferbak valt weinig te mopperen: ook met z'n vijven ging de volledige vakantieboedel erin, de dakkoffer bleef thuis, de tent huurden we. Opbergvakjes valt natuurlijk wel tegen na een MPV, en bekerhouders zie ik liever in de deuren verwerkt. Zelf zijn we gelukkig niet erg lang of breed, en dan is het binnenin ruim toeven. Ook een zesde persoon is voor een binnenlandse rit niet zo'n probleem.
Over het zitcomfort zijn de meningen hier verdeeld. Vrouwlief en de dochters vinden het allemaal maar hard, en achter wordt de verstelbare rugleuning node gemist...
Het uitzicht naar buiten is goed, doch de dikke A-stijlen vergen gewenning. Van het uitzicht naar boven hebben we in de Alpen erg genoten, alleen met volle zon op je kop gaat het elektrisch gordijn dicht. Geen privacyglas, wel warmtewerend, maar toch worden de rolgordijntjes uit de Espace gemist.
Wegens tanende autopassie heb ik me verder niet zo verdiept in de verschillende uitvoeringen waarin deze auto geleverd is, maar de navigatie, het panoramadak, en een zuinige motor waren mijn belangrijkste eisen.
Mijn grootste ergernis is dat dat mooie dak niet open kan.
De functionaliteit van de navigatie is enigszins beperkt voor wat betreft talen, stemmen en routepunten , maar als back-up doet desnoods mijn smartphone mee, waar ik een handige houder voor gemaakt heb aan een ... bekerhouder. Ook de geluidskwaliteit van de instructies is voor verbetering vatbaar.
De cruisecontrol is iets nieuws voor mij, maar het werkt fijn en helpt wel degelijk het verbruik te drukken. Verder heb ik er maar een haat-liefdesverhouding mee, maar da's eerder een forum topic waard.
Gemengde gevoelens heb ik vooral over de regensensor : die is voor zover ik ontdekt heb niet instelbaar, ik vind hem (of haar?) véél te gevoelig , wat mis ik de instelbare interval !!
De wissers slaan nu al bij motregen om zich heen, dat wordt aandelen Rain-X inslaan.
Wat ik òòk mis : de toeter aan de linkerstengel; die plek is nu gereserveerd voor het herhalen van de laatste navigatiemelding, vreemd en onnodig. Mijn eerste franse auto waarbij ik bij gevaar op z'n italiaans op het stuur moet slaan, en nog hard ook, bah.
Het grootste dilemma was wel of niet kiezen voor een '2-tronic'-versnellingsbak; er is het laatste woord nog niet over gezegd, zo lees ik her en der.
Zelf ben ik er zeer snel aan gewend geraakt en ik betoog dat het autorijden er alleen maar gemakkelijker en minder vermoeiend door is geworden. Ook al deed ik met mijn vorige auto's acht jaar, bij elk van hen moest ondanks hoffelijk rijgedrag de gehele koppeling wel eens vervangen worden, waardoor ik nieuwsgierig werd naar een (half-)automaat.
Door deze bak lijkt de 508 geen snelle sprinter, pas in z'n twee komt er wat vaart in. Voor wie het niet snel genoeg gaat is er de sportstand, en wie zich ergert aan onvoorspelbaar schakelgedrag bij rotondes en dergelijke kan altijd nog manueel schakelen (althans met knopjes). Ik heb er vrede mee. Om het allemaal soepel te laten verlopen doet deze bak het met best veel slip, benieuwd hoe lang dat goed blijft gaan.
Wel moet ik zeggen dat het allemaal wat steriel aanvoelt vergeleken met een ouderwetse bak,met een pedaal aan een kabel ipv flippers aan het stuur en een pook die net zo goed knopjes op stuur of dashboard hadden kunnen zijn.
Kortom, deze '2-tronic' heb ik dan ook omgedoopt tot 'HNR-bak' (het nieuwe rijden).
Bedoeling van deze theorie was immers zuinigheid, mijn vooropgesteld criterium, en wat dat betreft vind ik de 508 bepaald géén fout figuur slaan, enkele cijfers uit mijn praktijk:
– een volle tank voor alléén stadsverkeer 1:17 tot 1:18, afhankelijk van de inzet ;
– autobahnverkeer op z'n duits (kruissnelheden (150-170 km/h), na enkele retourtjes Nederland – Polen 1:16,5, onzuiniger is me niet gelukt ;
– dagelijkse ritjes Eindhoven – Amsterdam, volgens de aangegeven maximum snelheden 1:22,5, zuiniger lukt ook, doch dan wel op vrachtwagentempo – vaak is het zo druk dat sneller toch niet kan en dan loopt het verbruik terug tot wel 1:25.
Gaat het hart van een induttende autoliefhebber dan niet sneller kloppen bij het zien van zoveel ander moois voor dezelfde prijs of minder?
Vast wel, maar de aanblik vanuit huis en geruststellende gedachte dat deze budgetversie goed verkoopbaar is aan de achterban, maakt dat ik me wel 'lekker voel in deze Peugeot'.
Op de vraag of ik hierna weer een Peugeot zou kopen : ja, mits.
Het oog wil ook wat, en zo heel merkvast ben ik niet...
In tegenstelling tot zovele reviews waarbij de beschreven ervaringen abrupt ophouden wegens einde leaseperiode, een kleine update van mijn inmiddels ook oude review.
Ik schreef tenslotte zo'n zes /zeven jaar geleden dat ik met de 508, net zoals zijn voorgangers, minstens acht jaar wou doorrijden.
"Met een witte blijf je zitten" riep menig collega destijds, toen ik hem pas in bezit had. Welnu, ik kan ze geen ongelijk geven, zij het dat het dan toch uit eigen wil is.
De lijst rampspoed van de afgelopen pakweg zes jaar is tamelijk kort en voornamelijk onderhoudsgerelateerd:
- rond de 240000km werd het toch eens tijd de roemruchte robotbak te laten nakijken ; hoorbaar slippende koppeling, hetgeen in de bergen nog kon opgevangen worden door manueel te schakelen. Een reparatie van 1100€.
Handbak, robotbak, of volautomaat, ik moet nog ontdekken welk schakelmechanisme een autoleven lang meegaat...
- niet veel later begon er een verstuiver te sputteren en sloeg de e-Hdi in de noodloop. Weer niet veel later de volgende verstuiver. Deze keer de derde en vierde meteen ook vervangen.
Heel vervelend als zoiets net op je vakantierit gebeurt in plaats van in je eigen wijk, maar that's life.
- verder (ook) alleen normaal onderhoud, braaf op tijd olie verversen, schijnt nauw te luisteren bij deze motor.
- één extraatje nog : één raammechanisme vervangen :-/
Nog wat lichte vermeldenswaardigheden :
- incidenteel maakt de computer wat herrie vlak na het instappen (alsof hij er niet in slaagt een cd uit te spugen (terwijl er geen in zit), alleen bij vorst);
- eenmaal per twee jaar krijg ik de melding "storing in versnellingsbak* en blijft het ding in neutraal staan, te verhelpen door de accu even los te koppelen;
- één van de ledjes van het derde remlicht blijft uit, klein leed, maar ik kan er slecht tegen ;
- de chromen strips van de achterportieren heb ik zelf eens vastgekit, ze lieten steeds los;
- er zit hoorbaar een klein gaatje in het uitlaattraject, binnenkort te verhelpen voor de apk, en kijken of dit te relateren is aan een recente melding 'motorstoring' (die ook weer verdwenen is);
- vorig jaar de navigatie eens een update gegeven, met een hilarische afwikkeling namens de dealer in Nuenen tot gevolg - 't is dat ik de auto niet zo bizar nodig had in coronajaar 2020, maar bijna zo lang heeft het wel geduurd tot het geregeld was...
We kachelen dus rustig door, nog steeds rammelvrij, en met een onderbelichte vorm van luxe, nl dat wij Raststättes en Aires alléén aandoen voor sanitaire stops...
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
