Opel Kadett 1.2 S Special (1984)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	Kadett 1.2 S Special
Versnellingen	4, Handgeschakeld
Bouwjaar	1984
Jaar van aanschaf	2009
KM-stand bij aanschaf	63.000 km
KM-stand laatst	0 km

2 mei 2016

Met deze Kadett die ik nu heb ga ik weer terug naar het begin want mijn allereerste auto was ook een D Kadett, zelfs in dezelfde uitvoering met korte kofferbakklep maar dan van bouwjaar '83. Mijn huidige Kadett is van het laatste bouwjaar 1984. Het laatste jaar dat de Kadett met de oude 1.2 stoterstangenmotor geleverd is. Dit is verreweg het beste motorblok dat Opel ooit gebouwd heeft. Ik ben een grote fan van dit motorblok en heb verschillende C en D Kadettjes gehad met deze motor, en alles bijelkaar ik denk zo'n 200.000 KM gereden met deze auto's. Deze motor heeft bij mij NOOIT geweigerd en ik vertrouw er blindelings op. Sterker nog, als ik ooit zo gek zou zijn om de wereld rond te rijden dan is het met een Kadett met deze motor.

De D Kadett was in vele uitvoeringen verkrijgbaar, maar de carosserie eigenlijk maar in twee; de hatchback en de stationwagon. Maar de hatchback kwam dan weer wel in een uitvoering met lange kofferbakklep en een korte. Die laatste werdt door Opel sedan genoemd. Er waren grofweg vier uitvoeringen wat betreft aankleding; de standaard, luxus berlina en sr, daarnaast ook nog andere die vaak maar voor korte tijd geleverd werden, zo als de GTE. Die van mij is een special, deze zit eigenlijk tussen de standaard en luxus in, een standaard met wat extra's. Zo zit er bij deze wel een klep voor het handschoenenvakje en heeft deze rechthoekige koplampen i.p.v. ronde. Daarnaast zitten er rubber stootstrips op de zijkant. Verder is de uitvoering sober zoals de standaard, zoals geen anti-verblindingsstand voor de binnenspiegel, geen dashboardklokje en sigare-aansteker. Deze drie heb ik er zelf ingezet. Verder heeft deze Kadett nog vele extra's; trekhaak, rechter buitenspiegel, klapraampje in het dak, zwart sierpaneel tussen de achterlichten, mistlampen voor en achter en wieldoppen zoals die vaak op de Ascona C zaten. En er zit een SR stuur in en dit alles maakt deze Kadett vrij uniek.

Een D Kadett is niet groot, precies vier meter lang, maar is toch ruim. Ook achterin kan een mens van gemiddeld postuur goed zitten. De kont van de auto lijkt erg kort, maar toch zit er nog een aardige kofferbak in. De klep reikt tot aan de bumper dus er is een lage tildrempel. De opening van de koffer is ook lekker breed door de smalle rechtopstaande achterlichten. Met die kleine kofferbakklep heb je ook een kleinere achterruit en zit de hoedenplank hoger dan bij die met grote achterklep, dus daardoor meer ruimte in de koffer. Nadeel is dat de rugleuning van de achterbank niet kan neerklappen, deze zit tegen plaatwerk aan dat de koffer scheidt van het interieur, wat denk ik wel meer stevigheid aan de hele carosserie geeft. De neus is van binnenuit goed te overzien, het lijkt of je nog een heel stuk auto voor je hebt, iets wat ik mis bij modernere auto's. Het zicht vooruit en opzij is zeer goed, alleen is de c stijl vrij groot en dus een dode hoek. Ook het kontje is niet te zien van binnenuit, maar is wel goed te zien in de buitenspiegels. Het dashboard is van hard plastic en ziet er niet echt "luxe" uit, maar is wel degelijk. Het dashboard verkleurd ook niet echt, droogd wel wat uit na vele jaren zonlicht en krijgt daardoor haarscheurtjes. De klokkenwinkel en knoppen en hendels zitten logisch en op een goed bereikbare plek. Ook de stand van stuur, pedalen en versnellingspook zitten voor het gevoel op de juiste plek. De voorwielaandrijvers van Opel van begin jaren tachtig hebben het stuurwiel iets naar rechts zitten t.o.v de oudere modellen, vooral in de Corsa valt dit op. Maar voor het rijden is het niet merkbaar of lastig, ik heb er in ieder geval nooit iemand over gehoord. De panelen op de portieren, voorstoelen en achterbank is bij mijn Kadett beige, wat ik een prettige kleur vind. Zwart is ook maar zwart. De luxere modellen konden fel rode, blauwe of groene bekleding hebben, het is maar wat je mooi vind, wel weer typisch jaren tachtig. Deze Kadett kon in vele kleuren verkrijgbaar zijn, inclusief fel geel of lichtblauw, en met name groen was in vele tinten te krijgen. Wel even wat anders dan tegenwoordig waar de keus van de kleur grijs of grijs is.

Rijden met de Kadett gaat makkelijk, alles gaat soepel en licht. Stuurbekrachtiging is zeker niet nodig en zolang de auto rolt stuurt het licht. Mijn eerste Kadett had 145 bandjes er onder en dat stuurde zeer licht, bij deze heb ik er 165 banden onder wat een beetje zwaarder stuurt maar nog altijd licht. De hele auto weegt ook maar net iets meer dan 800 kilo en dat helpt ook. De koppeling heeft een wat korte slag maar grijpt soepel en gelijkmatig aan. Voor de remmen met schijven voor en trommels achter heb je ook niet veel kracht nodig. Begin jaren tachtig geloofde Opel nog niet in vijf versnellingen en ook op de mijne gewoon vier versnellingen, maar wel met een lange vier. De D Kadett heeft een beduidend langere vier dan de C Kadett, waardoor je op kruissnelheid minder toeren maakt. Hierdoor is de topsnelheid ook hoger. De mijne haalt gemakkelijk de 150 op de teller en dan is er nog gas over. 120 of 130 is helemaal geen probleem en er is dan niet eens zoveel lawaai. De D heeft dan ook meer geluid dempend materiaal dan de C, inclusief bitumen anti-dreun lagen op de vloer.
En dan die 1.2S motor. Koude start met de choke duurd maar 1 seconde, na lange tijd stilstaan wat langer. Op bedrijfstemperatuur start de motor ook altijd binnen een seconde, maar wanneer de motor halfwarm is duurd het wat langer en moet er gas bij. Anders altijd zonder gas te geven. De choke werkt zo goed dat zelfs bij meer dan twintig graden onder nul de motor direkt aanslaat. Dit is een ervaring van mijn trip door Zweden in de winter met één van mijn vorige auto's, een C Kadett met ook een 1.2S motor. Er zit 60 PK in, maar voor deze lichte auto voldoende. Vlot optrekken en ook in de vier bij inhalen op de snelweg gaat de snelheid vlot omhoog. Indien nodig bij invoegen op de snelweg even doortrekken in de derde versnelling en je gaat al over de honderd. Meekomen in het verkeer is dus geen probleem. Eigenlijk is het wel lachen met de vele snelhijdsbeperkingen, met de 60, 80, 100 wegen waar ik met mijn 60 PK'tjes tussen die moderne grijze bakken rijdt met gemiddeld het dubbele aan PK's of zelfs vele malen meer. Mijn reistijd is dezelfde als van al die anderen, maar ik rij met een verbruik van 1:16 wel een stuk goedkoper!
Het weggedrag is goed, de rechtuitstabiliteit is onddanks de hoekige vorm van de auto en zijwind ook nog goed, je dweild niet zomaar van de weg af met de Kadett. Ook in bochten licht de Kadett strak op de weg, maar een C Kadett met achterwielaandrijving ligt beter op de weg in bochten. Toch geeft de D je een veilig betrouwbaar gevoel. Veercomfort is ook goed, en beter dan de veel modernere Astra G of Corsa D, deze zijn naar mijn beleving stugge stuiterbakken. De stoelen zijn ook goed, je word er niet snel vermoeid in bij lange ritten.

De techniek van deze Kadett is simpel maar degelijk. Het gaat gewoon niet snel kapot. Grootste pluspunt van het motorblok is de distributieketting, daar heb je geen omkijken naar en gaat niet kapot. Vele malen beter dan die riemen. De carosserie wil wel roesten, zoals alle auto's van die tijd. Die van mij is denk ik door de eerste eigenaar goed in de anti-roest middelen gezet. Zo goed zelfs dat ik vermoed dat de eerste voorspatborden er nog op zitten, uniek voor een Opel. Ik pluk daar nu de vruchten van.
Er zit niet veel elektronica op wat stuk kan gaan, en dat wat er op zit gaat eigenlijk niet stuk. Wel een minpuntje hier is het relais van de knipperlichten. Deze gaan na verloop van tijd kapot omdat ze vollopen met water. Bekend euvel van deze Kadett, het rubber van de voorruit dicht niet zo goed af waardoor er water naar binnen drupt. Een ander minpuntje wat hiermee te maken heeft is vocht in het interieur en een voorruitontwaseming die niet zo goed werkt. De verwarming is zeer goed, de blower is zeer goed, er komt gewoon niet genoeg lucht door de sleuven onder de voorruit.

Het onderhoud aan de D Kadett is dan ook een koud kunstje en goed zelf te doen. Je kunt overal vrij goed bij en vraagt geen speciale kennis. Een beurt is eigenlijk niet meer dan lucht en oliefilter vervangen, nieuwe olie erin, kleppen stellen, contactpuntjes afstellen of eerst vervangen voor nieuwe en klaar. Als de carburateur goed is afgesteld dan heb je hier geen omkijken naar. De remtrommels achter zijn zelfstellend, af en toe de handremkabel afstellen. En dat is het wel zo'n beetje en voor een paar tientjes ben je klaar.

Problemen met deze Kadett heb ik ook niet echt gehad. Het vocht in het interieur is al genoemd. Ik heb dus een keer de matten, de hele vloerbedekking en het isolatiemateriaal er uit gehaald om te drogen. De matten en het isolatiemateriaal zijn in de klikobak verdwenen, gewoon verschimmelt. De vloerbedekking was na drogen weer goed. Dan heb ik ook gaatjes in de rubberen vloerstoppen gemaakt zodat het water weg kan lopen. Het interieur is nu een stuk droger en de voorruitontwaseming kan het nu wel aan zolang het niet extreem regent. Er zijn in de jaren dat ik deze Kadett heb wel wat lasklusjes geweest. De spatborden achter hadden wat slechte stukken en bij de A stijl links moest een stuk ingelast worden, waarschijnlijk veroorzaakt door de al eerder genoemde lekkende voorruit. Verder heb ik recent de ontstekingsas vervangen, dus de as met daarop de contactpuntjes en verdeler. Het asje zit in een koperen busje als lager en dat slijt na verloop van tijd, bij mij na dik 130.000 km. Ook dit was een simpel klusje, inclusief weer afstellen van de ontsteking. Dit is wel een punt voor mensen die het afstellen van contactpuntjes niet onder de knie hebben. Kun je dit niet dan is het beter om een auto met elektronische ontsteking te nemen, want er zijn ook nog maar weinig automonteurs die dit kunnen. De afstelling is een precisiewerkje, is het ook maar even niet goed dan loopt de motor ook niet lekker. Ik heb het na jaren van oefenen onder de knie en de motor loopt perfect.
Deze motorblokken gebruiken geen druppel olie, maar willen wel wat lekken. Ik vind dit een groot voordeel want het blok en de versnellingsbak zijn lekker vet van de olie en er zit geen spatje roest op. Ook de voorassen en het schutbord zijn daardoor een beetje vet, maar waar vet zit, zit geen roest.

Deze Kadett gaat nu naar de 150.000 KM en het voelt nog steeds aan alsof de auto nieuw is. Ook de voorstoelen zijn nog net zo stevig als 32 jaar geleden. De motor is nog maar net ingereden en zoals ie nu is denk ik dat ie met gemak de 250.000 haalt. Als er niks mee gebeurd dan heb ik deze auto voor de rest van mijn leven. Het is wel een werkpaard, gewoon voor dagelijks gebruik. Ik vermijd wel zo veel mogelijk de pekel. De Kadett zit dan ook niet in de oldtimerregeling en ik betaal het normale tarief van de motorrijtuigenbelasting. Met het relatief lage gewicht is dat ook niet zo veel. Ik heb er nog steeds veel plezier in en er zit ook emotionele waarde aan, het is de auto waarin mijn vrouw en ik naar het stadhuis gereden zijn om te trouwen.