Uitvoering

Astra 1.7 D GL

Versnellingen

5, Handgeschakeld

Bouwjaar

1992

Jaar van aanschaf

2004

KM-stand bij aanschaf

340.000 km

KM-stand laatst

0 km

ERVARINGEN

14 april 2005

Deze gezinsauto met weinig luxe (geen airco, elektrische ramen & deurvergrendeling, stuurbekrachtiging of airbags), is in 1992 door mijn ouders voorzien van kenteken en trekhaak (vnl. kleine aanhangwagen en fietsdrager), en in 2004 overgezet mijn naam. Is eigenlijk nooit gebruikt voor korte afstanden of stadsverkeer, is doorgaans rustig warm gereden, heeft op tijd reguliere onderhoud gehad, en stond sinds dag 1 in een garage. De huidige technische staat is mede daardoor uitstekend en het (witte) lakwerk is vrijwel perfect, behalve een beetje oxidatie rond de bevestiging van de ruitenwisser achter en op een hoekpunt van de kofferbak, alsmede de gebruikelijke (bijgewerkte) schrammen en putjes rondom. Slechtste punt zijn de trommelremmen achter, die dragen qua ontwerp alleen al weinig bij aan de algemene remkracht, maar daarnaast is het gewicht van Astra op de achterbanden nog relatief laag ook (en breekt daarom ook vrij snel uit bij ijzel en sneeuw). De schijven voor zijn echter prima en samen met de aanvulling achter is remkracht beslist geen merkbaar probleem. Het is een comfortabel geveerde auto, geschikt voor lang mensen (ik ben 197cm), heeft lekker harde voorstoelen (zitten ook na hele dag rijden nog prima), en ruim voldoende kofferbak, been & hoofd ruimte om met zijn vieren probleemloos op vakantie te gaan. Is echter beslist geen wagen met sportieve cijfers. Inhalen op secundaire wegen is derhalve al snel een afrader, en op een snelweg met helling in de bergen zal je direct aan snelheid inboeten en geleidelijk terug moeten schakelen naar 3, wellicht 2, terwijl Tdi’s van recentere bouwjaren je aan alle kanten inhalen. Op horizontale stukken Duitse autobahn is een kruissnelheid van 160 km/h echter geen probleem tenzij je beslist naar je radio wilt luisteren, want boven de 120 km/h is deze agrarische diesel absoluut niet stil. Laat zich ook rap over bochtige bergwegen sturen (ik woon in N Spanje en doorkruis vaak de Pyreneeën), maar is geen liefhebber van lange stukken relatief langzaam bergop of langdurige files. Daarbij loopt de temperatuur namelijk al snel op tot zorgwekkende waarden, terwijl de indicator normaal gesproken maar amper uit het blauwe gebied komt. Oplossing (zomers minder prettig): ramen open, kachel op maximaal en de blower op 1 of 2. Wellicht veroorzaakt door een foutief werkende ventilator, want die heb ik nog nooit in werking horen treden, maar de radiator werkt prima gezien de hete aan- en afvoer leiding van deze. De sterkste punten van deze wagen (de reden dat ik hem überhaupt heb en aanraad) zijn de betrouwbaarheid, de lage onderhoudskosten en vooral zijn absolute zuinigheid. Met een huidig gemiddelde van 4.9 L per 100 km (en dat na 357 duizend km ervaring) mag deze 13 jaar oude turboloze wagen zich nog steeds meten met modernere diesels. Gezien de tankinhoud van 52 L kan deze kilometervreter dus rustig doorkarren totdat de indicator na zon 900 km in het rode gebied komt – er is dan nog ruim 100 km reserve over om een goedkope pomp te zoeken.

PROBLEMEN

14 april 2005

Heeft eigenlijk nooit een noemenswaardig mankement gehad, tenzij zelf vervangen van rubber injectordopje (2 minuten werk en 20 cent) als zodanig gezien wordt.

De verlichting van de diverse knopjes op dashboard werkt al jaren niet meer, en voor reparatie moet je zo ongeveer alles demonteren. Dat is dus duur, tenzij je zelf tijd hebt (en ruimte om het te doen).

Wegens ‘niet gecompenseerd’ remmen van de trommels achter is de auto vorig jaar niet in 1 keer door de technische keuring gekomen. Dat was voor een habbekrats te verhelpen.

De uitlaat heeft sinds vele jaren een rammel die alleen bij rond stationair toerental hoorbaar is. Komt door een los zittend schotje, is verder geen probleem, en kan eventueel direct worden opgelost.

7,5